Από το ραδιόφωνο ξεκίνησε την ενασχόλησή του με τα media ο Χρήστος Ξανθάκης και αφηγείται με λίγα λόγια στο fb την εμπειρία του στα ερτζιανά, ανεβάζοντας και μια φωτογραφία (μωρό ήταν ακόμη) από το ξεκίνημά του:
Mε αυτό το πράγμα που το λένε media, άρχισα να ασχολούμαι πριν από 33 χρόνια ακριβώς.
Mόλις είχα γυρίσει από Αλβανία, από εποικοδομητική εκδρομή με το σύλλογο Δυτικομακεδόνων..
Τρικάλων και με πήρε τηλέφωνο ο φίλος μου Γιάννης Παναγιωτάκης και μου είπε ότι ένα ραδιόφωνο, το Star Radio έψαχνε παραγωγούς.
Mε αυτό το πράγμα που το λένε media, άρχισα να ασχολούμαι πριν από 33 χρόνια ακριβώς.
Mόλις είχα γυρίσει από Αλβανία, από εποικοδομητική εκδρομή με το σύλλογο Δυτικομακεδόνων..
Τρικάλων και με πήρε τηλέφωνο ο φίλος μου Γιάννης Παναγιωτάκης και μου είπε ότι ένα ραδιόφωνο, το Star Radio έψαχνε παραγωγούς.
Που ήταν παράνομο δηλαδή το ραδιόφωνο, γιατί τότε νόμιμα ήταν μόνο τα
κρατικά και δεν είχε καν βγει στον αέρα ο Αθήνα 984, όπου θα βολεύονταν
ουκ ολίγοι πρώην σύντροφοί μου από την ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος.
Mπατ δατς ενάδερ στόρι, που λένε και στην Κουτσούφλιανη και εγώ τον άκουσα τον Γιάννη κι έφτιαξα μια κασέτα με τη φωνάρα μου και τραγούδια "ανεξάρτητα" (ελληνιστί indie) που άκουγα τότε και την έστειλα στο Star Radio και η απάντηση ήταν "έλα".
Kαι πήγα, γιατί να μην πάω.
Σ' ένα πλυσταριό στους Θρακομακεδόνες, που λέγαμε ότι ήταν στα βόρεια προάστια ο σταθμός για να μασάνε τα κομενάκια και εγώ έκανα εκπομπή μεταμεσονύχτια κάθε Δευτέρα κι έπαιζα τον πάτο μου.
Και ύστερα έκανα κι άλλη εκπομπή με ποπ τραγούδια και ύστερα έκανα και πλατό στον κολλητό μου τον Ιλαν Σολομών που τώρα είναι στο Κόκκινο και ύστερα με τσίμπησε ο συγχωρεμένος ο Βαγγέλης ο Γιαννόπουλος και με πήρε, εμένα και κάτι άλλους, στον επίσης συγχωρεμένο Top FM με μισθό, τέτοια μεγαλεία, και σύμβαση βαρέα ανθυγιεινά.
Και μπήκα στο κόλπο.
Αλλά εκείνο το δεκάμηνο, που άλλαζα τρία λεωφορεία κι έκανα μιάμιση ώρα διαδρομή για να φτάσω στη άκρη του κόσμου και επέστρεφα στον κόσμο των ζωντανών με τους ξενύχτηδες από το καζίνο της Πάρνηθας, δεν την αλλάζω.
Δεν την αλλάζω με τίποτα.
Mπατ δατς ενάδερ στόρι, που λένε και στην Κουτσούφλιανη και εγώ τον άκουσα τον Γιάννη κι έφτιαξα μια κασέτα με τη φωνάρα μου και τραγούδια "ανεξάρτητα" (ελληνιστί indie) που άκουγα τότε και την έστειλα στο Star Radio και η απάντηση ήταν "έλα".
Kαι πήγα, γιατί να μην πάω.
Σ' ένα πλυσταριό στους Θρακομακεδόνες, που λέγαμε ότι ήταν στα βόρεια προάστια ο σταθμός για να μασάνε τα κομενάκια και εγώ έκανα εκπομπή μεταμεσονύχτια κάθε Δευτέρα κι έπαιζα τον πάτο μου.
Και ύστερα έκανα κι άλλη εκπομπή με ποπ τραγούδια και ύστερα έκανα και πλατό στον κολλητό μου τον Ιλαν Σολομών που τώρα είναι στο Κόκκινο και ύστερα με τσίμπησε ο συγχωρεμένος ο Βαγγέλης ο Γιαννόπουλος και με πήρε, εμένα και κάτι άλλους, στον επίσης συγχωρεμένο Top FM με μισθό, τέτοια μεγαλεία, και σύμβαση βαρέα ανθυγιεινά.
Και μπήκα στο κόλπο.
Αλλά εκείνο το δεκάμηνο, που άλλαζα τρία λεωφορεία κι έκανα μιάμιση ώρα διαδρομή για να φτάσω στη άκρη του κόσμου και επέστρεφα στον κόσμο των ζωντανών με τους ξενύχτηδες από το καζίνο της Πάρνηθας, δεν την αλλάζω.
Δεν την αλλάζω με τίποτα.
Και μια φωτογραφία με τον Νικ Κέιβ, στο στούντιο του 902 Αριστερά στα FM,τη δεκαετία του '90 |