Η Ν.Δ. στη δίνη μιας ανόητης στρατηγικής που πυροδοτεί έκρηξη του
φοιτητικού κινήματος και ταχύρρυθμη μαζικοποίηση των κοινωνικών
αντιδράσεων
Η ματαιότητα της κατάχρησης κρατικής και αστυνομικής βίας (όπως αυτή που, διαρκώς κλιμακούμενη, λαμβάνει χώρα -για να μην πούμε... καταλαμβάνει τη χώρα- από την επομένη των εκλογών της 7ης Ιουλίου 2019) είναι ιστορικά τεκμηριωμένη: η βία παράγει βία, η κρατική βία παράγει κοινωνική βία, η κατάχρηση αστυνομικής βίας προκαλεί κοινωνική αντίδραση.
Παράδειγμα, η φοιτητική αντίδραση στο..
σφράγισμα της ΑΣΟΕΕ, η οποία προκάλεσε περαιτέρω κλιμάκωση της αστυνομικής βίας κατά των φοιτητών, η οποία προκάλεσε τη μεγαλύτερη πορεία των τελευταίων ετών για το Πολυτεχνείο, η οποία δεν ήταν παρά μια μαζική κοινωνική αντίδραση στη διαρκώς κλιμακούμενη ακραία επίδειξη αστυνομικής βίας που λαμβάνει χώρα -για να μην πούμε... καταλαμβάνει τη χώρα- από την επομένη των εκλογών της 7ης Ιουλίου 2019...
«Είναι βέβαιο, σχεδόν, πως εφόσον η βία οδηγήσει σε πόνο και βάσανα, είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγεις από τον φαύλο κύκλο της ‘συμμετρικής βίας’, όπως την ονομάζουμε: η δράση κινητοποιεί την αντίδραση, η δυσαρέσκεια την αγανάκτηση» διδάσκει τα αυτονόητα ο θεωρητικός της Ψυχανάλυσης και της Κοινωνικής Θεωρίας Στίβεν Φρος*.
Ακολούθως, λες και απευθύνεται στην κυβέρνηση της Ν.Δ. και προσωπικά στον αυτουργό κατάχρησης αστυνομικής βίας των ημερών, τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, ο Στίβεν Φρος εξηγεί ότι αυτό που προτείνει η Ψυχανάλυση στο επίπεδο της κρατικής βίας και των συνεπειών της είναι πως «κανένας τέτοιος κύκλος (σ.σ.: φαύλος κύκλος «συμμετρικής» βίας) δεν θα κλείσει αν οι ιθύνοντες δεν αναγνωρίσουν το λάθος τους και δεν πάρουν την ευθύνη των πράξεών τους».
*******
Λοιπόν, τι λέτε; Να ζητήσουμε... ευγενικά (οι φοιτητές της ΑΣΟΕΕ, όλοι οι φοιτητές, η νεολαία γενικώς, το εν γένει θιγόμενο από την κρατική βία και την αστυνομική αυθαιρεσία των ημερών κοινωνικό σύμπαν) από τον κ. Χρυσοχοΐδη, την κ. Κεραμέως και τους λοιπούς εκφραστές κρατικής βίας και αστυνομικής αυθαιρεσίας να αναγνωρίσουν το λάθος τους; Να πάρουν την ευθύνη των πράξεών τους προκειμένου να κλείσει εδώ (πριν καν ανοίξει για τα καλά - γιατί ακόμα δεν άνοιξε για τα καλά) «ο φαύλος κύκλος συμμετρικής βίας»;
Εντάξει, «αυτό δεν είναι κάτι που γίνεται εύκολα ή που συμβαίνει συχνά», μας αποτρέπει ο μετρ της κοινωνικής Ψυχανάλυσης, ο κ. Φρος: «Ποιος πολιτικός παραδέχεται ότι ασκεί βία; Γι’ αυτό και είναι τόσο δύσκολο έως αδύνατο να αποφύγουμε παρόμοιες αντιδράσεις» καταλήγει, δείχνοντας, στην περίπτωσή μας, τη σπίθα αναγέννησης του φοιτητικού κινήματος που πυροδότησε η κρατική βία και η αστυνομική αυθαιρεσία (κατάργηση πανεπιστημιακού ασύλου, εισβολή στην ΑΣΟΕΕ κ.λπ.) της κυβέρνησης Μητσοτάκη∙ και βέβαια, τη μαζικοποίηση των κοινωνικών αντιδράσεων σ’ αυτήν, όπως φάνηκε στην πορεία για το Πολυτεχνείο, την «μεγαλύτερη πορεία των τελευταίων ετών» κατά γενική ομολογία...
Εξάλλου, ο επιστημονικός «φαύλος κύκλος συμμετρικής βίας» εμπεριέχει και το... απεχθές για κάθε μορφή κρατικής εξουσίας (και για το επιτελικό κράτος Μητσοτάκη υποθέτω) «βία στη βία της εξουσίας», που ουδεμία σχέση έχει με τις παρούσες κοινωνικές αντιδράσεις στην κρατική βία και την αστυνομική αυθαιρεσία της κυβέρνησης Μητσοτάκη...
*******
Στην περίπτωσή μας, οι αντιδράσεις μόλις τώρα σχηματίζονται, και, σε αντίθεση με την ακραία βία και αστυνομική αυθαιρεσία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, είναι ψύχραιμες, ήπιες, ειρηνικές, πολιτικά ελεγχόμενες. Δεν αποτελούν παρά μια, ακόμα, «ειρηνική εναντίωση», θα έλεγε ο Μαρκούζε αν μας παρακολουθούσε: η ειρηνική εναντίωση δεν αποτελεί εναντίωση, ούτε καν αντίσταση, αλλά «αθώα τελετή που μας χαρίζει καλή συνείδηση και που ζητά από απόσταση την επιβίωση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών μέσα στην υπάρχουσα κοινωνία»**. Στον κοινωνικό αναχρονισμό που βίαια επιχειρεί το κράτος της Δεξιάς, να προσθέσω.
Πράγματι, οι μέχρι στιγμής φοιτητικές και κοινωνικές αντιδράσεις (στη διαρκώς κλιμακούμενη, από την επομένη των εκλογών της 7ης Ιουλίου 2019, επίδειξη κρατικής και αστυνομικής βίας) δεν συνιστούν παρά μικρές ειρηνικές εναντιώσεις - εκδηλώσεις αντίδρασης που δεν ξεπερνούν τα όρια της νομιμότητας: απλώς ζητάμε «από απόσταση» την επιβίωση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών μας, αρνούμενοι την κυβερνητική απόπειρα παλινόρθωσης του άδικου κράτους της Δεξιάς.
Έτσι ο «φαύλος κύκλος βίας» παραμένει... ασύμμετρος καθώς, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν εμπεριέχει παρά ελάχιστα ίχνη... του απεχθούς, για κάθε μορφή κρατικής εξουσίας, «βία στη βία της εξουσίας». Πράγμα που καθιστά, εκτός από αναποτελεσματική, και μάταιη την ακραία βία και αστυνομική αυθαιρεσία της κυβέρνησης Μητσοτάκη
* Από μια συνέντευξη του Στίβεν Φρος στη Νόρα Ράλλη (efsyn.gr, 24.4.2017)
** Πηγή, ethics.gr
- το κείμενο του Ν. Τσαγκρή είναι από την Αυγή της Κυριακής (24.11.2019)
