Ένα σενάριο ιχνηλασίας των κινήτρων που οδήγησαν τον Αμερικανό
Πρόεδρο στη δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί, σε
σκηνοθεσία... Φράνσις Φορντ Κόπολα
Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
Αγαπάμε Ντε Νίρο. Όχι μόνο για το «Οργισμένο είδωλο», τον «Ταξιτζή»
και τον «Νονό 2», αλλά και για τα αλλεπάλληλα αθυρόστομα πεσίματά του
στον «σχιζοφρενή δολοφόνο με το drone», πολύ πριν καθαρίσει τον Ιρανό
στρατηγό Σουλεϊμανί και γίνει ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το drone. Όταν
ακόμα ήταν... απλά, «ο κατάφωρα ηλίθιος, ο εντελώς τρελός, ο γκάνγκστερ,
η εθνική καταστροφή, η ντροπή της χώρας, ο βλαμμένος, ο σκατιάρης»: ο
γ......ος ο Τραμπ!..
Λοιπόν, που λέτε, αγαπάμε Ντε Νίρο, αλλά αυτό το «ο Τραμπ δεν έχει
ιδέα τι έκανε», με το οποίο αντέδρασε στη δολοφονία του Ιρανού στρατηγού
Σουλεϊμανί, πολύ λάιτ το βρίσκουμε. Πολύ ορθολογικό και διόλου
εκτονωτικό, καμιά σχέση με το αθυρόστομο ύφος του Μπομπ που αγαπήσαμε.
Άσε που, στο επίπεδο της δικονομίας, αυτό το «δεν έχει ιδέα τι έκανε»
ρίχνει στα μαλακά τον δολοφόνο (τον στέλνει ψυχιατρείο αντί κάτεργο),
αποδίδοντάς του το «ακαταλόγιστο».
Ωστόσο, ακόμα και ο εγκλεισμός σε ψυχιατρείο ταιριάζει περισσότερο
στον «σχιζοφρενή δολοφόνο με το drone» απ’ ό,τι η ανήσυχη απάθεια με την
οποία τον περιβάλλει η πολιτική ηγεσία της Δύσης∙ η οποία, ακόμα και
μετά την ταυτοποίηση του δράστη στο όνομα του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ
Τράμπ, εξακολουθεί να τον αντιμετωπίζει σαν πλανητάρχη: συγκρατημένη...
γεωπολιτική ανησυχία μόνο, του τύπου «μη γίνει καμιά ανάφλεξη και μας
πάρουν τα σκάγια»... Κι ούτε λέξη για τον φόνο... Το κίνητρο... Το
γιατί...
*******
Λοιπόν, ΓΙΑΤΙ; Γιατί ο πιο απρόβλεπτος Αμερικανός Πρόεδρος ever
and... ever αποφάσισε ξαφνικά να το γυρίσει από τις πολιτικές στις
πολεμικές μπίζνες, βγάζοντας από τη μέση τον ισχυρότερο άνδρα του Ιράν
μ’ αυτόν τον εξωφρενικό τρόπο;
Αν ένας σκηνοθέτης του βεληνεκούς του Φράνσις Φορντ Κόπολα αποφάσιζε
να γυρίσει την ταινία «Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το drone», δουλεύοντας
πάνω σε ένα σενάριο ιχνηλασίας των «γιατί» της δολοφονίας του στρατηγού
Σουλεϊμανί (τα κίνητρα, δηλαδή, του εν λόγω δολοφονικού εγχειρήματος),
το πρώτο πλάνο του θα ήταν ένα τράβελινγκ στα «χειμερινά ανάκτορα» του
Ντόναλντ Τραμπ...
Στο παλάτι της Φλόριντα, όπου ο Πρόεδρος - μεγιστάνας, σε ολιγοήμερες
διακοπές, έβραζε στο ζουμί του αντιμέτωπος με τη μεγαλύτερη κρίση στην
τριετία της προεδρίας του: την παραπομπή του στη Γερουσία από την υπ’
αριθμόν ένα αντίπαλό του, τη Δημοκρατική πρόεδρο της Βουλής των
Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι, με την απειλή της καθαίρεσης.
Και, καθώς η κάμερα θα τρύπωνε στα ενδότερα των τραμπικών ανακτόρων, ο
γέρο - Ντόναλντ, κατάκοπος μετά από μια... εργώδη παρτίδα γκολφ, θα
πάλευε με τα φαντάσματά του - αυτή τη «γριά σκρόφα», τη λυσσασμένη να
τον διώξει με τις κλωτσιές από τον Λευκό Οίκο, με τις πλάτες των
σπιούνων και των προδοτών του ίδιου του κόμματός του!.. Που το παίζουν
και δυσαρεστημένοι οι fucking bastards!...
Είναι η στιγμή της παρανοϊκής κορύφωσης που θα πατούσε το κουμπί -
και ο «Θεριστής», το υπερσύγχρονο ιπτάμενο ρομποτάκι (drone), θα
ξεκινούσε το υπερατλαντικό του ταξίδι προς το αεροδρόμιο της Βαγδάτης...
Για να θερίσει στην κυριολεξία τη ζωή του επικεφαλής των ιρανών Φρουρών
της Επανάστασης, Κασέμ Σουλεϊμανί...
*******
Αυτό είναι το προφανέστερο «γιατί», η πιθανότερη εκδοχή για το
κίνητρο του Τράμπ να «πατήσει το κουμπί» και να γίνει «ο σχιζοφρενής
δολοφόνος με το drone»: μια παρανοϊκή κίνηση αντιπερισπασμού, προϊόν
ακραίου πανικού μπροστά στην επερχόμενη έξωσή του από τον Λευκό Οίκο.
Όπως και να ’χει, μετά το δολοφονικό χτύπημα, «η πολιτική Τραμπ στο
Ιράν είναι εγκεφαλικά νεκρή», όπως λέει και ο αναλυτής του Foreign
Policy Στίβεν Γουόλτ: καρπός της ανικανότητας, της παρορμητικότητας, της
αδιαφορίας του στις συμβουλές των, ούτως ή άλλως, τριτοκλασάτων
συμβούλων του, απηχεί τη μυωπική του προσέγγιση στα θέματα της Μέσης
Ανατολής.
Τώρα, καθώς τα αντίποινα του Ιράν εξελίσσονται (σε ημερήσιες...
δόσεις) με πλήγματα κατά των βάσεων όπου σταθμεύουν Αμερικανοί
στρατιώτες στο Ιράκ, ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το drone επιδίδεται σε
κορδωμένα διαγγέλματα και tweets... αθωότητας, κερδίζοντας προεδρικό
χρόνο. Πάντα υπό την σκέπη της ανήσυχης απάθειας της πολιτικής ηγεσίας
της Δύσης ...
Ο αντιπερισπασμός πιάνει τόπο: σύμφωνα με το δίκτυο NBC, μετά τη
δολοφονία Σουλεϊμανί, η παραπομπή Τραμπ έχει ήδη περάσει σε δεύτερη
μοίρα. Μέχρι τις 3 Φεβρουαρίου (σ. σ: ημέρα του χρίσματος για τις
προεδρικές στην Αϊόβα) δεν θα θυμάται κανείς τίποτα... Ούτε για την
παραπομπή, ούτε για τον... φόνο!