Γράφει ο Τάσος Παππάς
Ενδιαφέροντα πράγματα γίνονται στην προκαταρκτική επιτροπή της Βουλής για την υπόθεση Παπαγγελόπουλου. Το ερώτημα είναι τι μαθαίνουν οι πολίτες απ’ αυτά που λέγονται. Οι συνεδριάσεις δεν είναι δημόσιες, οπότε η εικόνα που σχηματίζουν είναι από τις διαρροές που κάνουν οι βουλευτές-ανακριτές που συμμετέχουν στη.. διαδικασία. Κι αυτοί έχουν κάθε λόγο να μεταφέρουν στους δημοσιογράφους αυτά που εξυπηρετούν τις θεωρίες που έχουν κατασκευάσει για την ιστορία της Novartis.
Ετσι, τα δεξιά μέσα ενημέρωσης, που είναι και τα περισσότερα, εστιάζουν στις απαντήσεις των μαρτύρων που ευνοούν την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης και της ελάσσονος αντιπολίτευσης ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με καραμπινάτη σκευωρία την οποία έστησε ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιώντας επίορκους δικαστικούς για να πλήξει τους πολιτικούς αντιπάλους του.
Τα ίδια μέσα ενημέρωσης, ακόμη κι αν συνομιλούν με βουλευτές-ανακριτές άλλων παρατάξεων, είτε αποσιωπούν τη δική τους εκδοχή για τα γεγονότα και τις καταθέσεις είτε προσαρμόζουν τις απόψεις των βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο ζαβλακωμένο σχήμα που έχουν φτιάξει κι ενίοτε δεν διστάζουν να διαστρεβλώσουν.
Για παράδειγμα: Μάθαμε όσα εναντίον των εισαγγελέων κατά της Διαφθοράς κατέθεσαν ο Φρουζής και ο Μανιαδάκης. Μάθαμε για τις πιέσεις που υποτίθεται πως δέχτηκαν από τους Αμερικανούς για να ενοχοποιήσουν πολιτικούς. Μάθαμε για τη θέση τους ότι οι προστατευόμενοι μάρτυρες είναι ψευδομάρτυρες. Μάθαμε ότι είπαν πως δεν υπάρχει σκάνδαλο Novartis. Μάθαμε ότι εξέφρασαν την οργή τους επειδή κάποιοι τους ενέπλεξαν.
Ωστόσο, τα δεξιά μέσα ενημέρωσης που τους παρουσιάζουν ως αξιόπιστους μάρτυρες ξέχασαν να μας πουν ότι και οι δύο είναι κατηγορούμενοι, οπότε η μαρτυρία τους έχει σχετική αξία, γιατί ως κατηγορούμενοι μπορούν να ισχυρίζονται ό,τι θέλουν για να ελαφρύνουν τη θέση τους και να θολώσουν τα νερά. Ξέχασαν να μας πουν ότι ο ένας από τους δύο, ο κ. Μανιαδάκης, ήταν προστατευόμενος μάρτυρας και μετά έγινε κατηγορούμενος και συνελήφθη στο αεροδρόμιο λίγο πριν την κοπανήσει από τη χώρα σαν τον Χριστοφοράκο.
Και επίσης δεν μάθαμε ότι και ο Φρουζής και ο Μανιαδάκης, αν και ρωτήθηκαν, δεν είπαν κάτι επιβαρυντικό για τον «αρχισυνωμότη» Δ. Παπαγγελόπουλο, ο οποίος, σύμφωνα με το «κατηγορητήριο» που συνέταξε η πλειοψηφία παρέα με το ΚΙΝ.ΑΛΛ. (στο θέμα αυτό έχουν την ίδια γραμμή), είναι ο ενορχηστρωτής της σκευωρίας, είναι ο ηθικός αυτουργός, είναι γενικώς ο σκοτεινός και μοχθηρός τύπος που κινούσε με ιδιοφυή πανουργία τα νήματα, ερήμην του τότε πρωθυπουργού, και επιδίωξε, παρακάμπτοντας τον πολιτικό προϊστάμενό του, να σύρει στο εδώλιο δύο πρώην πρωθυπουργούς, επτά πρώην υπουργούς και τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος. Και ο Φρουζής και ο Μανιαδάκης δήλωσαν άγνοια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι και τους δύο (επαναλαμβάνω ότι είναι κατηγορούμενοι) τους πρότεινε για μάρτυρες η Νέα Δημοκρατία. Κάντε όποιους συνειρμούς θέλετε για τη συγκεκριμένη επιλογή. Πάντως χλομιάζει η κατηγορία για ηθική αυτουργία αλλά ας μη βγάλουμε βιαστικά συμπεράσματα. Ακόμη είναι νωρίς και ίσως κάποιοι άλλοι βασικοί μάρτυρες είναι σε θέση να προσκομίσουν στοιχεία που θα ενισχύσουν το κατηγορητήριο.
Γιά να δούμε τι θα πουν δύο εν ενεργεία υψηλόβαθμοι εισαγγελείς, ο κ. Αγγελής και η κ. Ράικου, τις καταγγελίες των οποίων η Δεξιά και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. έχουν κάνει σημαία και την περιφέρουν από κανάλι σε κανάλι και από έντυπο σε έντυπο. Θα μπορέσουν άραγε να εξηγήσουν τη διπλή στάση τους; Στην αρχή ήταν λάβροι κατά της Novartis, αργότερα -πολύ αργότερα- συντονίστηκαν με εκείνους που διακινούν τη θεωρία περί σκευωρίας.
Θα δώσουν άραγε πειστικές απαντήσεις στα αυτονόητα ερωτήματα: Γιατί στις πρώτες αναφορές τους και οι δύο μιλούσαν για σκάνδαλο μεγατόνων με πολιτικές και οικονομικές διαστάσεις, δεν είχαν κάνει τότε καμιά αναφορά σε «Ρασπούτιν» και σε άλλα συνωμοσιολογικά σενάρια και ύστερα από 18 μήνες (δεν ξέρω αν έχουν αποσύρει τις εκτιμήσεις τους για την έκταση και το βάθος του σκανδάλου), «ανακάλυψαν» είτε μόνοι τους είτε με τη βοήθεια άλλων τον «Ρασπούτιν»; Ποια από τις δύο αναφορές τους είναι βοερά εσφαλμένη;
Για να δούμε ακόμη πώς θα εξηγήσει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Π. Πικραμμένος την κατάθεση που έδωσε στον εισαγγελέα που διερευνά την υπόθεση Παπαγγελόπουλου, όπου για να στοχοποιήσει τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης χρησιμοποίησε το ρήμα «πιθανολογώ». Προσέξτε την επιλογή λέξης από έναν πρώην ανώτατο δικαστικό. Πιθανολογεί.
Αν όμως αυτός μπορεί να πιθανολογεί και να παράγονται έτσι συνέπειες (ο εισαγγελέας, ως όφειλε, έστειλε την κατάθεσή του στη Βουλή γιατί «έπεσε» σε πολιτικό πρόσωπο), αναρωτιέται κανείς γιατί δεν δικαιούνται να πράξουν το ίδιο και οι εισαγγελείς κατά της Διαφθοράς.
Και αυτοί λοιπόν με βάση τις μαρτυρίες και τα στοιχεία που είχαν στη διάθεσή τους πιθανολόγησαν την εμπλοκή δέκα πολιτικών προσώπων (στον κατάλογο και το όνομα του κ. Πικραμμένου) και έστειλαν τον φάκελο, ως όφειλαν, στη Βουλή. Καλώς πιθανολόγησε ο κ. Πικραμμένος, κακώς πιθανολόγησαν οι τρεις εισαγγελείς; Απεγνωσμένοι αυτοσχεδιασμοί.
- το κείμενο του Τ. Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών
Ενδιαφέροντα πράγματα γίνονται στην προκαταρκτική επιτροπή της Βουλής για την υπόθεση Παπαγγελόπουλου. Το ερώτημα είναι τι μαθαίνουν οι πολίτες απ’ αυτά που λέγονται. Οι συνεδριάσεις δεν είναι δημόσιες, οπότε η εικόνα που σχηματίζουν είναι από τις διαρροές που κάνουν οι βουλευτές-ανακριτές που συμμετέχουν στη.. διαδικασία. Κι αυτοί έχουν κάθε λόγο να μεταφέρουν στους δημοσιογράφους αυτά που εξυπηρετούν τις θεωρίες που έχουν κατασκευάσει για την ιστορία της Novartis.
Ετσι, τα δεξιά μέσα ενημέρωσης, που είναι και τα περισσότερα, εστιάζουν στις απαντήσεις των μαρτύρων που ευνοούν την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης και της ελάσσονος αντιπολίτευσης ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με καραμπινάτη σκευωρία την οποία έστησε ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιώντας επίορκους δικαστικούς για να πλήξει τους πολιτικούς αντιπάλους του.
Τα ίδια μέσα ενημέρωσης, ακόμη κι αν συνομιλούν με βουλευτές-ανακριτές άλλων παρατάξεων, είτε αποσιωπούν τη δική τους εκδοχή για τα γεγονότα και τις καταθέσεις είτε προσαρμόζουν τις απόψεις των βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο ζαβλακωμένο σχήμα που έχουν φτιάξει κι ενίοτε δεν διστάζουν να διαστρεβλώσουν.
Για παράδειγμα: Μάθαμε όσα εναντίον των εισαγγελέων κατά της Διαφθοράς κατέθεσαν ο Φρουζής και ο Μανιαδάκης. Μάθαμε για τις πιέσεις που υποτίθεται πως δέχτηκαν από τους Αμερικανούς για να ενοχοποιήσουν πολιτικούς. Μάθαμε για τη θέση τους ότι οι προστατευόμενοι μάρτυρες είναι ψευδομάρτυρες. Μάθαμε ότι είπαν πως δεν υπάρχει σκάνδαλο Novartis. Μάθαμε ότι εξέφρασαν την οργή τους επειδή κάποιοι τους ενέπλεξαν.
Ωστόσο, τα δεξιά μέσα ενημέρωσης που τους παρουσιάζουν ως αξιόπιστους μάρτυρες ξέχασαν να μας πουν ότι και οι δύο είναι κατηγορούμενοι, οπότε η μαρτυρία τους έχει σχετική αξία, γιατί ως κατηγορούμενοι μπορούν να ισχυρίζονται ό,τι θέλουν για να ελαφρύνουν τη θέση τους και να θολώσουν τα νερά. Ξέχασαν να μας πουν ότι ο ένας από τους δύο, ο κ. Μανιαδάκης, ήταν προστατευόμενος μάρτυρας και μετά έγινε κατηγορούμενος και συνελήφθη στο αεροδρόμιο λίγο πριν την κοπανήσει από τη χώρα σαν τον Χριστοφοράκο.
Και επίσης δεν μάθαμε ότι και ο Φρουζής και ο Μανιαδάκης, αν και ρωτήθηκαν, δεν είπαν κάτι επιβαρυντικό για τον «αρχισυνωμότη» Δ. Παπαγγελόπουλο, ο οποίος, σύμφωνα με το «κατηγορητήριο» που συνέταξε η πλειοψηφία παρέα με το ΚΙΝ.ΑΛΛ. (στο θέμα αυτό έχουν την ίδια γραμμή), είναι ο ενορχηστρωτής της σκευωρίας, είναι ο ηθικός αυτουργός, είναι γενικώς ο σκοτεινός και μοχθηρός τύπος που κινούσε με ιδιοφυή πανουργία τα νήματα, ερήμην του τότε πρωθυπουργού, και επιδίωξε, παρακάμπτοντας τον πολιτικό προϊστάμενό του, να σύρει στο εδώλιο δύο πρώην πρωθυπουργούς, επτά πρώην υπουργούς και τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος. Και ο Φρουζής και ο Μανιαδάκης δήλωσαν άγνοια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι και τους δύο (επαναλαμβάνω ότι είναι κατηγορούμενοι) τους πρότεινε για μάρτυρες η Νέα Δημοκρατία. Κάντε όποιους συνειρμούς θέλετε για τη συγκεκριμένη επιλογή. Πάντως χλομιάζει η κατηγορία για ηθική αυτουργία αλλά ας μη βγάλουμε βιαστικά συμπεράσματα. Ακόμη είναι νωρίς και ίσως κάποιοι άλλοι βασικοί μάρτυρες είναι σε θέση να προσκομίσουν στοιχεία που θα ενισχύσουν το κατηγορητήριο.
Γιά να δούμε τι θα πουν δύο εν ενεργεία υψηλόβαθμοι εισαγγελείς, ο κ. Αγγελής και η κ. Ράικου, τις καταγγελίες των οποίων η Δεξιά και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. έχουν κάνει σημαία και την περιφέρουν από κανάλι σε κανάλι και από έντυπο σε έντυπο. Θα μπορέσουν άραγε να εξηγήσουν τη διπλή στάση τους; Στην αρχή ήταν λάβροι κατά της Novartis, αργότερα -πολύ αργότερα- συντονίστηκαν με εκείνους που διακινούν τη θεωρία περί σκευωρίας.
Θα δώσουν άραγε πειστικές απαντήσεις στα αυτονόητα ερωτήματα: Γιατί στις πρώτες αναφορές τους και οι δύο μιλούσαν για σκάνδαλο μεγατόνων με πολιτικές και οικονομικές διαστάσεις, δεν είχαν κάνει τότε καμιά αναφορά σε «Ρασπούτιν» και σε άλλα συνωμοσιολογικά σενάρια και ύστερα από 18 μήνες (δεν ξέρω αν έχουν αποσύρει τις εκτιμήσεις τους για την έκταση και το βάθος του σκανδάλου), «ανακάλυψαν» είτε μόνοι τους είτε με τη βοήθεια άλλων τον «Ρασπούτιν»; Ποια από τις δύο αναφορές τους είναι βοερά εσφαλμένη;
Για να δούμε ακόμη πώς θα εξηγήσει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Π. Πικραμμένος την κατάθεση που έδωσε στον εισαγγελέα που διερευνά την υπόθεση Παπαγγελόπουλου, όπου για να στοχοποιήσει τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης χρησιμοποίησε το ρήμα «πιθανολογώ». Προσέξτε την επιλογή λέξης από έναν πρώην ανώτατο δικαστικό. Πιθανολογεί.
Αν όμως αυτός μπορεί να πιθανολογεί και να παράγονται έτσι συνέπειες (ο εισαγγελέας, ως όφειλε, έστειλε την κατάθεσή του στη Βουλή γιατί «έπεσε» σε πολιτικό πρόσωπο), αναρωτιέται κανείς γιατί δεν δικαιούνται να πράξουν το ίδιο και οι εισαγγελείς κατά της Διαφθοράς.
Και αυτοί λοιπόν με βάση τις μαρτυρίες και τα στοιχεία που είχαν στη διάθεσή τους πιθανολόγησαν την εμπλοκή δέκα πολιτικών προσώπων (στον κατάλογο και το όνομα του κ. Πικραμμένου) και έστειλαν τον φάκελο, ως όφειλαν, στη Βουλή. Καλώς πιθανολόγησε ο κ. Πικραμμένος, κακώς πιθανολόγησαν οι τρεις εισαγγελείς; Απεγνωσμένοι αυτοσχεδιασμοί.
- το κείμενο του Τ. Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών