Εντάξει λοιπόν, το καταλάβαμε, μας τελείωσε ο Παυλόπουλος από την προεδρία της δημοκρατίας!
Το καταλάβαμε κι εμείς τα ούφο, το καταλάβαμε κι εμείς οι γκαζμάδες, το καταλάβαμε κι εμείς τα ροκιά που μεγαλώσαμε με το «God save the queen». Μετρημένες είναι οι μέρες του, τα πράγματά του μαζεύει, ετοιμάζεται άλλος ένοικος για το μέγαρο το προεδρικό..
Τόσες μέρες, τόσες εβδομάδες, τόσους μήνες ψήνεται το στόρι, με διαρροές, με φήμες, με ψιθύρους, απορώ πως δεν αγανάκτησε ακόμη ο Προκόπης, να βγάλει καμιά ανακοίνωση φωτιά να καεί το Τσάμπασι…
Αλλά δεν είναι του χαρακτήρα του. Δεν είναι στην ψυχολογία του να ανεβάζει τους τόνους και να τσαμπουκαλεύεται, πράγμα που του το χρεώνουν κιόλας ουκ ολίγοι, ότι δεν μοιάζει, ας πούμε, με κάτι άλλα παλικάρια που τελειώσανε κι αυτά τη Νομική και καβαλάνε φράχτες για ψύλλου πήδημα. Θυμίζει λίγο Βούδα ο Παυλόπουλος, αλλά δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι μιλάμε για πολύ σοβαρό μειονέκτημα. Ιδίως για τη θέση του προέδρου, που απαιτεί περισσότερη σκέψη και λιγότερη δράση.
Τέλος πάντων, τα λέω εγώ αυτά που είμαι στην απόξω, αλλά όπως μαθαίνω από το καυτό ρεπορτάζ τα κριτήρια για τον νέο πρόεδρο θα είναι η πολιτική δραστηριότητα (ή και σταδιοδρομία αν προτιμάτε), η επιστημονική κατάρτιση και η γνώση του διεθνούς περίγυρου και των εξελίξεων στη γειτονιά μας και όχι μόνο. Πακέτο φουλ, για να μη μας πούνε ότι κάναμε πρόεδρο τον κηπουρό μας ή κάναν ντελιβερά…
Αλλά μισό λεπτό, να ρωτήσω κάτι με το φτωχό μου το μυαλό:
Ποιο ακριβώς από τα ανωτέρω προσόντα είναι που λείπει απ’ τον Παυλόπουλο;
Μήπως δεν κατέχει από πολιτική, τόσα χρόνια βουλευτής και υπουργός; Και μήπως δεν του χρωστάει η πατρίς αιώνια ευγνωμοσύνη για την αντίστασή του στην πίεση να κατεβούν τα τανκς στην Αθήνα εκείνο τον ταραγμένο Δεκέμβρη του 2008;
Κι από επιστημονική κατάρτιση άλλο τίποτα ο νυν πρόεδρος. Καθηγητής στη Νομική ήταν ο άνθρωπος και κάτι καλά παιδιά στον ΣΥΡΙΖΑ συχνά πυκνά ζητούσαν τις συμβουλές του για να μην τα κάνουν μαντάρα με τα νομοσχέδιά τους.
Όσο για γνώση των διεθνών εξελίξεων, δουλειά του είναι ρε φίλε εδώ και πέντε χρόνια και δεν μπορούν να μην παραδεχθούν την επάρκειά του ακόμη και οι πιο εμπαθείς. Πλην θαμνόμορφων σχολιαστών βεβαίως, που αρέσκονται να παριστάνουν τα λαγουδάκια του κυβερνητικού μένους απέναντι στον Προκόπη.
Ας πούμε όμως ότι πάλιωσε ο Παυλόπουλος στην προεδρία, ότι σκέβρωσε το μακέτο, ότι ήρθε καιρός για νέο αίμα και φρέσκα πρόσωπα. Ποια είναι αυτά γαμώ την τρέλα μου και σε ποια χώρα ζούνε; Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι που έφερε την Ελλάδα και το ΠΑΣΟΚ στο χείλος του γκρεμού, η Μαρία Δαμανάκη που κατάφερε να βγάλει απ’ τη Βουλή το Συνασπισμό, η Άννα Διαμαντοπούλου που διαπρέπει στο αρτιφίσιαλ ιντέλιτζενς προσπαθώντας να ξεχάσει το χαρτί και τις φωτοτυπίες; Ή μήπως είναι ένα άλλο πλάσμα (δεν θα το διαφημίσω…) που δήλωσε πριν από κάτι μήνες, με αφορμή τον Μουσουλμάνο δήμαρχο του Λονδίνου, ότι δεν τις γουστάρει αυτές τις καταστάσεις με το Ισλάμ;
Μάλιστα, τα γράφω όλα αυτά, και σκέφτομαι ότι με τον Ερντογάν να μας κάνει πλάκα δεν είναι ακριβώς η κατάλληλη στιγμή ν’ αλλάξεις τα άλογα στη μέση απ’ το ποτάμι. Εκτός πια κι αν ο αγωγιάτης, έχει αποφασίσει προ πολλού να ντιλάρει και το φορτίο και τα υποζύγια…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
Το καταλάβαμε κι εμείς τα ούφο, το καταλάβαμε κι εμείς οι γκαζμάδες, το καταλάβαμε κι εμείς τα ροκιά που μεγαλώσαμε με το «God save the queen». Μετρημένες είναι οι μέρες του, τα πράγματά του μαζεύει, ετοιμάζεται άλλος ένοικος για το μέγαρο το προεδρικό..
Τόσες μέρες, τόσες εβδομάδες, τόσους μήνες ψήνεται το στόρι, με διαρροές, με φήμες, με ψιθύρους, απορώ πως δεν αγανάκτησε ακόμη ο Προκόπης, να βγάλει καμιά ανακοίνωση φωτιά να καεί το Τσάμπασι…
Αλλά δεν είναι του χαρακτήρα του. Δεν είναι στην ψυχολογία του να ανεβάζει τους τόνους και να τσαμπουκαλεύεται, πράγμα που του το χρεώνουν κιόλας ουκ ολίγοι, ότι δεν μοιάζει, ας πούμε, με κάτι άλλα παλικάρια που τελειώσανε κι αυτά τη Νομική και καβαλάνε φράχτες για ψύλλου πήδημα. Θυμίζει λίγο Βούδα ο Παυλόπουλος, αλλά δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι μιλάμε για πολύ σοβαρό μειονέκτημα. Ιδίως για τη θέση του προέδρου, που απαιτεί περισσότερη σκέψη και λιγότερη δράση.
Τέλος πάντων, τα λέω εγώ αυτά που είμαι στην απόξω, αλλά όπως μαθαίνω από το καυτό ρεπορτάζ τα κριτήρια για τον νέο πρόεδρο θα είναι η πολιτική δραστηριότητα (ή και σταδιοδρομία αν προτιμάτε), η επιστημονική κατάρτιση και η γνώση του διεθνούς περίγυρου και των εξελίξεων στη γειτονιά μας και όχι μόνο. Πακέτο φουλ, για να μη μας πούνε ότι κάναμε πρόεδρο τον κηπουρό μας ή κάναν ντελιβερά…
Αλλά μισό λεπτό, να ρωτήσω κάτι με το φτωχό μου το μυαλό:
Ποιο ακριβώς από τα ανωτέρω προσόντα είναι που λείπει απ’ τον Παυλόπουλο;
Μήπως δεν κατέχει από πολιτική, τόσα χρόνια βουλευτής και υπουργός; Και μήπως δεν του χρωστάει η πατρίς αιώνια ευγνωμοσύνη για την αντίστασή του στην πίεση να κατεβούν τα τανκς στην Αθήνα εκείνο τον ταραγμένο Δεκέμβρη του 2008;
Κι από επιστημονική κατάρτιση άλλο τίποτα ο νυν πρόεδρος. Καθηγητής στη Νομική ήταν ο άνθρωπος και κάτι καλά παιδιά στον ΣΥΡΙΖΑ συχνά πυκνά ζητούσαν τις συμβουλές του για να μην τα κάνουν μαντάρα με τα νομοσχέδιά τους.
Όσο για γνώση των διεθνών εξελίξεων, δουλειά του είναι ρε φίλε εδώ και πέντε χρόνια και δεν μπορούν να μην παραδεχθούν την επάρκειά του ακόμη και οι πιο εμπαθείς. Πλην θαμνόμορφων σχολιαστών βεβαίως, που αρέσκονται να παριστάνουν τα λαγουδάκια του κυβερνητικού μένους απέναντι στον Προκόπη.
Ας πούμε όμως ότι πάλιωσε ο Παυλόπουλος στην προεδρία, ότι σκέβρωσε το μακέτο, ότι ήρθε καιρός για νέο αίμα και φρέσκα πρόσωπα. Ποια είναι αυτά γαμώ την τρέλα μου και σε ποια χώρα ζούνε; Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι που έφερε την Ελλάδα και το ΠΑΣΟΚ στο χείλος του γκρεμού, η Μαρία Δαμανάκη που κατάφερε να βγάλει απ’ τη Βουλή το Συνασπισμό, η Άννα Διαμαντοπούλου που διαπρέπει στο αρτιφίσιαλ ιντέλιτζενς προσπαθώντας να ξεχάσει το χαρτί και τις φωτοτυπίες; Ή μήπως είναι ένα άλλο πλάσμα (δεν θα το διαφημίσω…) που δήλωσε πριν από κάτι μήνες, με αφορμή τον Μουσουλμάνο δήμαρχο του Λονδίνου, ότι δεν τις γουστάρει αυτές τις καταστάσεις με το Ισλάμ;
Μάλιστα, τα γράφω όλα αυτά, και σκέφτομαι ότι με τον Ερντογάν να μας κάνει πλάκα δεν είναι ακριβώς η κατάλληλη στιγμή ν’ αλλάξεις τα άλογα στη μέση απ’ το ποτάμι. Εκτός πια κι αν ο αγωγιάτης, έχει αποφασίσει προ πολλού να ντιλάρει και το φορτίο και τα υποζύγια…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
