Πάρε ένα μικρόφωνο, έτσι, για πλάκα. Πάρε ένα μικρόφωνο και βγες στους δρόμους της χριστουγεννιάτικης Αθήνας. Όχι εκείνους με τις μυγοπαγίδες από νέον που κρέμασε ο γιος της Ντόρας αντί για στολίδια. Τους άλλους, με τ’ αστεράκια, τους Άι-Βασίληδες και τις πλουμιστές βιτρίνες: Σύνταγμα - Ερμού - Μοναστηράκι. Σαββατοκύριακο κατά προτίμησιν, που, συνήθως, το υλικό αφθονεί.
«Υλικό» είναι οι άνθρωποι, αυτές οι δύο, τρεις, τέσσερις χιλιάδες Αθηναίοι (πόσοι θα είναι τέλος πάντων;) που θα..
ανεβοκατεβαίνουν παίρνοντας μάτι τις βιτρίνες (μόνο «μάτι» ώσπου να επιστρέψει η... κανονικότητα) μέχρι να καταλήξουν στου «Θανάση» ή στου «Μπαϊρακτάρη»∙ να φάνε τα... πιτόγυρα των Χριστουγέννων.
Πάρε ένα μικρόφωνο, λοιπόν, και παίξ’ το δημοσιογράφος. Ξέρεις, λίγο άνετος, λίγο χαζοχαρούμενος, λίγο ετοιμόλογος, λίγο οτιδήποτε, μέσα είσαι. Και άρχισε να ρωτάς:
- Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η γυναίκα της χρονιάς;
- Γυναίκα της χρονιάς; Γυναίκα της χρονιάς είναι η Μαρέβα του Κούλη να πούμε.
- Και γιατί λες η Μαρέβα «του Κούλη» και δεν λες η Μαρέβα του Μητσοτάκη;
- Γιατί ψήφισα Κούλη. Χα, χα, χα... Με παίρνει η κάμερα; Πού είναι η κάμερα; Χα, χα, χα...
*******
Αλήθεια, πού είναι η κάμερα; Γιατί, εντάξει, η γυναίκα της χρονιάς ή η Μαρέβα του Μητσοτάκη ή η σέξι Κέισι του GNTM θα είναι... «να πούμε»... Άντε να είναι ο Sin Boy με τη... «μαμά» του και τα 30.000.000 views.
- Πας καλά; Ο Sin Boy... γυναίκα της χρονιάς;
- Απ’ τον ΣΚΑΪ είσαι; Πού είναι η κάμερα; Χα, χα, χα...
- Όχι, αγάπη μου, η Λόλα η You Tuber είμαι. Δεν με γνώρισες;
Έτσι την έχουν δει οι Αθηναίοι - και όχι μόνο... Μπρος και πίσω απ’ τα μικρόφωνα, αναζητώντας μικροποσότητες φήμης...
«Στο μέλλον όλοι θα είναι διάσημοι για δεκαπέντε λεπτά» είχε πει ο Άντι Γουόρχολ, αλλά αυτό το μέλλον έχει ξεπεραστεί προ πολλού από το παρόν: σήμερα, τα δεκαπέντε λεπτά διασημότητας που κάποτε απολάμβανε ο Κούγιας να πούμε -και κάθε Κούγιας πριν γίνει Κούγιας - σε εκπομπές τύπου «Ζούγκλα» φαντάζουν... “μια αιωνιότητα και μια μέρα».
Συνεχώς «η διασημότητα συρρικνώνεται σε ολοένα και πιο μικρό κύκλο. Ο εκδημοκρατισμός των εργαλείων παραγωγής τηλεοπτικού και οπτικού υλικού -κάποτε αποκλειστικό πεδίο των μεγάλων στούντιο και των ομίλων ΜΜΕ- έδειξε ότι απλοί άνθρωποι είναι ιδιαίτερα πρόθυμοι να παίξουν το παιχνίδι της διασημότητας» γράφει ο Τζέις Μπένετ, καθηγητής Τηλεόρασης και Ψηφιακού Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου
Ωστόσο, καθώς τα social media διασπώνται σε ολοένα και πιο μικρά κομμάτια και υποκουλτούρες, οι διασημότητες αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο και η μικροφήμη τους μεταμορφώνεται σε νανοφήμη.
*******
Κάπως έτσι η «δεκαπεντάλεπτη διασημότητα» του Άντι Γουόρχολ συρρικνώθηκε σε πεντάλεπτη, τρίλεπτη, μονόλεπτη...
Αλλά αυτό δεν εμποδίζει καθόλου τους κυνηγούς μικροποσοτήτων διασημότητας στη χριστουγεννιάτικη βόλτα Σύνταγμα - Ερμού - Μοναστηράκι να την έχουν δει τηλεοπτικοί αστέρες∙ με το που βλέπουνε μικρόφωνο, να στήνονται, έτοιμοι να κάνουν τη δήλωσή τους. Κι αμέσως μετά να ψάχνονται δεξιά - αριστερά για να εντοπίσουν τη... νανοκάμερα:
- Ποια είναι η κάμερά μου;»
- Η κάμερα είναι κρυφή. Πείτε μου, σας παρακαλώ, ποιος είναι κατά τη γνώμη σας ο άνδρας της χρονιάς;
- Ο άνδρας της χρονιάς; Μα φυσικά ο άνδρας της χρονιάς είναι ο Χρυσοχοΐδης, ο υπουργός.
- Γιατί ο Χρυσοχοΐδης ο υπουργός;
- Γιατί μετά τα Εξάρχεια καθάρισε και το Κουκάκι από τους λαθρομετανάστες, δεν το μάθατε;
- Εσείς τι λέτε; Ποιος είναι ο άνδρας της χρονιάς;
- Ο άνδρας της χρονιάς; Χα, χα, χα! Μας παίρνει η τηλεόραση; Ναι; Ο πρόεδρός μας, ο Μαρινάκης, είναι φυσικά ο άνδρας της χρονιάς...
Φυσικά: οι γυναίκες της χρονιάς είναι η Μαρέβα του Κούλη με τα δικά της ZEUS+DIONE μοντελάκια και τον ολοδικό της, πια, Κούλη. Άντε να είναι και η σέξι Κέισι του GNTM... «να πούμε». Και φυσικά οι άνδρες της χρονιάς είναι ο Χρυσοχοΐδης («ο υπουργός που... καθάρισε και το Κουκάκι») και «ο πρόεδρός μας ο Μαρινάκης» (χα, χα, χα, μας παίρνει η τηλεόραση;).
- Μα καλά, γιατί είναι αυτά τα πρόσωπα του μήνα;
- Γιατί είχαν κάμερα, αγαπητέ μου, κατάλαβες;
Κάμερα! Όπως λέγαμε παλιότερα «αυτός έχει άστρο»! Ε, τώρα το λέμε «αυτός έχει κάμερα»! Άντε, καλές γιορτές και... λιγότερη τηλεόραση.
- το κείμενο του Ν. Τσαγκρή είναι από την Αυγή της Κυριακής (22.12.2019)
