Οταν η ναυαρχίδα του παγκόσμιου φιλελεύθερου οικονομικού Τύπου εγκαλεί μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση για ευνοϊκές νομοθετικές ρυθμίσεις στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος και στην ενίσχυση της διαφθοράς, τότε αυτή η κυβέρνηση έχει ξεπεράσει κάθε όριο... νεοφιλελευθερισμού.
Οταν η κυβέρνηση δεν διαψεύδει άμεσα το δημοσίευμα, αλλά απλώς στέλνει επιστολή για το θεαθήναι,..
το μόνο που πετυχαίνει είναι να το επιβεβαιώνει.
Οταν βάζει τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να κάνει δήλωση, χωρίς να αναφέρεται καν στο επίμαχο δημοσίευμα, αλλά να επιδίδεται σε επίθεση στην αξιωματική αντιπολίτευση, κάνοντας μάλιστα λόγο για συμπολίτες μας που είναι «όμηροι» και «ταλαιπωρούνται» από τις ελεγκτικές αρχές, τότε είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως ό,τι έγινε με την επίμαχη διάταξη έγινε με πλήρη γνώση.
Το μόνο που απομένει πλέον είναι η επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος στα κανάλια. Να βγει, δηλαδή, σήμερα κάποιος κυβερνητικός βουλευτής και να επιδοθεί σε άλλη μια προσπάθεια σπίλωσης των ανταποκριτών ξένου Τύπου, κατηγορώντας τους -όπως ο ανεκδιήγητος Μπάμπης Παπαδημητρίου- πως γράφουν αυτά που γράφουν γιατί είναι «μαστουρωμένοι».
Βέβαια υπάρχει και η άλλη λύση. Να επιστρατευτεί ξανά κάποια νέα υφυπουργός, η οποία έχει έμφυτη τάση να αναθεωρεί πρόσωπα και γεγονότα της Ιστορίας και να φαντάζεται πράγματα που είναι απολύτως ψευδή (όπως π.χ. ότι στα υπόγεια της ΑΣΟΕΕ βρέθηκαν όπλα σαν κι αυτά που χρησιμοποιεί ο συριακός στρατός) και η οποία θα φροντίσει να αποδομήσει το δημοσίευμα, ενδεχομένως και τη διεθνή αρχή για την καταπολέμηση του μαύρου χρήματος, η οποία από τον Σεπτέμβριο εξέφραζε την ανησυχία της για όσα αντιμετωπίζουμε τώρα.
Σε κάθε περίπτωση τα φιλικά προς την κυβέρνηση μέσα ενημέρωσης θα βοηθήσουν όσο χρειάζεται και όπου χρειάζεται ώστε και πάλι το μαύρο να γίνει άσπρο, θάβοντας το δημοσίευμα και τον διεθνή διασυρμό της χώρας.
Βλέπετε, η κυβερνητική κανονικότητα αποδεικνύεται πως λειτουργεί σαν ένας καλολαδωμένος μύλος που όλα μπορεί να τα αλέθει και να τα σερβίρει όπως ακριβώς θέλει. Το θέμα είναι να χωνέψουμε, θέλουμε-δεν θέλουμε, ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι ό,τι καλύτερο έτυχε στη χώρα στη σύγχρονη ιστορία της. Και όποιος διαφωνεί ας πάει στην αστυνομία, που έχει πιο... στιβαρά επιχειρήματα.
Εφημερίδα των Συντακτών (Άποψη)
Οταν η κυβέρνηση δεν διαψεύδει άμεσα το δημοσίευμα, αλλά απλώς στέλνει επιστολή για το θεαθήναι,..
το μόνο που πετυχαίνει είναι να το επιβεβαιώνει.
Οταν βάζει τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να κάνει δήλωση, χωρίς να αναφέρεται καν στο επίμαχο δημοσίευμα, αλλά να επιδίδεται σε επίθεση στην αξιωματική αντιπολίτευση, κάνοντας μάλιστα λόγο για συμπολίτες μας που είναι «όμηροι» και «ταλαιπωρούνται» από τις ελεγκτικές αρχές, τότε είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως ό,τι έγινε με την επίμαχη διάταξη έγινε με πλήρη γνώση.
Το μόνο που απομένει πλέον είναι η επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος στα κανάλια. Να βγει, δηλαδή, σήμερα κάποιος κυβερνητικός βουλευτής και να επιδοθεί σε άλλη μια προσπάθεια σπίλωσης των ανταποκριτών ξένου Τύπου, κατηγορώντας τους -όπως ο ανεκδιήγητος Μπάμπης Παπαδημητρίου- πως γράφουν αυτά που γράφουν γιατί είναι «μαστουρωμένοι».
Βέβαια υπάρχει και η άλλη λύση. Να επιστρατευτεί ξανά κάποια νέα υφυπουργός, η οποία έχει έμφυτη τάση να αναθεωρεί πρόσωπα και γεγονότα της Ιστορίας και να φαντάζεται πράγματα που είναι απολύτως ψευδή (όπως π.χ. ότι στα υπόγεια της ΑΣΟΕΕ βρέθηκαν όπλα σαν κι αυτά που χρησιμοποιεί ο συριακός στρατός) και η οποία θα φροντίσει να αποδομήσει το δημοσίευμα, ενδεχομένως και τη διεθνή αρχή για την καταπολέμηση του μαύρου χρήματος, η οποία από τον Σεπτέμβριο εξέφραζε την ανησυχία της για όσα αντιμετωπίζουμε τώρα.
Σε κάθε περίπτωση τα φιλικά προς την κυβέρνηση μέσα ενημέρωσης θα βοηθήσουν όσο χρειάζεται και όπου χρειάζεται ώστε και πάλι το μαύρο να γίνει άσπρο, θάβοντας το δημοσίευμα και τον διεθνή διασυρμό της χώρας.
Βλέπετε, η κυβερνητική κανονικότητα αποδεικνύεται πως λειτουργεί σαν ένας καλολαδωμένος μύλος που όλα μπορεί να τα αλέθει και να τα σερβίρει όπως ακριβώς θέλει. Το θέμα είναι να χωνέψουμε, θέλουμε-δεν θέλουμε, ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι ό,τι καλύτερο έτυχε στη χώρα στη σύγχρονη ιστορία της. Και όποιος διαφωνεί ας πάει στην αστυνομία, που έχει πιο... στιβαρά επιχειρήματα.
Εφημερίδα των Συντακτών (Άποψη)