του Χρήστου Ξανθάκη
Γιατί όχι δηλαδή; Γιατί όχι Μάκης Χριστοδουλόπουλος για Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Δημοφιλής είναι, ευσταλής είναι, από φτώχεια και πόνο γνωρίζει, τη γλώσσα της αλήθειας μιλάει, εκφράζεται σαν κανονικός άνθρωπος και όχι σαν ρομπότ, τι του λείπει δηλαδή;
Και μην ακούσω κανένα χλάπα να μιλάει για έλλειψη εμπειρίας,..
γιατί όσα έχει (και ακόμη περισσότερο, όσα έχει αντιμετωπίσει!) ο Μάκης στη μαύρη τη νύχτα, ελάχιστοι συμπατριώτες μας τα είδαν. Εδώ μιλάμε για εγκυκλοπαίδεια ολόκληρη, εικοσιτετράτομη με ευρετήριο στο τέλος. Τι να του πούνε του Μάκη τώρα, κάτι φλώρια που μόνο τη διαδρομή πλατεία Κολωνακίου-Σύνταγμα μάθανε στις ζωές τους;
Μην ξεχνάμε, ο Χριστοδουλόπουλος δεν κρύφτηκε ποτέ. Βγήκε και τα είπε χύμα και τσουβαλάτα, όταν κάτι άλλα καϊνάρια κάνανε την πάπια. Δείτε για παράδειγμα τους στίχους από το τραγούδι του «Αμαρτίες», πώς βάζουν στη θέση του τον Ερντογάν και τις βολές του για τη συνθήκη της Λωζάνης:
«Αμαρτίες δεν έμειναν για σένα
ακόμα να πληρώσεις.
Τα `χω στο χαρτί γραμμένα,
και `συ θα τα πληρώσεις.
Όρκο στο Θεό θα δώσεις.»
Όλα «γραμμένα στο χαρτί» αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες, πού πας ρε μεμέτη που θα μας αμφισβητήσεις και τις συνθήκες τώρα;
Μήπως δεν έχει πάρει θέση και για την εθνική άμυνα ο Μάκης. Ορίστε τι λέει στο άσμα του «Ο λιποτάκτης»:
«Υπηρετούσα στην καρδιά σου
μ’ όνειρα και διάθεση
και η πληρωμή μου ήταν
δυσμενής μετάθεση,
και η πληρωμή μου ήταν
δυσμενής μετάθεση.»
Αμέσως θα ταυτιστούν μαζί του τα φανταράκια που τραβάνε ζόρι στην παραμεθόριο. Θεό θα τον κάνουνε τον πρόεδρο Μάκη!
Και όχι μόνο τα φανταράκια, αλλά και τα μπαχαλάκια. Και για την πάρτη τους έχει τραγουδήσει ο Χριστοδουλόπουλος:
«Βγάλε τα μαύρα να χαρείς
μην τα ξαναφορέσεις,
φόρεσε άσπρα θαλασσιά
σαν άνοιξη να φέξεις.»
Καταλαβαίνει ο μεγάλος τραγουδιστής από τα προβλήματα της κοινωνίας. Χαρακτηριστικό το σχόλιό του στο τραγούδι «Αλητάκι»:
«Αλητάκι μου, χελιδονάκι μου,
πες μου τι θέλεις και τι ζητάς,
αλητάκι μου, κρυφό μεράκι μου,
εγώ πονάω κι εσύ γελάς,
αλητάκι μου, κρυφό μεράκι μου,
εγώ πονάω κι εσύ γελάς.»
Αμ τις μειονότητες; Ο Μάκης είναι έτοιμος όχι μόνο ν’ ανοίξει διάλογο μαζί τους, αλλά και αγκαλιά να τις πάρει. Βλέπε το τραγούδι «Γλυκιά Αρβανιτοπούλα μου»:
«Γλυκιά Αρβανιτοπούλα μου,
μικρή μου ξελογιάστρα,
ανάψαν στα Μεσόγεια
φωτιά τα δυο σου μάτια.»
Αλλά και με την Ιεραρχία μια χαρά θα τα πάει ο πρόεδρος Μάκης. Τα λέει, δεν τα λέει στο «Προσκλητήριο»;
«Μπρος στην εκκλησιά μια ακόμα μαχαιριά
θέλεις να μου δώσεις
Μπρος στην εκκλησιά ακόμα μια φορά
θες να με πληγώσεις.
Μπρος στην εκκλησιά, μπρος στην εκκλησιά
θες να με τελειώσεις.»
Κι επειδή θα είναι πρόεδρος όλων των Ελλήνων και όλων των Ελληνίδων, κλείνει το ματάκι και στην αριστερά:
«Σημαδάκι κόκκινο στο πουκάμισο μου
Με τα αποτυπώματα από τον καημό μου»
Αλλά πάνω απ’ όλα, ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος θα είναι ένας πρόεδρος από το λαό για το λαό. Ορίστε ο ύμνος του για τα λαϊκά στρώματα:
«Να ζήσουν οι κομμώτριες,
τα όμορφα κορίτσια,
που έχουνε χρυσή καρδιά,
δεν κάνουνε καπρίτσια.»
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
Γιατί όχι δηλαδή; Γιατί όχι Μάκης Χριστοδουλόπουλος για Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Δημοφιλής είναι, ευσταλής είναι, από φτώχεια και πόνο γνωρίζει, τη γλώσσα της αλήθειας μιλάει, εκφράζεται σαν κανονικός άνθρωπος και όχι σαν ρομπότ, τι του λείπει δηλαδή;
Και μην ακούσω κανένα χλάπα να μιλάει για έλλειψη εμπειρίας,..
γιατί όσα έχει (και ακόμη περισσότερο, όσα έχει αντιμετωπίσει!) ο Μάκης στη μαύρη τη νύχτα, ελάχιστοι συμπατριώτες μας τα είδαν. Εδώ μιλάμε για εγκυκλοπαίδεια ολόκληρη, εικοσιτετράτομη με ευρετήριο στο τέλος. Τι να του πούνε του Μάκη τώρα, κάτι φλώρια που μόνο τη διαδρομή πλατεία Κολωνακίου-Σύνταγμα μάθανε στις ζωές τους;
Μην ξεχνάμε, ο Χριστοδουλόπουλος δεν κρύφτηκε ποτέ. Βγήκε και τα είπε χύμα και τσουβαλάτα, όταν κάτι άλλα καϊνάρια κάνανε την πάπια. Δείτε για παράδειγμα τους στίχους από το τραγούδι του «Αμαρτίες», πώς βάζουν στη θέση του τον Ερντογάν και τις βολές του για τη συνθήκη της Λωζάνης:
«Αμαρτίες δεν έμειναν για σένα
ακόμα να πληρώσεις.
Τα `χω στο χαρτί γραμμένα,
και `συ θα τα πληρώσεις.
Όρκο στο Θεό θα δώσεις.»
Όλα «γραμμένα στο χαρτί» αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες, πού πας ρε μεμέτη που θα μας αμφισβητήσεις και τις συνθήκες τώρα;
Μήπως δεν έχει πάρει θέση και για την εθνική άμυνα ο Μάκης. Ορίστε τι λέει στο άσμα του «Ο λιποτάκτης»:
«Υπηρετούσα στην καρδιά σου
μ’ όνειρα και διάθεση
και η πληρωμή μου ήταν
δυσμενής μετάθεση,
και η πληρωμή μου ήταν
δυσμενής μετάθεση.»
Αμέσως θα ταυτιστούν μαζί του τα φανταράκια που τραβάνε ζόρι στην παραμεθόριο. Θεό θα τον κάνουνε τον πρόεδρο Μάκη!
Και όχι μόνο τα φανταράκια, αλλά και τα μπαχαλάκια. Και για την πάρτη τους έχει τραγουδήσει ο Χριστοδουλόπουλος:
«Βγάλε τα μαύρα να χαρείς
μην τα ξαναφορέσεις,
φόρεσε άσπρα θαλασσιά
σαν άνοιξη να φέξεις.»
Καταλαβαίνει ο μεγάλος τραγουδιστής από τα προβλήματα της κοινωνίας. Χαρακτηριστικό το σχόλιό του στο τραγούδι «Αλητάκι»:
«Αλητάκι μου, χελιδονάκι μου,
πες μου τι θέλεις και τι ζητάς,
αλητάκι μου, κρυφό μεράκι μου,
εγώ πονάω κι εσύ γελάς,
αλητάκι μου, κρυφό μεράκι μου,
εγώ πονάω κι εσύ γελάς.»
Αμ τις μειονότητες; Ο Μάκης είναι έτοιμος όχι μόνο ν’ ανοίξει διάλογο μαζί τους, αλλά και αγκαλιά να τις πάρει. Βλέπε το τραγούδι «Γλυκιά Αρβανιτοπούλα μου»:
«Γλυκιά Αρβανιτοπούλα μου,
μικρή μου ξελογιάστρα,
ανάψαν στα Μεσόγεια
φωτιά τα δυο σου μάτια.»
Αλλά και με την Ιεραρχία μια χαρά θα τα πάει ο πρόεδρος Μάκης. Τα λέει, δεν τα λέει στο «Προσκλητήριο»;
«Μπρος στην εκκλησιά μια ακόμα μαχαιριά
θέλεις να μου δώσεις
Μπρος στην εκκλησιά ακόμα μια φορά
θες να με πληγώσεις.
Μπρος στην εκκλησιά, μπρος στην εκκλησιά
θες να με τελειώσεις.»
Κι επειδή θα είναι πρόεδρος όλων των Ελλήνων και όλων των Ελληνίδων, κλείνει το ματάκι και στην αριστερά:
«Σημαδάκι κόκκινο στο πουκάμισο μου
Με τα αποτυπώματα από τον καημό μου»
Αλλά πάνω απ’ όλα, ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος θα είναι ένας πρόεδρος από το λαό για το λαό. Ορίστε ο ύμνος του για τα λαϊκά στρώματα:
«Να ζήσουν οι κομμώτριες,
τα όμορφα κορίτσια,
που έχουνε χρυσή καρδιά,
δεν κάνουνε καπρίτσια.»
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr