Εξεμάνη η Ντόρα Μπακογιάννη επειδή κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της προκαταρκτικής επιτροπής για την υπόθεση Παπαγγελόπουλου-Novartis τα μέλη της επιτροπής και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Παύλος Πολάκης και Γιάννης Ραγκούσης κατηγόρησαν την πλειοψηφία ότι υιοθετεί πρακτικές χούντας και στήνει κοινοβουλευτικό πραξικόπημα.
Στη συνέντευξή της στα..
«Παραπολιτικά FM» δήλωσε ότι «η ψήφος του ελληνικού λαού είναι ιερή, άπαξ και ο ελληνικός λαός επέλεξε αυτή την κυβέρνηση κανένας δεν δικαιούται να ονομάζει την απόφαση του ελληνικού λαού χούντα».
Αυτό που ενόχλησε την κ. Μπακογιάννη ήταν η σύγκριση της σημερινής κυβέρνησης με τη χούντα. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι έχει δίκιο που οργίστηκε η αδερφή του πρωθυπουργού.
Πράγματι, βλέπουμε συχνά στελέχη κομμάτων να εκτοξεύουν με ευκολία βιτριολικές φράσεις, ύβρεις, συκοφαντίες, ανυπόστατες κατηγορίες, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς και να χρησιμοποιούν ρητορική που έχει στόχο όχι την αντίπαλη πολιτική παράταξη και τις ιδέες της, αλλά τα πρόσωπα που τις υπηρετούν. Πρόκειται για δολοφονίες χαρακτήρων. Επίσης πρέπει να παραδεχτούμε ότι η κ. Μπακογιάννη δεν είχε διακριθεί στο συγκεκριμένο άθλημα. Κρατούσε ένα επίπεδο στην αντιπαράθεσή της. Σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις δεν δίστασε να διαφοροποιηθεί (διακριτικά, αλλά το έκανε) από τις εμπρηστικές παρεμβάσεις νεοδημοκρατών, κυρίως στο Μακεδονικό και στα θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Ηταν όμως απούσα όταν βουλευτές και στελέχη της παράταξής της που σήμερα κατέχουν νευραλγικά πόστα στην κυβέρνηση και στο κράτος ασχημονούσαν ασυστόλως (μερικοί συνεχίζουν και σήμερα να κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος ατιμωρητί). Παράγοντες του κόμματός της παρομοίαζαν τον Τσίπρα με τον Κιμ Γιονγκ Ιλ, τον Τσαουσέσκου και τον Πολ Ποτ. Πρωτοκλασάτα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας αποκαλούσαν την προηγούμενη κυβέρνηση «αριστερή χούντα» και «συμμορία». Από το δικό της κόμμα διακινήθηκαν οι ανοησίες ότι μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να μην κάνει εκλογές ή κι αν τις κάνει θα φροντίσει με νοθεία να ελέγξει το αποτέλεσμα.
Τότε η κ. Μπακογιάννη δεν έβγαλε κιχ. Δεν αποδοκίμασε τους συναδέλφους της, δεν διαφώνησε δημοσίως, δεν τους ανακάλεσε στην τάξη - είχε το κύρος να το πράξει και τη δύναμη να μη φοβάται ότι θα υποστεί συνέπειες. Προφανώς επέλεξε τη σιωπή για να μη βλάψει το κόμμα της, το οποίο έδινε με όλα τα μέσα (θεμιτά και κυρίως βρόμικα) τον ιερό αγώνα για να διώξει τους προσωρινούς ενοικιαστές και να επιστρέψει στη διακυβέρνηση. Η κ. Μπακογιάννη επικαλείται το εκλογικό αποτέλεσμα για να δικαιολογήσει τον θυμό της. Το έχουν κάνει και άλλοι από τη Δεξιά, οι οποίοι, όποτε δεν τους αρέσουν αυτά που τους καταλογίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, τον «επαναφέρουν στην τάξη» με το... αποστομωτικό επιχείρημα «μην αντιδράτε, χάσατε τις εκλογές, βουλώστε το».
Ομως η κάλπη δεν είναι κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Οι πολίτες δεν έχουν δώσει λευκή επιταγή στη Δεξιά. Η κυβέρνηση δεν δικαιούται να διεκδικεί καθεστώς ασυλίας επειδή κέρδισε τις εκλογές. Αν τα πράγματα λειτουργούν έτσι, δεν έχει νόημα να υπάρχει αντιπολίτευση, να ασκεί κριτική και να μάχεται για να αλλάξει την κατάσταση. Ας κάτσει στα αυγά της, να περιμένει τις επόμενες εκλογές. Κι αν θέλετε να το πάμε ακόμη πιο μακριά: η Νέα Δημοκρατία έχει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία λόγω εκλογικού συστήματος. Μειοψηφία είναι στους ψηφοφόρους (40% απέσπασε) και ακόμη... μικρότερη μειοψηφία (γύρω στο 20%) είναι στο εκλογικό σώμα (σε όσους έχουν δικαίωμα ψήφου). Συνεπώς περισσότερη μετριοπάθεια δεν θα έβλαπτε. Η αλαζονεία δεν είναι καλός σύμβουλος.
- το κείμενο του Τ. Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών (04.11.2019)
