Μόνο πότε θα πεθάνω δεν ξέρω, ρε φίλε!
Και το σπάω αμέσως σε πενηνταράκια, καθότι οι παρεξηγήσεις είναι στην ημερήσια διάταξη.
Πριν από εννιά μηνάκια ακριβώς δημοσίευσα εδώ στο Newpost ένα κομμάτι υπό τον τίτλο «Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια», όπου εξηγούσα τι πρέπει πάνω κάτω να κάνουμε ως ελληνικό κράτος,..
άμα θέλουμε να μη μας κουνιέται κανένας κερατάς. Πάμε, λέξη προς λέξη:
«Ποιος Έλληνας προκειμένου να μην του πάρουν νησιά δεν θα έδινε το μισό του μισθό;»
Έτσι άρχοντα! Έτσι παιχταρά μου, έτσι ασλάνι μου! Δικαίωσέ με, που μου βγάζανε γλώσσα και με κατηγορούσαν για φαντασμένο. Το μισό ΑΕΠ έγραφε ο στρατηγός Ξανθάκης, το μισό μισθό ζήτησε ο βουλευτής. Συμπέσαμε εκατό τοις εκατό, αν και δεν νομίζω ότι πρόκειται περί συμπτώσεως. Κάποιοι τη δουλεύανε τη μάκινα, προτού καν προκύψει θέμα με Ερντογάν, Λιβύη, χάρτες και βυθομετρήσεις…
Και βεβαίως δεν έμεινε μόνο εκεί το στόρι. Αν θυμάστε, είχε βγει εκεί πάνω στις γιορτές μια αθλητική εφημερίδα με πρωτοσέλιδο για τις και καλά 350.000 αμβλώσεις που διαδραματίζονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα και ωχ Θεέ μου, ωχ παναγίτσα μου, πάμε ίσια, ντουγρού ως έθνος, τίποτε δεν μας σώζει, η Πάτρα και το Ηράκλειο χάνονται μέσα σ’ ένα δωδεκάμηνο, βοηθάτε Χριστιανοί, φωτιά πήραμε!
Και στο τσακ, στο μισάωρο επάνω, σκάει μύτη ο Άδωνις Γεωργιάδης να προμοτάρει το πρωτοσέλιδο το επίμαχο, γράφοντας:
«Συγχαίρω την Εφημερίδα παρά τις αντιδράσεις. Στην Ελλάδα δεν αμφισβητείται το δικαίωμα της γυναίκας στην άμβλωση, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν αντιλαμβανόμαστε ότι το να έχουμε διπλάσιες εκτρώσεις από γεννήσεις γεννά ζητήματα επιβίωσης του Έθνους μας».
Αυτό ακριβώς έγραψε. Με ψιλοδιόρθωση, φυσικά, όταν άρχισαν οι πατσαβουριές από τα θηλυκά, αλλά οι εντυπώσεις μείνανε. Όπως έμεινε κι ο πόνος για φρέσκο κρέας που θα τροφοδοτήσει τα κανόνια. Δέκα παιδιά η κάθε Ελληνίδα και λίγα λέω πατριώτη! Στρατηγός Ξανθάκης εδώ, έχω το νόου χάου.
Κι αν αναρωτιέστε πότε με το καλό θα ακούσουμε την πρώτη μπαλωθιά για δραματική αύξηση της θητείας, μπορείτε να κοιμάστε ήσυχα παλικάρια μου. Με υπουργό αμύνης Παναγιωτόπουλο (δεν σας άρεσε ο Αποστολάκης, πουλάκια μου…), η κεραμίδα δεν αργεί. Και θα μας πετύχει κατακέφαλα, στο σταυρί. Για να εννοήσουμε καλύτερα, ότι δεν ζούμε πια στην Ψωροκώσταινα αλλά στον Θωρακισμένο Αστακό της Ανατολικής Μεσογείου!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
Πριν από εννιά μηνάκια ακριβώς δημοσίευσα εδώ στο Newpost ένα κομμάτι υπό τον τίτλο «Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια», όπου εξηγούσα τι πρέπει πάνω κάτω να κάνουμε ως ελληνικό κράτος,..
άμα θέλουμε να μη μας κουνιέται κανένας κερατάς. Πάμε, λέξη προς λέξη:
«Θες πλήρη εθνική ανεξαρτησία πουλάκι μου, θες να κάνεις ο,τι γουστάρεις και να μη δίνεις λογαριασμό σε κανένα, θες να στείλεις στο διάολο τις συμμαχίες με κράτη (Μπίμπι, σε σένα το λέω!) που δεν διακρίνονται για τις ευαισθησίες τους και καταπιέζουν κόσμο; Εντάξει, σε ακούσαμε. Ο στρατηγός Ξανθάκης έχει τη συνταγή:Τα έγραφα τα ανωτέρω τότε που δεν είχαν ακόμη προκύψει πρόωρες εκλογές και ήταν τα κουμμούνια στην εξουσία και κάναμε και καμιά πλάκα με το εθνικό φρόνημα. Άλλαξαν όμως τα πράγματα, κέρδισαν στις κάλπες οι πατριωτικές δυνάμεις και η συνταγή του στρατηγού (του στρατηγού, λέω!) Ξανθάκη, βρέθηκε σε πρώτο πλάνο. Και πριν από κάτι μερούλες βγήκε ένας βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος (δεν θα τον διαφημίσω…) που διακρίνεται για την ελευθεροστομία του και την είπε την παρόλα την μεγάλη όταν του επισήμαναν ότι το κόστος για τα μαχητικά F35 μπορεί να μας προκύψει κάπως δυσβάστακτο:
* Θα κάνει δέκα παιδιά κάθε Ελληνίδα.
* Θα γίνει η θητεία η στρατιωτική πέντε χρόνια και
* Θα δίνουμε το μισό Εθνικό Ακαθάριστο Προϊόν για οπλικά συστήματα».
«Ποιος Έλληνας προκειμένου να μην του πάρουν νησιά δεν θα έδινε το μισό του μισθό;»
Έτσι άρχοντα! Έτσι παιχταρά μου, έτσι ασλάνι μου! Δικαίωσέ με, που μου βγάζανε γλώσσα και με κατηγορούσαν για φαντασμένο. Το μισό ΑΕΠ έγραφε ο στρατηγός Ξανθάκης, το μισό μισθό ζήτησε ο βουλευτής. Συμπέσαμε εκατό τοις εκατό, αν και δεν νομίζω ότι πρόκειται περί συμπτώσεως. Κάποιοι τη δουλεύανε τη μάκινα, προτού καν προκύψει θέμα με Ερντογάν, Λιβύη, χάρτες και βυθομετρήσεις…
Και βεβαίως δεν έμεινε μόνο εκεί το στόρι. Αν θυμάστε, είχε βγει εκεί πάνω στις γιορτές μια αθλητική εφημερίδα με πρωτοσέλιδο για τις και καλά 350.000 αμβλώσεις που διαδραματίζονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα και ωχ Θεέ μου, ωχ παναγίτσα μου, πάμε ίσια, ντουγρού ως έθνος, τίποτε δεν μας σώζει, η Πάτρα και το Ηράκλειο χάνονται μέσα σ’ ένα δωδεκάμηνο, βοηθάτε Χριστιανοί, φωτιά πήραμε!
Και στο τσακ, στο μισάωρο επάνω, σκάει μύτη ο Άδωνις Γεωργιάδης να προμοτάρει το πρωτοσέλιδο το επίμαχο, γράφοντας:
«Συγχαίρω την Εφημερίδα παρά τις αντιδράσεις. Στην Ελλάδα δεν αμφισβητείται το δικαίωμα της γυναίκας στην άμβλωση, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν αντιλαμβανόμαστε ότι το να έχουμε διπλάσιες εκτρώσεις από γεννήσεις γεννά ζητήματα επιβίωσης του Έθνους μας».
Αυτό ακριβώς έγραψε. Με ψιλοδιόρθωση, φυσικά, όταν άρχισαν οι πατσαβουριές από τα θηλυκά, αλλά οι εντυπώσεις μείνανε. Όπως έμεινε κι ο πόνος για φρέσκο κρέας που θα τροφοδοτήσει τα κανόνια. Δέκα παιδιά η κάθε Ελληνίδα και λίγα λέω πατριώτη! Στρατηγός Ξανθάκης εδώ, έχω το νόου χάου.
Κι αν αναρωτιέστε πότε με το καλό θα ακούσουμε την πρώτη μπαλωθιά για δραματική αύξηση της θητείας, μπορείτε να κοιμάστε ήσυχα παλικάρια μου. Με υπουργό αμύνης Παναγιωτόπουλο (δεν σας άρεσε ο Αποστολάκης, πουλάκια μου…), η κεραμίδα δεν αργεί. Και θα μας πετύχει κατακέφαλα, στο σταυρί. Για να εννοήσουμε καλύτερα, ότι δεν ζούμε πια στην Ψωροκώσταινα αλλά στον Θωρακισμένο Αστακό της Ανατολικής Μεσογείου!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr