Παιδιά θα το πω κι ας ρίξει φωτιά ο Λένιν να με κάψει:
Μια από τις σωστότερες αντιδράσεις στο χάπενινγκ των κοριτσιών στη Νέα Φιλαδέλφεια, ήρθε από τη Ντόρα Μπακογιάννη. Που βγήκε και τουιτάρησε ότι ήταν υπερβολές οι αντιδράσεις για το ζήτημα της παρέλασης, με χειρότερη απ’ όλες αυτή του δημάρχου που..
την χαρακτήρισε «επιεικώς μη κατανοητή». Και συμπλήρωσε ότι τα κορίτσια θέλουν διάλογο, όχι ακραίους χαρακτηρισμούς.
Έτσι είναι παλικάρια μου, ας γίνουμε για λίγο οι ενήλικες στο δωμάτιο. Είναι δυνατόν να την πέφτουμε σε ένα μάτσο πιτσιρίκες και να απαιτούμε τιμωρίες και ταυτοποιήσεις (ταυτοποιήσεις γαμώ την τρέλα μου!), επειδή στάθηκαν απέναντι σε μια παράδοση που δεν τις εκφράζει; Κι επειδή μίλησαν για μιλιταρισμό, λες και δεν έχουν δικαίωμα τα παιδιά των δεκαοκτώ, δεκαεννιά, είκοσι χρονών να εκφράζονται με κάτι διαφορετικό από γουάου, ομιτζί και γουατδεφάκ;
Το είδα το στόρι από κάτι γερομπαμπαλήδες που βγήκαν να δηλώσουν ότι κι αυτοί στα νιάτα τους τα κάνανε όλα πουτάνα, αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα γιατί τα κορίτσια δεν τα κυβερνάνε οι ορμόνες τους, τα κυβερνάνε ιδέες διαβρωτικές που μπορεί να τις οδηγήσουν στο γκρεμό. Άσε που ξέρανε από πριν ότι δεν θα φάνε καμιά σφαίρα επειδή κάνανε πλάκα στις παρελάσεις, άρα δεν είναι γενναίες, κότες είναι και άκρως συντηρητικές. Ενώ προοδευτικό θα ήταν, ας πούμε, να αλλάζουν απόψεις και κόμματα σαν τα ιδρωμένα τα πουκάμισα…
Και να που φτάσαμε να έχει δίκιο τελικά η Ντόρα! Το λέω και κοντεύω να δαγκώσω τη γλώσσα μου, αλλά αλήθεια είναι. Διάλογος παλικάρια μου, στην Ελλάδα είμαστε, στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία. Και μπορώ εγώ με το διπλανό μου να συζητάμε για τις παρελάσεις και να μου λέει ότι είμαι υπερβολικός και να του λέω εγώ ότι το παρακάνει και να μην παρεξηγιόμαστε. Γιατί έχω εμπιστοσύνη στην καλή του την πρόθεση και στην καλή του την καρδιά και γνωρίζω πολύ καλά ότι άμα βλέπει ψηλά τη σημαία σκιρτάει όχι επειδή θα κονομήσει από τους εξοπλισμούς αλλά διότι περνάνε σαν ταινία από μπροστά του οι θυσίες και οι αγώνες αυτής της φυλής. Ναι, διαφωνώ με τον διπλανό μου, αλλά θα τον συζητήσω μέχρι να μας πέσουν τα σαγόνια στο πάτωμα. Και μπορεί να του δώσω και δίκιο!
Και μπορεί να μου δώσει αυτός. Συμβαίνουν κάτι τέτοια πράγματα, άμα αντιμετωπίζεις τις καταστάσεις με τα μάτια ανοιχτά και όχι σαν γεροπαράξενος που μισεί την πιτσιρικάδα. Ναι, θα το παρακάνουν τα παιδιά, ναι θα το παραξηλώσουν τα παιδιά, ναι θα το παραγαμήσουν τα παιδιά. Δουλειά τους είναι, όπως δουλειά μας ημών των μεγαλυτέρων είναι να τα πιάσουμε ύστερα, αφού την κάνουν την όποια φασαρία, και να τους πούμε «έλα καμάρι μου να το συζητήσουμε λίγο». Έτσι γίνονται οι πατρίδες ισχυρές κι έτσι σφυρηλατούνται δεσμοί ατσάλινοι ανάμεσα στις γενεές. Όταν όμως οι μπόρινγκ ολντ φαρτς (για να θυμηθώ και τους Πίστολς), κουνάνε το δάχτυλο και στάζουν χολέρα μόνο μούντζες θα φάνε. Και πρέπει να τις φάνε, γιατί είναι όλες δικές τους!
Υ.Γ.: Σε απάντηση όσων σημείωσε η Ντόρα Μπακογιάννη, μια κυρία από την ίδια παράταξη μίλησε για "φασισμό" και "υποκινούμενη αλητεία" στην παρέλαση της Νέας Φιλαδέλφειας. Κάποιος πρέπει να της υπενθυμίσει ότι φασίστας ήταν ο Μουσολίνι κι όχι δέκα κορίτσια που κάνανε δρώμενο...
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost
