της εφημερίδας «Το Ποντίκι», Αντώνη Δελλατόλα, τον αρθρογράφο των «Νέων», Ηλία Κανέλλη, και τη δημοσιογράφο του «Φιλελεύθερου», Κατερίνα Γαλανού.
Μάλιστα, σηκώθηκε από τη θέση της για να υποδεχθεί τον κεντρικό τραπεζίτη, μια κίνηση που δεν έχουμε συνηθίσει στο τηλεοπτικό τοπίο, μια κίνηση επισημότητας, αχρείαστη ίσως, μια και στο στούντιο δεν μπήκε ο Πάπας της Ρώμης αλλά ένας ανώτερος δημόσιος λειτουργός. Το σκηνικό της αβρότητας, που είχε αρχίσει να θυμίζει επικίνδυνα τηλεοπτική σαπουνόπερα, ολοκληρώθηκε με τη στιχομυθία που είχε η παρουσιάστρια με τον κεντρικό τραπεζίτη, όταν τον ρώτησε πώς αποφάσισε να απαντήσει θετικά στην πρόσκλησή της και να δώσει το «παρών» στην εκπομπή.
Ο κ. Στουρνάρας με ύφος bon viveur απάντησε αφοπλιστικά: «Επειδή κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί σε σας...». Κανονικά, αν θέλαμε να απολαύσουμε ένα νέο τηλεοπτικό σκηνικό που θέλει να ξεφεύγει από τα τετριμμένα, θα έπρεπε εκείνη την ώρα να ακούγεται η φωνή της Αφροδίτης Μάνου να τραγουδάει το «ένα καλοκαίρι πέρασε, δεν στάθηκε...». Το απαιτούσε η στιγμή, ωστόσο ο κ. Στουρνάρας ως γνήσιος τεχνοκράτης, φρόντισε να «φρενάρει» το ειδυλλιακό momentum, προσθέτοντας δηκτικά: «Και επειδή είναι η κρατική τηλεόραση και κάνει ένα νέο ξεκίνημα!».
Αμέσως μετά άρχισαν οι αποκαλύψεις του κ. Στουρνάρα. Το γεγονός π.χ. πως δεν υπάρχει καν σκάνδαλο Novartis, ό,τι ακριβώς είπε και ο κ. Φρουζής δηλαδή, λίγες μέρες πριν στην προανακριτική της Βουλής. Και αν οι της Ν.Δ. έχουν μιλήσει για φαρμακευτικό και όχι πολιτικό σκάνδαλο, ο κ. Στουρνάρας τούς ξεπέρασε, θεωρώντας πως ό,τι έχει βγει έως σήμερα από τις έρευνες του FBI, των ελληνικών αρχών, τα αρχεία της ίδιας της Novartis κ.λπ. για την υπόθεση, είναι φούμαρα. Για τα οικονομικά στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και από τα οποία έχει αποδειχθεί η εύνοια προς τη Novartis και για τις υπερτιμολογήσεις δεν έκανε λόγο. Η αλήθεια είναι ότι εδώ πρέπει να του αναγνωρίσουμε πως δεν διακρίνεται από αχαριστία, καθώς δεν κατήγγειλε την εταιρεία με την οποία είχε συνεργαστεί στο παρελθόν.
Αναφερόμενος στη σχέση του με την προηγούμενη κυβέρνηση, ισχυρίστηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τον αντιμετώπισε ως αντίπαλο, αν και ο ίδιος -όπως δήλωσε- δεν είχε πολιτικές βλέψεις. Επιχειρώντας να δικαιολογήσει τις τότε δημόσιες παρεμβάσεις του -που ήταν κατά βάση απαισιόδοξες και συχνά αντίθετες με την οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ- ο κ. Στουρνάρας αρκέστηκε να πει ότι «οι κεντρικοί τραπεζίτες οφείλουν να μιλούν...». Βέβαια, το γεγονός ότι οι τραπεζίτες οφείλουν να μιλούν, είναι κάτι που ο κ. Στουρνάρας χρησιμοποίησε μάλλον επιλεκτικά, καθώς όλοι θυμούνται την εκκωφαντική σιωπή του πριν από μήνες, όταν οι ελληνικές τράπεζες δέχονταν επίθεση από κερδοσκόπους στο Χρηματιστήριο και έπρεπε να περάσουν τρεις μέρες γενναίας πτώσης του δείκτη για να πάρει την απόφαση και να βγει να μιλήσει, στηρίζοντας το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Πάλι καλά που ο κ. διοικητής αναγνώρισε τη «συνετή» -όπως τη χαρακτήρισε- οικονομική πολιτική που υλοποίησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, «μετά τη «στροφή» του 2015» και δεν υποστήριξε πως η έξοδος από τα μνημόνια και τα γεμάτα ταμεία που άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση στη Ν.Δ. δεν ήταν προϊόν προεργασίας της κυβέρνησης Σαμαρά, της οποίας ήταν υπουργός.
Το μεγάλο κρίμα της υπόθεσης πάντως είναι το γεγονός ότι τα νούμερα τηλεθέασης δεν φάνηκαν το ίδιο γενναιόδωρα με τον κ. Στουρνάρα και έκλεισαν στο φτωχό 2%.
Δημήτρης Τερζής / Εφημερίδα των Συντακτών
