Ο φόβος τρώει τα σωθικά

Μια δημοσκόπηση για τα άγχη και τις ανησυχίες του ελληνικού λαού

του Χρήστου Ξανθάκη

Ο Φασμπίντερ που τα είχε πει όλα στην τόσο σύντομη και τόσο ταραχώδη ζωή του, είχε βγάλει και τον τέλειο τίτλο για την σημερινή κατάσταση της Ελλάδας:
Ο φόβος τρώει τα σωθικά!
Αυτός ο φόβος που μας ποτίζουν και μας ταΐζουν σε καθημερινή βάση τα κάθε είδους ΜΜΕ σήμερα..
(ναι, ναι, το ξέρω ότι υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις, γάμησέ μας με τις φωτεινές εξαιρέσεις) και μας έχει μετατρέψει σε αξιολύπητα και αξιοθρήνητα και αξιοδάκρυτα πλάσματα που αναζητούν την πλησιέστερη τρύπα για να κρύψουν το κωλαράκι τους. Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες, αλλά οι Έλληνες τρέμουν και σκιάζονται ακόμη κι ως την πλατεία να πάνε για φρέντο…
Τα λέω τα ανωτέρω και τα σκέπτομαι, όχι γιατί αγχώθηκα από την σχεδόν αιματηρή επίδειξη μαχητικού πνεύματος εκ μέρους του Απόστολου Δοξιάδη, αλλά γιατί έπεσε στα χέρια μου το χθεσινό φύλλο της Εφημερίδας των Συντακτών που φιλοξενούσε έρευνα της εταιρείας ProRata για την Ασφάλεια, την Καταστολή και τη Δημόσια Τάξη. Κι έκατσα και τη διάβασα και σας μεταφέρω μερικά από τα ευρήματά της. Λα τα μινόρια:

• Το 57 % των ερωτηθέντων δεν θεωρεί ότι η Ελληνική Αστυνομία ασκεί υπερβολική βία.
• Το 58 % θα αισθανόταν πιο ασφαλές με παρεμβάσεις εντός πανεπιστημιακών χώρων από την αστυνομία.
• Το 58 % θα αισθανόταν πιο ασφαλές με εκκενώσεις κατειλημμένων κτιρίων από την αστυνομία
• Το 55 % θεωρεί ότι το προσφυγικό/μεταναστευτικό συνδέεται με την αύξηση της εγκληματικότητας.
• Το 45 % θεωρεί ότι το προσφυγικό/μεταναστευτικό είναι μέσα στα δύο μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα σήμερα. Με δεύτερη στη σειρά τη Διαφθορά, που αγγίζει ποσοστό μόλις 22 % και τρίτη την ανεργία με 21 %...

Εννοείται βέβαια ότι προκύπτουν και αντιφάσεις από την έρευνα, όπως το 89 % «ναι» στην ερώτηση «είναι η Ελλάδα ασφαλής χώρα» και το 49 % «όχι» στην ερώτηση «προστατεύει η αστυνομία τον πολίτη», αλλά το στόρι είναι πιο σαφές και από τους διορισμούς των διοικητών στα νοσοκομεία:
Η κουλτούρα της τρομολαγνείας που προωθούν τα media εδώ και έτη πολλά, πέρασε ελαφρά στη φλέβα που θα έλεγε και ο ποιητής. Και κατοχυρώθηκε ως κυρίαρχη άποψη σε μια χώρα που ακόμη και σήμερα εν έτει 2019 έχει καταφέρει να αποφύγει τις κτηνωδίες και τις δυστυχίες άλλων Δυτικών κρατών. Με τα περισσότερα και βαρύτερα εγκλήματα να προέρχονται από το οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον των θυμάτων και όχι από τους κακόμοιρους τύπους που θαλασσοπνίγονται για να γλυτώσουν από τις σφαίρες και τις οβίδες…
Δεν ξέρω που θα μας βγάλει αυτό κι έχω την εντύπωση πως πολύ βιαστήκαμε να πανηγυρίσουμε για την διάλυση της Χρυσής Αυγής. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, πιο ευφάνταστοι για να διαδοθεί το δηλητήριο και κάθε μέρα εφευρίσκονται καινούριοι. Προσωπικά το βρίσκω δείγμα μέγιστης αδυναμίας και παράλυσης σε μια κοινωνία που δεν βαρέθηκε ποτέ να μελετάει τον αφαλό της. Όταν κάποια στιγμή ξυπνήσει, αν κάποια στιγμή ξυπνήσει θα καταλάβει ίσως πόσο κορόιδο την πιάσανε.

Υ.Γ.: Στην ίδια εφημερίδα, στο ίδιο πρωτοσέλιδο ο τίτλος:
«Άρειος Πάγος: Δικαίωσε μετά από οκτώ χρόνια παράνομα απολυμένο εργαζόμενο». Κι ύστερα σου φταίει ο Αβδούλ, κόπανε…

- το κείμενο του Χρήστου Ξανθάκη είναι από το newpost.gr