«Εχω την βεβαιότητα ότι το σοφό
παιδί θα συμβάλει με ζέση και ενθουσιασμό στους νέους -ισμούς τής υπό διαμόρφωσιν ιδεολογίας του Μπογδανισμού και του Τζημερισμού» γράφει χαρακτηριστικά η Ακρίτα στο facebook. Αναλυτικά η ανάρτησή της:
Ο Χωμενίδης ομοιογενοποιεί το κοινό του Θάνου Μικρούτσικου θεωρώντας το προφανώς είδωλο του ιδίου καθρεφτισμένο σε θολά νερά. Ενδεχομένως αυτός (και η παρέα του) πήγαινε με πούρα, τσερόκι, σινιέ κι όλα αυτά τα μικροαστικά λιγούρικα που περιγράφει.ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
Όμως, believe it or not, ο κόσμος όλος δεν είναι οι κολλητοί οι δικοί του. Όλοι μας πηγαίναμε στους συνθέτες που αγαπάμε, στις μεγάλες συναυλίες, στις ανθισμένες πίστες των ρεμπετάδικων, στης όπερας τα χρυσοποίκιλτα - άσε που ξέραμε και το μικρό όνομα του Ροσίνι.
Εμείς - όποιους κι αν προσδιορίζει το ‘εμείς’ - και στον Θάνο τρέχαμε και τον Άκη Πάνου αγαπούσαμε και στης Τούμπας τις κερκίδες του Θεού σκαρφαλώναμε. Και στα κρεββάτια ερωτευόμαστε και στα παγκάκια χωρίζαμε. Εμείς που ό,τι αγαπούσαμε, το ακολουθούσαμε. Μέχρις τελικής πτώσεως: δικής μας ή δικής του.
Εμείς αυτό.
Πάμε στο ‘εσείς’
Δεν υπάρχει ‘αισθητική Μικρούτσικου’. Όπως δεν υπάρχει αισθητική Ξενάκη ή Αλμπινόνι, Σκαλκώτα ή Βαμβακάρη. Τα πούρα, τα Τσερόκι και τα σινιέ μιας άλλης μορφής ‘αισθητική’ σηματοδοτούν.
Την ‘αισθητική’ (αν μπορούμε να την πούμε ετσι) του χρηματιστηρίου. Της φούσκας. Του Σημιτισμού, του Λυμπερισμού και όλων των -ισμών που ευσυνειδήτως και ενσυνειδήτως διαβρώσανε το μέταλλο αυτής της κοινωνίας. Αυτοί οι -ισμοί που, στην παντοδυναμία τους, έσπρωξαν ένα λαό σε μια χλιδή του κ@@ου, σε καταναλωτικά δάνεια, σε κτήματα γαμήλιων δεξιώσεων με πλαστικές καρέκλες, σε παραλιακές ξαπλώστρες που η τσέπη δεν τις άντεχε.
Ο Χωμενίδης δεν επιτιθεται στον Μικρούτσικο. Ή μάλλον του επιτίθεται τόσο όσο. Επί της ουσίας στο κοινό επιτίθεται, όπως εκείνος το βλέπει: μέσα από το είδωλο του.
Τελειώνω εδώ με την βεβαιότητα ότι το σοφό παιδί θα συμβάλει με ζέση και ενθουσιασμό στους νέους -ισμούς τής υπό διαμόρφωσιν ιδεολογίας του Μπογδανισμού και του Τζημερισμού.
(Στα δικά μου λίγο. Να ευχαριστήσω τον Απόστολο Δοξιάδη - με τον όποιον διαφωνώ στα πάντα σχεδόν - διότι πριν καιρό ένθερμα με υπερασπίστηκε, όταν ο Χωμενίδης μού επιτέθηκε με τρόπο άθλιο και χυδαίο στον προφίλ του πρώτου.)
Υ.Γ. Ποτέ δεν διέγραψα την ανάρτηση μου, ανόητε κύριε. Απλώς την έκανα από δημόσια, για φίλους. Την επανέφερα όμως για να μην ζορίζεστε.
Καλή φώτιση (στους επικριτές του) εύχεται ο Χωμενίδης... και κάνει έκκληση να σταματήσουν τα διαδικτυακά λιντσαρίσματα