Κάθομαι
στο γραφείο, παριστάνω ότι δουλεύω, τάκα τούκα τα πλήκτρα στο κίμπορντ.
Κοιτάω δεξιά, κοιτάω αριστερά, λείπει το αφεντικό, πιάνω κουβέντα με
τον διπλανό μου τον Τριάντη. Θέματα διάφορα, από την ομαδάρα του
Παναιτωλικού (αιώνιο παράπονο για τον Γιάννη!), ως το προσφυγικό, το
Μακεδονικό (τζιζ!), τη μοίρα..
κάποιων ανθρώπων που παραμυθιάστηκαν θαμπώθηκαν, γοητεύθηκαν από τη Χρυσή Αυγή. Σε αυτό το τελευταίο μάλιστα συμφωνούμε κιόλας, πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει και τόσο συχνά ανάμεσα σε πρώην συναδέλφους από την «Ελευθεροτυπία»…
Πού συμφωνούμε; Στο ότι είναι λίγο μαλακία να στήνουμε κρεμάλες για κάποιους που παρασύρθηκαν από τον «ανατρεπτικό» λόγο των χρυσαυγιτών και τις θεωρίες του για μια νέα Ελλάδα. Όχι, δεν μιλάμε για τους τύπους που βγήκαν στο δρόμο με τα παλούκια στα χέρια, ούτε για κάτι άλλα πλάσματα που δέρνανε όποιον τύχαινε να έχει λίγο πιο σκούρο χρώμα απ’ τη μαμά τους. Δεν μιλάμε για τα πρωτοπαλίκαρα του Μιχαλολιάκου που δικάζονται αυτές τις μέρες και σιμά κοντά θ’ ακούσουν την απόφαση του δικαστή. Σε κάτι ούφο σαν τον Πλούταρχο αναφερόμαστε που βγήκε πριν από κάτι χρόνια και τη δικαιολόγησε την Χρυσή Αυγή. Με δικά του λόγια:
Θα μου πείτε ο Πλούταρχος με τόσα χρόνια κονόμα απ’ τη νύχτα και βούλιαζε; Δεν θα τον κρίνω προσωπικά, αλλά νομίζω ότι όπως και όλοι οι υπόλοιποι το δικαίωμα στην άποψη το είχε. Το δικαίωμα σε μια στρεβλή άποψη, σε μια βλαμμένη άποψη, σε μια άποψη εκνευριστική. Αυτό δεν τον κάνει σώνει και καλά φασίστα, τον κάνει ανενημέρωτο, τον κάνει μπουμπουνοκέφαλο, τον κάνει φτερό στον άνεμο που άγεται και φέρεται από τους συρμούς των ημερών.
Αλλάζουν όμως οι καιροί, αλλάζουν και οι απόψεις. Και βγαίνει ο Πλούταρχος την Κυριακή στο «Έθνος» και λέει:
Τον χαρίζεις τον Πλούταρχο στην ακροδεξιά για μια καραμπινάτη χαζομάρα που είπε πριν από χρόνια ή αποδέχεσαι την καλή πρόθεσή του και προσπαθείς ν’ ανοίξεις διάλογο για το μέλλον;
Προσωπικά θα απέφευγα την ευκολία του πρώτου και θα επέλεγα το δεύτερο, με όλους τους κινδύνους που πιθανόν να περιλαμβάνει. Καλύτερα στα δύσκολα φίλε κι ας είναι το τελικό αποτέλεσμα κάτι λιγότερο από επιθυμητό…
Υ.Γ.: Στην ίδια συνέντευξη, ο Βασίλης Καρράς (εμφανίζεται μαζί με τον Πλούταρχο στην Ιερά Οδό) βγήκε και δήλωσε:
«Έτσι όπως πάμε, σε λίγα χρόνια θα έχουμε ένα τζαμί σε κάθε ελληνική πόλη».
Αυτό για να καταλαβαίνουμε ότι μερικοί μπορεί και να βάλουν μυαλό συν τω χρόνω. Κάποιοι άλλοι με τίποτα!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
κάποιων ανθρώπων που παραμυθιάστηκαν θαμπώθηκαν, γοητεύθηκαν από τη Χρυσή Αυγή. Σε αυτό το τελευταίο μάλιστα συμφωνούμε κιόλας, πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει και τόσο συχνά ανάμεσα σε πρώην συναδέλφους από την «Ελευθεροτυπία»…
Πού συμφωνούμε; Στο ότι είναι λίγο μαλακία να στήνουμε κρεμάλες για κάποιους που παρασύρθηκαν από τον «ανατρεπτικό» λόγο των χρυσαυγιτών και τις θεωρίες του για μια νέα Ελλάδα. Όχι, δεν μιλάμε για τους τύπους που βγήκαν στο δρόμο με τα παλούκια στα χέρια, ούτε για κάτι άλλα πλάσματα που δέρνανε όποιον τύχαινε να έχει λίγο πιο σκούρο χρώμα απ’ τη μαμά τους. Δεν μιλάμε για τα πρωτοπαλίκαρα του Μιχαλολιάκου που δικάζονται αυτές τις μέρες και σιμά κοντά θ’ ακούσουν την απόφαση του δικαστή. Σε κάτι ούφο σαν τον Πλούταρχο αναφερόμαστε που βγήκε πριν από κάτι χρόνια και τη δικαιολόγησε την Χρυσή Αυγή. Με δικά του λόγια:
«Μιλάμε για τη φασιστική Χρυσή Αυγή και δεν μιλάμε για τον φασισμό του να σου παίρνουν με το έτσι θέλω τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής! Αυτό τι είναι; Δεν είναι χούντα ή για την ακρίβεια μία καπιταλιστική χούντα; Ο κόσμος είναι τόσο αποπροσανατολισμένος και τόσο φοβισμένος που να θέλει να δώσει ευκαιρία στα άκρα. Εγώ προσωπικά τα σλογκανάκια του στυλ “ακραία δεξιά” ή “ακραία αριστερά” που χρησιμοποιούν κάποιοι για να εκφοβίσουν τον κόσμο τα ακούω βερεσέ. Κι εγώ αν αυτά τα κόμματα διαχειριστούν με σωστό τρόπο και σεβασμό τα προβλήματα των Ελλήνων, είμαι ο πρώτος που θα τα ψηφίσει. Σήμερα κρίνω τις πράξεις των κομμάτων και δεν με ενδιαφέρουν οι χαρακτηρισμοί όπως κουκουλοφόροι ή τραμπούκοι. Ας είναι ό,τι θέλουν. Φτάνει να βγάλουν την χώρα από το αδιέξοδο...»Έτσι ακριβώς τα έλεγε το παλικάρι. Να βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο κι ας είναι ό,τι θέλουν. Με αντικαπιταλιστική ρητορική κιόλας, με πόνο για την χούντα την καπιταλιστική. Τρικυμία στο κρανίο αναμφιβόλως, αλλά τι να του πεις; Τι ακριβώς να τους πεις του αλλουνού, όταν πνίγεται και ψάχνει να βρει σανίδα να πιαστεί για να μην πιάσει πάτο;
Θα μου πείτε ο Πλούταρχος με τόσα χρόνια κονόμα απ’ τη νύχτα και βούλιαζε; Δεν θα τον κρίνω προσωπικά, αλλά νομίζω ότι όπως και όλοι οι υπόλοιποι το δικαίωμα στην άποψη το είχε. Το δικαίωμα σε μια στρεβλή άποψη, σε μια βλαμμένη άποψη, σε μια άποψη εκνευριστική. Αυτό δεν τον κάνει σώνει και καλά φασίστα, τον κάνει ανενημέρωτο, τον κάνει μπουμπουνοκέφαλο, τον κάνει φτερό στον άνεμο που άγεται και φέρεται από τους συρμούς των ημερών.
Αλλάζουν όμως οι καιροί, αλλάζουν και οι απόψεις. Και βγαίνει ο Πλούταρχος την Κυριακή στο «Έθνος» και λέει:
«Και να προσέξουμε, βέβαια, να μη χάσουμε την ανθρωπιά μας. Δεν είναι χαρακτηριστική εικόνα του Έλληνα αυτή που τον δείχνει να αρνείται τη βοήθεια σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και οι Έλληνες υπήρξαν πρόσφυγες».Αυτά από έναν αοιδό που είναι στην πρώτη γραμμή της δημοσιότητας. Και δεν προσπαθεί να κρυφτεί, όταν κάποιοι άλλοι συνάδελφοί του κάνουν το κορόιδο για ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της σημερινής Ελλάδας. Εύκολα λοιπόν ανακύπτει το ερώτημα:
Τον χαρίζεις τον Πλούταρχο στην ακροδεξιά για μια καραμπινάτη χαζομάρα που είπε πριν από χρόνια ή αποδέχεσαι την καλή πρόθεσή του και προσπαθείς ν’ ανοίξεις διάλογο για το μέλλον;
Προσωπικά θα απέφευγα την ευκολία του πρώτου και θα επέλεγα το δεύτερο, με όλους τους κινδύνους που πιθανόν να περιλαμβάνει. Καλύτερα στα δύσκολα φίλε κι ας είναι το τελικό αποτέλεσμα κάτι λιγότερο από επιθυμητό…
Υ.Γ.: Στην ίδια συνέντευξη, ο Βασίλης Καρράς (εμφανίζεται μαζί με τον Πλούταρχο στην Ιερά Οδό) βγήκε και δήλωσε:
«Έτσι όπως πάμε, σε λίγα χρόνια θα έχουμε ένα τζαμί σε κάθε ελληνική πόλη».
Αυτό για να καταλαβαίνουμε ότι μερικοί μπορεί και να βάλουν μυαλό συν τω χρόνω. Κάποιοι άλλοι με τίποτα!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
