Δεν ήταν ποτέ έτσι… Και για λόγους prestige οι τότε εκδότες Λαμπράκης (Νέα, Βήμα) Αθανασιάδης (Βραδυνή, Ναυτεμπορική) Βλάχου (Καθημερινή), αργότερα Τεγόπουλος, Σιαμαντάς (Ελευθεροτυπία, Κυριακάτικη) Μπόμπολας (Έθνος) αλλά και μετέπειτα Βαρδινογιάννης (Μεσημβρινή) πλήρωναν πριν την…
ώρα τους και το εννοώ αυτό. Δηλαδή αν πρώτη του μηνός έπεφτε Σάββατο ή Κυριακή τα χρήματα της μισθοδοσίας είχαν μπει από την Παρασκευή… Απλά για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι οτι το σημερινό χάλι δεν υπήρχε ποτέ στο χώρο του Τύπου… Ηταν ντροπή για τους πραγματικούς παλιούς εκδότες να καθυστερήσει η πληρωμή τεχνικών Τύπου και δημοσιογράφων κατι που φυσικά δεν θεωρείται ντροπή σήμερα ακόμη και στο καλύτερο “μαγαζί” τον πάλαι ποτέ Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη και σημερινό Δημοσιογραφικό Οργανισμό Μαρινάκη που πληρώνει με καθυστέρηση τουλάχιστον πέντε και έξι ημερών… Η νοοτροπία “και χάρη τους κάνω που τους πληρώνω” δεν ίσχυε ποτέ, όπως ποτέ ακόμα και στα πιο “σφικτά” μαγαζιά δεν σου “έτρωγαν” ούτε δραχμή από αυτά που έλεγε η συλλογική σου σύμβαση ούτε δούλευες για την… “ψυχή της μάνας σου” Κυριακές και αργίες αλλά φυσικά τότε δεν υπέγραφες ατομικές συμβάσεις ντροπής όπως σήμερα…
Για αυτό ακόμα και στο χειρότερο τότε “μαγαζί” μπορούσες να περιμένεις τη στήριξη ακόμα και του “χειρότερου” τότε εκδότη αν κάτι σου τύχαινε και ζητούσες τη βοήθειά του από μία απλή αστυνομική ή δικαστική δίωξη έως ένα σοβαρό θέμα υγείας… Υπήρξε εκδότης και δεν εννοώ τον αείμνηστο Χρήστο Λαμπράκη που πλήρωνε κανονικά το μισθό δημοσιογράφου που για λόγους υγείας έλειπε πάνω από ένα χρόνο από τη δουλειά του…
Ξυπνάτε οι νεώτεροι και μη δέχεστε αμοιβές πείνας και πληρωμές όποτε του έρθει του καθενός που το παίζει εκδότης μόνο και μόνο για να λέτε οτι είστε δημοσιογράφοι και να παίζετε και εσείς τους δημοσιογράφους… Υπάρχουν και άλλες δουλειές… Εξάλλου η δημοσιογραφία στην Ελλάδα δεν είναι και δεν φαίνεται οτι θα είναι και στα καλύτερά της τα επόμενα πολλά, πολλά χρόνια…
Νίκος Σ.Α.
-πηγή: enimerosi24
