του Παντελή Μπουκάλα
Καιρό τώρα η Γκρέτα Τούνμπεργκ καταφέρνει να εκνευρίζει τον Ντόναλντ Τραμπ. Και μόνο σ’ αυτό αν είχε μεταφραστεί η όλη δράση της, θα άξιζε τον έπαινο. Δεν είναι λίγο να αναγκάζεις με την παρουσία σου έναν ηγεμόνα να νιώθει ηττημένος, αδύναμος, κατώτερος. Και κατώτερος από ποιον; Από ένα..
πλάσμα που συγκεντρώνει όσα γνωρίσματα εξοργίζουν τον πλανητάρχη.
Πρώτον, είναι ένα νιάνιαρο, 16 ετών. Κανονικά θα ’πρεπε να του ζητάει ταπεινά αυτόγραφο. Οχι να τον καρφώνει με βλέμμα φαρμάκι, όπως στη Σύνοδο του ΟΗΕ για το Κλίμα, στη Νέα Υόρκη. Τότε που ο Τραμπ προσπάθησε να την ειρωνευτεί στο αγαπημένο του τουίτερ. Ανεπιτυχώς βέβαια, γιατί τα προαπαιτούμενα του σαρκασμού είναι βαριά για τη γλωσσική του μετριότητα και την ωμή ρητορική του, που ερωτοτροπούν συνεχώς με το χυδαίο.
Δεύτερον, η Γκρέτα είναι του γυναικείου φύλου. Και ξέρουμε πόσο ανάξια όντα θεωρεί τις γυναίκες ο πρόεδρος· κομμάτια κρέας για κάρφωμα και φάγωμα. Οφείλουν όχι απλώς να ανέχονται τις επιθέσεις της αρσενικής λαιμαργίας του, αλλά να νιώθουν και ευλογημένες από τη μοίρα που κίνησαν το ενδιαφέρον ενός Σπουδαίου.
Τρίτον, η έφηβη ακτιβίστρια «πάσχει», έχει ένα κάποιο σύνδρομο. Δεν είναι τέρας υγείας όπως αυτός. Τέταρτον, ο κόσμος την αγαπάει. Οχι όλος ο κόσμος, αλλά πάρα πολύς, όποια κι είναι η πατρίδα του, το χρώμα, η ηλικία του. Αντίθετα, ο ίδιος, κι αν εξαιρέσουμε τους ψηφοφόρους του, προκαλεί παγκοσμίως αντιπάθεια και φόβο. Πέμπτον, «αυτή, πανάθεμά τη, βγήκε πρόσωπο της χρονιάς από το “Time”, όχι εγώ. Οχι εγώ! Τι γελοίο!».
Μα ναι. Είναι κρίμα κι άδικο να μην πάρει τον τίτλο ένας πολιτικός που πέρασε τη Γροιλανδία για οικόπεδο με λίγο παραπάνω χιόνι και θέλησε να την αγοράσει, σαν μεγιστάνας ακινήτων που είναι. Και ο οποίος, παιδαριωδώς φερόμενος, ακύρωσε το επίσημο ταξίδι του στη Δανία, επειδή οι Δανοί, άκουσον άκουσον, δεν του είπαν «ό,τι επιθυμείτε, εξοχότατε». Είναι κρίμα να μη βραβεύεται αυτός που, ανανεώνοντας τις ιστορικές σπουδές, κατάγγειλε τους Κούρδους επειδή δεν βοήθησαν τους Συμμάχους στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τους πούλησε.
Προχθές, ο πρόεδρος έκανε νέα απόπειρα να ειρωνευτεί. Πάλι με τουίτ: «Η Γκρέτα πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται την οργή της και να πάει να δει μια καλή παλιά ταινία με έναν φίλο! Χαλάρωσε Γκρέτα, χαλάρωσε!». Οργισμένος όμως είναι ο ίδιος. Η Γκρέτα τον εξοργίζει περισσότερο και από τη Νάνσι Πελόσι. Πρέπει να χαλαρώσει. Ας δει καμιά ταινία. Εύληπτη. Το «2012» ας πούμε.
- το κείμενο του Π. Μπουκάλα είναι από την Καθημερινή (14.12.2019)
Καιρό τώρα η Γκρέτα Τούνμπεργκ καταφέρνει να εκνευρίζει τον Ντόναλντ Τραμπ. Και μόνο σ’ αυτό αν είχε μεταφραστεί η όλη δράση της, θα άξιζε τον έπαινο. Δεν είναι λίγο να αναγκάζεις με την παρουσία σου έναν ηγεμόνα να νιώθει ηττημένος, αδύναμος, κατώτερος. Και κατώτερος από ποιον; Από ένα..
πλάσμα που συγκεντρώνει όσα γνωρίσματα εξοργίζουν τον πλανητάρχη.
Πρώτον, είναι ένα νιάνιαρο, 16 ετών. Κανονικά θα ’πρεπε να του ζητάει ταπεινά αυτόγραφο. Οχι να τον καρφώνει με βλέμμα φαρμάκι, όπως στη Σύνοδο του ΟΗΕ για το Κλίμα, στη Νέα Υόρκη. Τότε που ο Τραμπ προσπάθησε να την ειρωνευτεί στο αγαπημένο του τουίτερ. Ανεπιτυχώς βέβαια, γιατί τα προαπαιτούμενα του σαρκασμού είναι βαριά για τη γλωσσική του μετριότητα και την ωμή ρητορική του, που ερωτοτροπούν συνεχώς με το χυδαίο.
Δεύτερον, η Γκρέτα είναι του γυναικείου φύλου. Και ξέρουμε πόσο ανάξια όντα θεωρεί τις γυναίκες ο πρόεδρος· κομμάτια κρέας για κάρφωμα και φάγωμα. Οφείλουν όχι απλώς να ανέχονται τις επιθέσεις της αρσενικής λαιμαργίας του, αλλά να νιώθουν και ευλογημένες από τη μοίρα που κίνησαν το ενδιαφέρον ενός Σπουδαίου.
Τρίτον, η έφηβη ακτιβίστρια «πάσχει», έχει ένα κάποιο σύνδρομο. Δεν είναι τέρας υγείας όπως αυτός. Τέταρτον, ο κόσμος την αγαπάει. Οχι όλος ο κόσμος, αλλά πάρα πολύς, όποια κι είναι η πατρίδα του, το χρώμα, η ηλικία του. Αντίθετα, ο ίδιος, κι αν εξαιρέσουμε τους ψηφοφόρους του, προκαλεί παγκοσμίως αντιπάθεια και φόβο. Πέμπτον, «αυτή, πανάθεμά τη, βγήκε πρόσωπο της χρονιάς από το “Time”, όχι εγώ. Οχι εγώ! Τι γελοίο!».
Μα ναι. Είναι κρίμα κι άδικο να μην πάρει τον τίτλο ένας πολιτικός που πέρασε τη Γροιλανδία για οικόπεδο με λίγο παραπάνω χιόνι και θέλησε να την αγοράσει, σαν μεγιστάνας ακινήτων που είναι. Και ο οποίος, παιδαριωδώς φερόμενος, ακύρωσε το επίσημο ταξίδι του στη Δανία, επειδή οι Δανοί, άκουσον άκουσον, δεν του είπαν «ό,τι επιθυμείτε, εξοχότατε». Είναι κρίμα να μη βραβεύεται αυτός που, ανανεώνοντας τις ιστορικές σπουδές, κατάγγειλε τους Κούρδους επειδή δεν βοήθησαν τους Συμμάχους στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τους πούλησε.
Προχθές, ο πρόεδρος έκανε νέα απόπειρα να ειρωνευτεί. Πάλι με τουίτ: «Η Γκρέτα πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται την οργή της και να πάει να δει μια καλή παλιά ταινία με έναν φίλο! Χαλάρωσε Γκρέτα, χαλάρωσε!». Οργισμένος όμως είναι ο ίδιος. Η Γκρέτα τον εξοργίζει περισσότερο και από τη Νάνσι Πελόσι. Πρέπει να χαλαρώσει. Ας δει καμιά ταινία. Εύληπτη. Το «2012» ας πούμε.
- το κείμενο του Π. Μπουκάλα είναι από την Καθημερινή (14.12.2019)