Η Ελένη Τοπαλούδη δολοφονήθηκε γιατί αρνήθηκε να κάνει σεξ με δύο νεαρούς.
Η κοπέλα δολοφονήθηκε γιατί οι δύο άντρες, νεαροί, δεν είχαν μάθει να δέχονται το «όχι» ως απάντηση. Σήμερα (13/1/20) αρχίζει στην Αθήνα η δίκη. Δεν κάνουν τη δίκη στη Ρόδο από φόβο μη διαταραχθεί η “ειρήνη” του τόπου.
Δυστυχώς η κοινωνία μας ακόμη είναι εξοργιστικά πίσω και.. απολύτως ένοχη απέναντι κυρίως στις γυναίκες. Δεν τους αναγνωρίζει τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες.
Οι πατεράδες μεγαλώνουν τα αγόρια ως κυνηγούς και τα κορίτσια ως πειθήνια όργανα.
«Μην προκαλείς με το ντύσιμο σου». Έχεις ακούσει μάνα ή πατέρα να το λέει αυτό στο γιο του;
Αντιθέτως το λένε σχεδόν πάντα στην κόρη τους, σχολιάζουν το χαρακτήρα μιας κοπέλας από το ντύσιμό της.
«Πήγαινε γυρεύοντας»… Άλλη μια κατηγορία ενοχής που εύκολα γυναίκες και άντρες εκτοξεύουν προς μια κοπέλα, ή μια γυναίκα που δεν ακολουθεί τα δικά τους πρότυπα.
Μεγαλώνουμε αγόρια που ατιμώρητα μπορούν να κυνηγούν αυτό που θέλουν και κορίτσια μέσα στην ενοχή για το σώμα και τις αποφάσεις τους.
Είναι αποδεκτό ένας καυλωμένος 20χρονος να θέλει να πηδήξει αλλά για πες την ίδια φράση για μια κοπέλα; Μπορείς;
Γιατί κωλώνεις να πεις ότι μια καυλωμένη 20χρονη θέλει να πηδήξει ένα αγοράκι που της γυάλισε. Κι αν το κάνει τι την λένε; Πολύ απλά: πουτάνα!
Να με συγχωρείτε αν οι «κακές» λέξεις σας ξένισαν αλλά κι αυτό είναι ένα δείγμα του πώς αντιμετωπίζουμε τα πράγματα.
Γιατί ο άντρας μπορεί να διεκδικεί και δεν κακοχαρακτηρίζεται ενώ μια γυναίκα που το κάνει αμέσως της κολλάμε την ταμπέλα της πόρνης;
Έχουν φύλλο οι ορμόνες;
Καλά, τον άντρα που δεν κρατιέται τον λένε και σαβουρογάμη, αλλά όχι ως ρετσινιά, ως παράσημο του κολλάνε την ταμπέλα και με μια κρυφή ζήλεια που δεν μπορούν όλοι να είναι σαν κι αυτόν.
Κοινοτυπίες λέω, τα ξέρουμε όλοι. Αλλά έχει σημασία να τα λέμε και να τα τονίζουμε.
Δεν φταίει η γυναίκα που βιάζεται, ή που δολοφονείται. Φταίει ο βιαστής και ο δολοφόνος. Τελεία και παύλα.
Πολιτικοί, πολιτικολογούντες και τα media αναπαράγουν αυτά τα στερεότυπα που σε περιπτώσεις όπως η άτυχη Τοπαλούδη καταλήγουν σε δολοφονίες.
Άντρες και γυναίκες στην Ελλάδα μεγαλώνουν διαφορετικά. Οι άντρες με την ευφορία της λιμπιντικής ανευθυνότητας και οι γυναίκες με την ενοχή ότι προκαλούν τον θύτη τους.
Γιατί μπορεί ένας άντρας να ξενερώσει με μια γυναίκα και μετά τις πρώτες θωπείες να της πει «άντε γεια» ενώ αν μια γυναίκα κάνει το ίδιο, γιατί ακριβώς έχει το ίδιο δικαίωμα στη λίμπιντό της, να λέμε: τον προκάλεσε και όλες αυτές τις σιχαμένες δικαιολογίες προς τον εκάστοτε δράστη;
Έχουμε ευθύνες για τα αυριανά «θύματα» και τους αυριανούς θύτες όσοι μεγαλώνουμε παιδιά.
Γιάννης Καφάτος / viewtag
Η κοπέλα δολοφονήθηκε γιατί οι δύο άντρες, νεαροί, δεν είχαν μάθει να δέχονται το «όχι» ως απάντηση. Σήμερα (13/1/20) αρχίζει στην Αθήνα η δίκη. Δεν κάνουν τη δίκη στη Ρόδο από φόβο μη διαταραχθεί η “ειρήνη” του τόπου.
Δυστυχώς η κοινωνία μας ακόμη είναι εξοργιστικά πίσω και.. απολύτως ένοχη απέναντι κυρίως στις γυναίκες. Δεν τους αναγνωρίζει τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες.
Οι πατεράδες μεγαλώνουν τα αγόρια ως κυνηγούς και τα κορίτσια ως πειθήνια όργανα.
«Μην προκαλείς με το ντύσιμο σου». Έχεις ακούσει μάνα ή πατέρα να το λέει αυτό στο γιο του;
Αντιθέτως το λένε σχεδόν πάντα στην κόρη τους, σχολιάζουν το χαρακτήρα μιας κοπέλας από το ντύσιμό της.
«Πήγαινε γυρεύοντας»… Άλλη μια κατηγορία ενοχής που εύκολα γυναίκες και άντρες εκτοξεύουν προς μια κοπέλα, ή μια γυναίκα που δεν ακολουθεί τα δικά τους πρότυπα.
Μεγαλώνουμε αγόρια που ατιμώρητα μπορούν να κυνηγούν αυτό που θέλουν και κορίτσια μέσα στην ενοχή για το σώμα και τις αποφάσεις τους.
Είναι αποδεκτό ένας καυλωμένος 20χρονος να θέλει να πηδήξει αλλά για πες την ίδια φράση για μια κοπέλα; Μπορείς;
Γιατί κωλώνεις να πεις ότι μια καυλωμένη 20χρονη θέλει να πηδήξει ένα αγοράκι που της γυάλισε. Κι αν το κάνει τι την λένε; Πολύ απλά: πουτάνα!
Να με συγχωρείτε αν οι «κακές» λέξεις σας ξένισαν αλλά κι αυτό είναι ένα δείγμα του πώς αντιμετωπίζουμε τα πράγματα.
Γιατί ο άντρας μπορεί να διεκδικεί και δεν κακοχαρακτηρίζεται ενώ μια γυναίκα που το κάνει αμέσως της κολλάμε την ταμπέλα της πόρνης;
Έχουν φύλλο οι ορμόνες;
Καλά, τον άντρα που δεν κρατιέται τον λένε και σαβουρογάμη, αλλά όχι ως ρετσινιά, ως παράσημο του κολλάνε την ταμπέλα και με μια κρυφή ζήλεια που δεν μπορούν όλοι να είναι σαν κι αυτόν.
Κοινοτυπίες λέω, τα ξέρουμε όλοι. Αλλά έχει σημασία να τα λέμε και να τα τονίζουμε.
Δεν φταίει η γυναίκα που βιάζεται, ή που δολοφονείται. Φταίει ο βιαστής και ο δολοφόνος. Τελεία και παύλα.
Πολιτικοί, πολιτικολογούντες και τα media αναπαράγουν αυτά τα στερεότυπα που σε περιπτώσεις όπως η άτυχη Τοπαλούδη καταλήγουν σε δολοφονίες.
Άντρες και γυναίκες στην Ελλάδα μεγαλώνουν διαφορετικά. Οι άντρες με την ευφορία της λιμπιντικής ανευθυνότητας και οι γυναίκες με την ενοχή ότι προκαλούν τον θύτη τους.
Γιατί μπορεί ένας άντρας να ξενερώσει με μια γυναίκα και μετά τις πρώτες θωπείες να της πει «άντε γεια» ενώ αν μια γυναίκα κάνει το ίδιο, γιατί ακριβώς έχει το ίδιο δικαίωμα στη λίμπιντό της, να λέμε: τον προκάλεσε και όλες αυτές τις σιχαμένες δικαιολογίες προς τον εκάστοτε δράστη;
Έχουμε ευθύνες για τα αυριανά «θύματα» και τους αυριανούς θύτες όσοι μεγαλώνουμε παιδιά.
Γιάννης Καφάτος / viewtag