Οπότε μιλάει ο Ουίνστον με τον Μεγάλο Αδερφό και πάει κάπως έτσι ο διάλογος:
Μεγάλος Αδερφός: Δεν μαθαίνεις και πολύ γρήγορα, Ουίνστον.
Ουίνστον: Τι να κάνω; Δεν μπορώ ν’ αμφισβητήσω αυτό που βλέπω μπροστά στα μάτια μου. Δύο συν δύο, ίσον τέσσερα.
Μεγάλος Αδερφός: Μερικές φορές,..
ίσον πέντε. Μερικές φορές, ίσον τρία. Μερικές φορές είναι όλα αυτά τα νούμερα, μαζί και ταυτοχρόνως. Πρέπει να προσπαθήσεις πιο πολύ. Δεν είναι εύκολο να γίνεις ισορροπημένος.
Από τo “1984” είναι ο ανωτέρω διάλογος, αλλά έχω την εντύπωση ότι λίαν συντόμως η γόνιμη φαντασία του Τζωρτζ Όργουελ θα μεταφερθεί αυτούσια στα ελληνικά ερτζιανά. Αν δεν έχει μεταφερθεί ήδη δηλαδή, με όλα όσα μαθαίνουμε και ακούμε για τις τελευταίες εξελίξεις σε σχέση με τα ελληνοτουρκικά. Σε σχέση με όλα όσα πρέπει να μαθαίνουμε και όλα όσα πρέπει να ακούμε…
Βλέπε, για παράδειγμα, και το πρόσφατο πρωθυπουργικό ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου το μόνο χειροπιαστό που μας προέκυψε είναι ότι κατουρηθήκανε από χαρά οι πρώην σφουγγαράδες στο Τάρπον Σπρινγκς και ότι αυτός ο γίγαντας ο Διαματάρης εξασφάλισε δύο μύρια ευρώ το χρόνο για τη Θεολογική Σχολή της Βοστώνης. Και αναδρομικά μάλιστα, ολόκληρο το ποσό θα το πάρει για το 2019, δεν εξαιρούνται οι έξι μήνες που κυβερνούσαν τα κουμμούνια!
Αλλά κι ο Τραμπ μοιάζει να κονόμησε κάτι, μιας και βγήκε η Τουρκία από το πρόγραμμα των F35 αλλά μπήκε η Ελλαδάρα, η οποία μπορεί να μην έχει λεφτά να πληρώσει χριστουγεννιάτικο μέρισμα στους αναξιοπαθούντες αλλά της περισσεύουν να τα χώνει στη Λόκχηντ για να αγοράσει αεροσκάφη. Για να γίνουμε αστακός και να τρέμει η Ανατολική Μεσόγειος από την πάρτη μας όταν βγαίνουμε περίπατο στις ρούγες…
Αλλά πρέπει να το πιστέψεις. Πρέπει να προσπαθήσεις πιο πολύ. Δεν είναι εύκολη δουλειά να γίνεις ισορροπημένος, όταν βράζει ο τόπος γύρω σου. Και να αποφασίσεις ότι δύο συν δύο μας κάνουν τέσσερα, τρία, πέντε, ανάλογα με την περίπτωση. Και η περίπτωση έχει όνομα και είναι μία και μοναδική λέξη το όνομα αυτό:
Συνεκμετάλλευση τη λένε κι όλα τα παιδάκια κλαίνε!
Και κάπως έτσι θα στρίβει η βίδα καθημερινά και κάπως έτσι θα τσιτώνει ο μηχανισμός της σύγχυσης και κάπως έτσι θα φτάσουμε όλοι και όλες κάποια στιγμή και θα πούμε «ήμαρτον», τελειώστε το, λήξτε το, σφυρίξτε το που λένε και στα γήπεδα. Ο Μεγάλος Αδερφός απαιτεί χειροπιαστά αποτελέσματα, εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν, όχι τίποτα μπουρδίτσες που δεν βγάζουν νόημα.
«Κι αν δεν πήγαινε Αμερική;», ρώτησα έναν συνάδελφο που διακρίνεται για τις πατριωτικές θέσεις του.
Με κοίταξε παραξενεμένος, εντυπωσιασμένος από την αυθάδειά μου. «Κουμάντο τώρα κάνει ο Ερντογάν», μου απάντησε, δίχως καν να μου κλείσει το μάτι.
Τον άκουσα προσεκτικά και αποφάσισα κι εγώ να το ξαναδώ το θέμα:
Λοιπόν, δύο συν δύο, πόσο μας κάνει;
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το ΕΘΝΟΣ της Κυριακής (19.01.2020)
