Δεν ξέρουμε ποιους συναδέλφους της, δημοσιογράφους, έχει στο μυαλό της η
Ελενα Ακρίτα γράφοντας το παρακάτω κείμενο στο fb, αλλά έχει απόλυτο δίκιο σε αυτά που γράφει και οι διαπιστώσεις της είναι απολύτως εύστοχες. Διαβάστε τι έγραψε:
Οι δημοσιογράφοι που, ενώ είναι από νέοι στο επάγγελμα, γίνονται γνωστοί
στους..
αναγνώστες/τηλεθεατές μετά τα 40-45 τους χρόνια είναι επικίνδυνοι
άνθρωποι. Έχουν ξοδέψει πολύ σάλιο ανεβαίνοντας. Φίλησαν κατουρημένες
ποδίτσες, γυάλιζαν τα μοκασίνια των αφεντικών, ξεκαρδίζονταν με τα
καλαμπούρια των ισχυρών. Με αποτέλεσμα το καρασυμπλεγματικό τους ‘εγώ’
να αναδύεται στην επιφάνεια όταν πια θεωρούν ότι έχουν ‘πετυχει’ και
τους διαβάζει κάνας άνθρωπος. Τότε φτύνουν στα μούτρα των άλλων όλα τα
σκατα που κατάπιαν μέχρι να... ανέβουν την ανεμόσκαλα. Η φιδίσια τους
γλωσσίτσα στάζει δηλητήριο που το εκτοξεύουν ακριβώς εκεί που έγλειφαν.
Τελικώς, καβαλάνε το αξιοθρήνητο καλαμάκι τους για να πάνε από το
πουθενά στο τίποτα. Μόλις βγουν στη σύνταξη, την επόμενη μέρα οι πάντες
τους έχουν ξεχάσει. Οι καημένοι μωρε.
Ξέρω τι λέω.
