εξομοιώνοντας τους στρατιωτικούς με τους τακτικούς δικαστές, θεσπίζοντας τη λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία με τη συλλογή 500.000 υπογραφών, καταργώντας την αποσβεστική προθεσμία για άσκηση δίωξης σε υπουργούς και υφυπουργούς κλπ. κλπ.
Αυτά ήταν που ψηφίστηκαν. Απέξω απ’ την ατζέντα όμως έμειναν και κάποιες άλλες προτάσεις, όπως, ας πούμε, όπως εκείνη για τη θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους, η άλλη για τη θέσπιση πολιτικού όρκου, η τρίτη για το δημόσιο έλεγχο των βασικών κοινωνικών αγαθών, η τέταρτη για την απαγόρευση επίταξης προσωπικών υπηρεσιών λόγω απεργίας, η πέμπτη για δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίσης αξίας εργασία ανεξαρτήτως ηλικίας, όλες οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, να μην το κουράζουμε τώρα, στον κάλαθο των αχρήστων κατέληξαν. Φρόντισε γι’ αυτό η πλειοψηφία, η απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία…
Και βεβαίως άμα ψάξετε κάπου εκεί στον κάλαθο θα βρείτε τόσο την ερμηνευτική διάταξη που αποσαφηνίζει ότι η δωροδοκία δεν είναι στα καθήκοντα του υπουργού (θα φανεί στο μέλλον πόσο κρίσιμη ήταν η απόρριψή της), όσο και την πρόταση για την αναθεώρηση τoυ Άρθρου 5, παρ. 2, για την απαγόρευση διακρίσεων βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου. Την πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ, την ψήφισαν 120 βουλευτές, όχι είπαν 170 βουλευτές και 7 δήλωσαν «παρών». Επομένως, δεν αναθεωρήθηκε.
Όπως σημειώνει το antivirus magazine:
«Για την ιστορία τον περασμένο Ιανουάριο, είχε περάσει από την Επιτροπή για την Αναθεώρηση του Συντάγματος η τροποποίηση του Άρθρου 5, για προσθήκη σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου με ψήφους βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και του Γιώργου Μαυρωτά, από το Ποτάμι, ενώ είχε καταψηφίσει η ΝΔ, και το ΠΑΣΟΚ».Αναρωτιέμαι πώς να αισθάνεται σήμερα ο Γιώργος Μαυρωτάς, που κατέχει και υπεύθυνη κυβερνητική θέση ων Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού. Θα βγάλει καμιά ανακοίνωση, θα πει καμιά κουβέντα, θα σηκώσει το χέρι να διαμαρτυρηθεί ή θα αποφασίσει ότι είναι γλυκό το ποτό της αμαρτίας και θα συνεχίσει κανονικά να βαράει σφραγίδες και να κοτσάρει υπογραφές σε έγγραφα;
Επίσης έχω την απορία τι θα πουν εκείνοι οι εκπρόσωποι του lgbtq κινήματος που είχαν συζητήσει κάνα χρόνο πριν από τις εκλογές με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τους είχα δει την προηγουμένη της συναντήσεως σε ένα μπαρ στο Μεταξουργείο να αδημονούν και να χαίρονται που επιτέλους ένας ηγέτης της πάλαι ποτέ συντηρητικής παράταξης βρήκε το θάρρος ν’ ανοίξει διάλογο με τους πάλαι ποτέ απόκληρους της καθημερινής ζωής. Και τον άνοιξε τον διάλογο, ομολογουμένως. Αλλά όπως τον άνοιξε, τον έκλεισε κιόλας…
Πάπαλα λοιπόν η απαγόρευση των διακρίσεων, με συνοπτικές διαδικασίες μάλιστα. Δεν χρειάζεται ξεχωριστή προστασία, μας αρκούν κάτι γενικούρες στο Σύνταγμα, που μπορεί να τις ερμηνεύσει όπως θέλει ο κάθε δικαστής, ο κάθε αστυνόμος και ο κάθε εργοδότης. Ως εκεί φτάνει η Ελλάδα του 2019, η Ελλάδα της παράδοσης, η Ελλάδα των χρηστών ηθών. Κι αν δεν σας αρέσει, μπορείτε εύκολα να περάσετε τα σύνορα και να αναζητήσετε αλλού την τύχη σας. Το brain drain μας έδειξε το φωτεινό μονοπάτι!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr