του Παντελή Μπουκάλα
Στο ποδόσφαιρο, το διαιτητικό λάθος «είναι ανθρώπινο» μονάχα αν ωφελεί την ομαδάρα μας, της δίνει πέναλτι, γκολ, βαθμούς, δόξα χρήμα. Αν δεν την ωφελεί, είναι σατανικό. Είναι «σφαγή». Ο διαιτητής «είναι πουλημένος», το δε σόι του τη γλίτωσε τελευταία στιγμή από τα Σόδομα και τα Γόμορρα και μετανάστευσε εδώ. «Σφαγή» κραυγάζουν οι οπαδικές αθλητικές εφημερίδες (αλλά πια και κάμποσες..
πολιτικές, που άργησαν να μπουν στο παιχνίδι, αλλά μπήκαν για τα καλά), «σφαγή» ουρλιάζουν και όσα ραδιόφωνα ή κανάλια φοράνε τα χρωματιστά γυαλιά του ιδιοκτήτη τους. «Σφαγή» θα πει και ο οπαδός, μαθημένος να βλέπει «με τα μάτια της ψυχής του».
Αυτά συνέβαιναν και προ VAR, συμβαίνουν και τώρα. Λογικό. Και το VAR άνθρωποι το χειρίζονται, δεν αποφασίζει το μηχάνημα. Κατά συνέπεια, το λάθος παραμένει «ανθρώπινο» ή «σατανικό». Και όχι επειδή έτσι κρίνει κάποιος μηχανικός, ουδέτερος παρατηρητής, αλλά επειδή έτσι συμπεραίνει κάθε εμπλεκόμενος με το ψυχικό του VAR, πριν καν ολοκληρωθεί η φάση: ο «αγνός φίλαθλος» (μυθικό πλάσμα, ξαδελφάκι του μονόκερου), ο αμειβόμενος λοχαγός του τάδε ή δείνα «ηρωικού λαού» και ο ιδιοκτήτης κάθε «ομάδας-ιδέας».
Αν, λοιπόν, θέλουμε να βρούμε κάτι νέο στον χώρο του ποδοσφαίρου, που παρασύρει στο σκοτάδι του και το μπάσκετ, το βόλεϊ και το πόλο, ακόμα και το χάντμπολ πια, αυτό δεν είναι το VAR. Είναι, πρώτον, η απροκάλυπτη πλέον κομματικοποίηση του επαγγελματικού αθλητισμού και, δεύτερον, η υιοθέτηση της φονικής βίας ως τμήματος της οπαδικής «κανονικότητας». Χωριστικά λειτουργούσε και παλιά το ποδόσφαιρο, κόβοντας την Ελλάδα σε Βόρειους και Νότιους, «Βούλγαρους», «Τούρκους» και «Ελληνάρες». Αυτό όμως γινόταν με ποδοσφαιρικές αφορμές ή προφάσεις, την «κλοπή του Κούδα» λ.χ. ή τη μισό πραγματική-μισό φανταστική δράση του «άδικου αθηναϊκού κέντρου». Τώρα όμως διαμορφώθηκαν Ομάδες-Κράτη, κατά το αρχαίο πρότυπο των Πόλεων-Κρατών, με βάση τις κομματικές προτιμήσεις των διαπλεκόμενων ιδιοκτητών, που παρεμβαίνουν βάναυσα στο πολιτικό παιχνίδι.
Η φονική βία, σαν «κανονική» οπαδική συμπεριφορά, δεν αποκαλύφθηκε μόνο στον θάνατο του Βούλγαρου φίλου του Αρη, που πριν παρασυρθεί από αυτοκίνητο, είχε λιανιστεί από Παοκτζήδες. Αποκαλύπτεται κάθε τόσο στα ραντεβού θανάτου που δίνουν τα οπαδικά στρατεύματα. Για να μη γίνει το τελευταίο προκηρυχθέν ραντεβού, Ολυμπιακών και Αεκτζήδων, στην εθνική οδό, αναβλήθηκε το παιχνίδι της ΑΕΚ με τον Αστέρα Τρίπολης. Και; Αναβάλλεται η αφιονισμένη ανοησία;
- το κείμενο του Παντελή Μπουκάλα είναι από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (11.01.2020)
Στο ποδόσφαιρο, το διαιτητικό λάθος «είναι ανθρώπινο» μονάχα αν ωφελεί την ομαδάρα μας, της δίνει πέναλτι, γκολ, βαθμούς, δόξα χρήμα. Αν δεν την ωφελεί, είναι σατανικό. Είναι «σφαγή». Ο διαιτητής «είναι πουλημένος», το δε σόι του τη γλίτωσε τελευταία στιγμή από τα Σόδομα και τα Γόμορρα και μετανάστευσε εδώ. «Σφαγή» κραυγάζουν οι οπαδικές αθλητικές εφημερίδες (αλλά πια και κάμποσες..
πολιτικές, που άργησαν να μπουν στο παιχνίδι, αλλά μπήκαν για τα καλά), «σφαγή» ουρλιάζουν και όσα ραδιόφωνα ή κανάλια φοράνε τα χρωματιστά γυαλιά του ιδιοκτήτη τους. «Σφαγή» θα πει και ο οπαδός, μαθημένος να βλέπει «με τα μάτια της ψυχής του».
Αυτά συνέβαιναν και προ VAR, συμβαίνουν και τώρα. Λογικό. Και το VAR άνθρωποι το χειρίζονται, δεν αποφασίζει το μηχάνημα. Κατά συνέπεια, το λάθος παραμένει «ανθρώπινο» ή «σατανικό». Και όχι επειδή έτσι κρίνει κάποιος μηχανικός, ουδέτερος παρατηρητής, αλλά επειδή έτσι συμπεραίνει κάθε εμπλεκόμενος με το ψυχικό του VAR, πριν καν ολοκληρωθεί η φάση: ο «αγνός φίλαθλος» (μυθικό πλάσμα, ξαδελφάκι του μονόκερου), ο αμειβόμενος λοχαγός του τάδε ή δείνα «ηρωικού λαού» και ο ιδιοκτήτης κάθε «ομάδας-ιδέας».
Αν, λοιπόν, θέλουμε να βρούμε κάτι νέο στον χώρο του ποδοσφαίρου, που παρασύρει στο σκοτάδι του και το μπάσκετ, το βόλεϊ και το πόλο, ακόμα και το χάντμπολ πια, αυτό δεν είναι το VAR. Είναι, πρώτον, η απροκάλυπτη πλέον κομματικοποίηση του επαγγελματικού αθλητισμού και, δεύτερον, η υιοθέτηση της φονικής βίας ως τμήματος της οπαδικής «κανονικότητας». Χωριστικά λειτουργούσε και παλιά το ποδόσφαιρο, κόβοντας την Ελλάδα σε Βόρειους και Νότιους, «Βούλγαρους», «Τούρκους» και «Ελληνάρες». Αυτό όμως γινόταν με ποδοσφαιρικές αφορμές ή προφάσεις, την «κλοπή του Κούδα» λ.χ. ή τη μισό πραγματική-μισό φανταστική δράση του «άδικου αθηναϊκού κέντρου». Τώρα όμως διαμορφώθηκαν Ομάδες-Κράτη, κατά το αρχαίο πρότυπο των Πόλεων-Κρατών, με βάση τις κομματικές προτιμήσεις των διαπλεκόμενων ιδιοκτητών, που παρεμβαίνουν βάναυσα στο πολιτικό παιχνίδι.
Η φονική βία, σαν «κανονική» οπαδική συμπεριφορά, δεν αποκαλύφθηκε μόνο στον θάνατο του Βούλγαρου φίλου του Αρη, που πριν παρασυρθεί από αυτοκίνητο, είχε λιανιστεί από Παοκτζήδες. Αποκαλύπτεται κάθε τόσο στα ραντεβού θανάτου που δίνουν τα οπαδικά στρατεύματα. Για να μη γίνει το τελευταίο προκηρυχθέν ραντεβού, Ολυμπιακών και Αεκτζήδων, στην εθνική οδό, αναβλήθηκε το παιχνίδι της ΑΕΚ με τον Αστέρα Τρίπολης. Και; Αναβάλλεται η αφιονισμένη ανοησία;
- το κείμενο του Παντελή Μπουκάλα είναι από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (11.01.2020)