Στον καιρό της χούντας, τέλη του 1971, το καθεστώς αναλάμβανε πρωτοβουλία να… συστήσει στους καταναλωτές την ανάγκη να τρώνε και χοιρινό αφού η παραγωγή είχε πιάσει… ταβάνι στις άλλες μορφές κρέατος και χρήματα για εισαγωγές δεν υπήρχαν.
Για να είμαστε δίκαιοι η χούντα πρώτα προσπάθησε να καθιερώσει το κατεψυγμένο αρνάκι. Οι διαφημίσεις για το αρνάκι Νέας Ζηλανδίας είναι σίγουρα γνώριμες στους παλαιότερους. Μόνο που ο υπουργός Εμπορίου, ο Μπαλόπουλος, βρέθηκε μπλεγμένος στο σκάνδαλο με σάπια κρέατα από την Αργεντινή και δικάστηκε από την επόμενη χούντα, αυτή του Ιωαννίδη.
Επιστροφή στο κυρίως θέμα. Έρευνες του 1971 δείχνουν ότι στην Ελλάδα ο μέσος κάτοικος κατανάλωνε 5,2 κιλά χοιρινού κρέατος το χρόνο έναντι 37,3 κιλών του Γερμανού, 25,4 του Γάλλου και 24,1 του Βέλγου. Το καθεστώς βρήκε την ευκαιρία να αυξήσει την κατανάλωση, άρα να αυξήσει και την παραγωγή. Μια μεγάλης έκτασης διαφημιστική εκστρατεία βγήκε στον αέρα. Τηλεόραση, εφημερίδες, ραδιόφωνα, όλοι επιδοκίμαζαν την κατανάλωση χοιρινού κρέατος.
- διαβάστε περισσότερα και δειτε φωτογραφίες της εποχής στο pasatempo.wordpress.ΕΔΩ
