Δεν υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία. Το στοιχείο της καταγωγής, και των συνακόλουθων τίτλων σπουδών, άλλαξε στην αξιακή επετηρίδα της Δεξιάς. Ο πατριάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής, για να καταλάβετε, ήταν γιος δημοδιδασκάλου, πήγε στο δημοτικό της Πρώτης Σερρών, συνέχισε σε δημόσιο γυμνάσιο της Αθήνας και σπούδασε στη Νομική του Καποδιστριακού.
Άλλοι γνωστοί πολιτικοί.. του χώρου περηφανεύονταν παλιότερα ως γιοι αγροτών ή ταχυδρόμων ή μικρομεσαίων, που ξέφυγαν από τη μοίρα της φτώχειας, σπουδάζοντας σε δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια.
Εν γένει, πλούσιο και ελκυστικό βιογραφικό σήμαινε κάποτε για τον δεξιό παράγοντα ότι τους είχε βγει ο κ@λος του ίδιου και των γονιών του για να φτάσουν σε ένα δημόσιο τίτλο σπουδών.
Αυτά κάποτε. Σήμερα, ταις πρεσβείαις του Κυριάκου Μητσοτάκη, στην πολιτική ζωή εισέβαλαν και επιβλήθηκαν η αριστεία και το Κολάμπια. Ένα άλμα δηλαδή έχει συντελεστεί στη σύγχρονη Δεξιά: Από τον κ@λο στο Κολάμπια. Κι όταν λένε και ακούμε Κολάμπια, αυτό μεταφράζεται σε αμερικάνικο κολλέγιο, σε Στάνφορντ, σε Οξφόρδη, σε Χάρβαρντ, και σε άλλα συναφή ημεδαπά σχολεία και αλλοδαπά πανεπιστήμια.
Ο περιώνυμος που καταφέρνει, με μια κάποια γενναία οικονομική στήριξη της οικογένειας, να αποκτήσει τίτλους σπουδών αυτής της συνομοταξίας αποκτά και μια θέση ψηλά στην επετηρίδα. Κι αν δεν τα καταφέρει ως βουλευτής, του απονέμεται ανάλογο αξίωμα σε υπουργείο, δημόσιο οργανισμό, φροντίδα παιδικών ψυχών της προσφυγιάς ή έστω διοίκηση νοσοκομείου.
Αυτή η νέα αντίληψη, που σάρωσε την παλιά, προϊόν της ιδεολογικής δικτατορία της Αριστεράς, περί παιδιών του λαού, ήταν φυσικό να προκαλέσει και ένα νέο υγιή ανταγωνισμό στις τάξεις της Ν.Δ. του Μητσοτάκη. Με ορισμένες υπερβολές, όπως κάθε νέα ιδέα στην ενθουσιώδη αρχή της εφαρμογής της.
Για παράδειγμα, ο ένας, ως επίδοξος διοικητής της ΕΥΠ, βιογραφείται με ανύπαρκτους τίτλους σπουδών. Ο άλλος, ως υφυπουργός Εξωτερικών, πλαστογραφεί το βιογραφικό του, κοτσάροντας ένα Κολάμπια φυσικά, αλλά... πέτσινο. Και όλοι αυτοί μαζί, παιδιά της νέας εποχής, πέτσινοι και golden, ελεεινολογούν τους διαφόρους προέδρους δεκαπενταμελών και αποφοίτους δημόσιων σχολών που παράγουν τρομοκράτες και στέκονται απέναντι στην πρόοδο.
Ο καθένας καταλαβαίνει μετά από όλα αυτά σε πόσο καλά χέρια βρίσκεται η Ελλάδα. Το Κολάμπια περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο τη σημερινή διακυβέρνηση.
Δοξάστε συνεπώς τον Μητσοτάκη και τον Διαματάρη του...
Θανάσης Καρτερός / ala Καρτ (Αυγή)
Άλλοι γνωστοί πολιτικοί.. του χώρου περηφανεύονταν παλιότερα ως γιοι αγροτών ή ταχυδρόμων ή μικρομεσαίων, που ξέφυγαν από τη μοίρα της φτώχειας, σπουδάζοντας σε δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια.
Εν γένει, πλούσιο και ελκυστικό βιογραφικό σήμαινε κάποτε για τον δεξιό παράγοντα ότι τους είχε βγει ο κ@λος του ίδιου και των γονιών του για να φτάσουν σε ένα δημόσιο τίτλο σπουδών.
Αυτά κάποτε. Σήμερα, ταις πρεσβείαις του Κυριάκου Μητσοτάκη, στην πολιτική ζωή εισέβαλαν και επιβλήθηκαν η αριστεία και το Κολάμπια. Ένα άλμα δηλαδή έχει συντελεστεί στη σύγχρονη Δεξιά: Από τον κ@λο στο Κολάμπια. Κι όταν λένε και ακούμε Κολάμπια, αυτό μεταφράζεται σε αμερικάνικο κολλέγιο, σε Στάνφορντ, σε Οξφόρδη, σε Χάρβαρντ, και σε άλλα συναφή ημεδαπά σχολεία και αλλοδαπά πανεπιστήμια.
Ο περιώνυμος που καταφέρνει, με μια κάποια γενναία οικονομική στήριξη της οικογένειας, να αποκτήσει τίτλους σπουδών αυτής της συνομοταξίας αποκτά και μια θέση ψηλά στην επετηρίδα. Κι αν δεν τα καταφέρει ως βουλευτής, του απονέμεται ανάλογο αξίωμα σε υπουργείο, δημόσιο οργανισμό, φροντίδα παιδικών ψυχών της προσφυγιάς ή έστω διοίκηση νοσοκομείου.
Αυτή η νέα αντίληψη, που σάρωσε την παλιά, προϊόν της ιδεολογικής δικτατορία της Αριστεράς, περί παιδιών του λαού, ήταν φυσικό να προκαλέσει και ένα νέο υγιή ανταγωνισμό στις τάξεις της Ν.Δ. του Μητσοτάκη. Με ορισμένες υπερβολές, όπως κάθε νέα ιδέα στην ενθουσιώδη αρχή της εφαρμογής της.
Για παράδειγμα, ο ένας, ως επίδοξος διοικητής της ΕΥΠ, βιογραφείται με ανύπαρκτους τίτλους σπουδών. Ο άλλος, ως υφυπουργός Εξωτερικών, πλαστογραφεί το βιογραφικό του, κοτσάροντας ένα Κολάμπια φυσικά, αλλά... πέτσινο. Και όλοι αυτοί μαζί, παιδιά της νέας εποχής, πέτσινοι και golden, ελεεινολογούν τους διαφόρους προέδρους δεκαπενταμελών και αποφοίτους δημόσιων σχολών που παράγουν τρομοκράτες και στέκονται απέναντι στην πρόοδο.
Ο καθένας καταλαβαίνει μετά από όλα αυτά σε πόσο καλά χέρια βρίσκεται η Ελλάδα. Το Κολάμπια περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο τη σημερινή διακυβέρνηση.
Δοξάστε συνεπώς τον Μητσοτάκη και τον Διαματάρη του...
Θανάσης Καρτερός / ala Καρτ (Αυγή)