Ο τέταρτος θάνατος του ΠΑΣΟΚ

Το ενδιαφέρον των Ελλήνων ψηφοφόρων για τον όρο ΠΑΣΟΚ ακόμα και σήμερα αποδεικνύεται συχνά δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με την εκλογική δύναμη του κόμματος που μέχρι την Κυριακή έφερε το όνομά του. Η χρήση του πολιτικού αυτού όρου στον δημόσιο διάλογο είναι ακαταμάχητα γοητευτική από πλήθος πολιτικών επιστημόνων, δημοσιογράφων,..
στελεχών πολιτικών κομμάτων έως σατιρικών συγγραφέων. Τι σημαίνει όμως όταν κάποιος αναφέρεται στον όρο ΠΑΣΟΚ πλέον και γιατί η κ. Γεννηματά αποφάσισε να απαλλαγεί από αυτόν; Με βάση ποια προοπτική αυτή η οργανωτική οντότητα που έχει μείνει έπρεπε να πετάξει από πάνω της το ιστορικό όνομά της; Τι είναι πιο βολικό και ευέλικτο για το μέλλον της από όλα όσα εννοούσαμε κατά καιρούς λέγοντας ΠΑΣΟΚ; Το “μαζικό ΠΑΣΟΚ” του Ανδρέα Παπανδρέου, το “τεχνοκρατικό ΠΑΣΟΚ” του Κώστα Σημίτη ή το “διαχειριστικό ΠΑΣΟΚ” των Μνημονίων του Γιώργου Παπανδρέου και του Ευάγγελου Βενιζέλου; Είναι αλήθεια πως κάθε αρχηγός προσπαθούσε να σκοτώσει το ΠΑΣΟΚ που παραλάμβανε από τον προκάτοχό του και κάποιες φορές τα κατάφερναν κιόλας. Εντούτοις, όλοι μαζί επιδίωκαν τη ρήξη με τη δεκαετία '80 ήδη από τα μέσα του '90 και εντεύθεν.

- απόσπασμα από κείμενο του Aνδρέα Μπελεγρή στην ΑΥΓΗ (ολόκληρο ΕΔΩ)