Τότε εμφανιζόμασταν στον "Ζορμπά", της οδού Αμερικής. Ιδιοκτήτης ο Λάκης Σάββας, στο πρόγραμμα η Πόλυ Πάνου, ο Κοντολάζος, η Χαρούλα.. Ντάνου, μαέστρος ο Χάρης Λυμπερόπουλος, αλλά στο "μοντέρνο" πρόγραμμα η δική μας ορχήστρα (Χάρης Πολλάτος, Στέλιος Μπουρούσης, Νίκος Φραγκούλης και η αφεντιά μου), με την Έρικα Μπρόγερ, μαζί της δυο εκπληκτικές χορεύτριες (η μια ήταν η Σίμπα, από το Ισραήλ) και οι πολύ καλές "μοντέρνες" τραγουδίστριες Αγνή και Μαίρη-Αν.
Έφερνε τις πάρτες η Έρικα, έτρεχα από την "Βραδυνή", έχοντας γράψει το ρεπορτάζ μου, στον "Ζορμπά" , γύριζα στην εφημερίδα και στις 11 πίσω, στο πάλκο, φορώντας πάντα μαύρα γυαλιά, πίσω από τις παρτιτούρες, για να "μη με δει κάνα μάτι", καθώς ανησυχούσα μήπως "βγάλω κακό όνομα" στην δημοσιογραφία!
Έτσι γνωριστήκαμε, ήπιαμε αμέτρητους καφέδες, μιλώντας για μουσική και χορό, της έλεγα για τα μιούζικαλ που είχα δει στο Λονδίνο (δεν άφηνα παράσταση όποτε βρισκόμουν εκεί) και γίναμε φίλοι. Κι ένα απόγευμα μου λέει: "Αύριο παίζετε στο σινεμά"! Ήταν μια ταινία με τον Κώστα Βουτσά, στην οποία εμφανίζεται η ορχήστρα μας, αλλά χωρίς εμένα. "Δεν μπορώ, θα με δει ο κόσμος και θα το μάθουν στην εφημερίδα" είπα και αρνήθηκα.
Ένα μεσημέρι, έπειτα από λίγο καιρό, με φωνάζει ο Τζώρτζης Αθανασιάδης στο γραφείο του. "Πήγαινε κάτω στο λογιστήριο σου έχω βγάλει δυο χιλιάρικα" μου λέει.
Τον κοίταξα παραξενεμένος. "Μισθολόγιο δεν σε βάζουμε ακόμα, αλλά θα σου δίνω κάτι μέχρι να σε τακτοποιήσουμε. Μου είπε η Έρικα ότι παίζεις μουσική τα βράδια. Καλά κάνεις και το κρύβεις, οι δημοσιογράφοι είσαστε άτιμη φάρα!" μου λέει και με "έστειλε"!
Στο καλό να πας, Έρικα, ήσουν ξεχωριστή και έτσι θα σε θυμάμαι...
Δημήτρης Καπράνος
(Από ανάρτησή του στο fb)
Έφερνε τις πάρτες η Έρικα, έτρεχα από την "Βραδυνή", έχοντας γράψει το ρεπορτάζ μου, στον "Ζορμπά" , γύριζα στην εφημερίδα και στις 11 πίσω, στο πάλκο, φορώντας πάντα μαύρα γυαλιά, πίσω από τις παρτιτούρες, για να "μη με δει κάνα μάτι", καθώς ανησυχούσα μήπως "βγάλω κακό όνομα" στην δημοσιογραφία!
Έτσι γνωριστήκαμε, ήπιαμε αμέτρητους καφέδες, μιλώντας για μουσική και χορό, της έλεγα για τα μιούζικαλ που είχα δει στο Λονδίνο (δεν άφηνα παράσταση όποτε βρισκόμουν εκεί) και γίναμε φίλοι. Κι ένα απόγευμα μου λέει: "Αύριο παίζετε στο σινεμά"! Ήταν μια ταινία με τον Κώστα Βουτσά, στην οποία εμφανίζεται η ορχήστρα μας, αλλά χωρίς εμένα. "Δεν μπορώ, θα με δει ο κόσμος και θα το μάθουν στην εφημερίδα" είπα και αρνήθηκα.
Ένα μεσημέρι, έπειτα από λίγο καιρό, με φωνάζει ο Τζώρτζης Αθανασιάδης στο γραφείο του. "Πήγαινε κάτω στο λογιστήριο σου έχω βγάλει δυο χιλιάρικα" μου λέει.
Τον κοίταξα παραξενεμένος. "Μισθολόγιο δεν σε βάζουμε ακόμα, αλλά θα σου δίνω κάτι μέχρι να σε τακτοποιήσουμε. Μου είπε η Έρικα ότι παίζεις μουσική τα βράδια. Καλά κάνεις και το κρύβεις, οι δημοσιογράφοι είσαστε άτιμη φάρα!" μου λέει και με "έστειλε"!
Στο καλό να πας, Έρικα, ήσουν ξεχωριστή και έτσι θα σε θυμάμαι...
Δημήτρης Καπράνος
(Από ανάρτησή του στο fb)
- πηγή: harddog
