Χαρακτηριστική ήταν η ανάρτηση του δήμαρχου Νέας Φιλαδελφείας - Ν. Χαλκηδόνας Γιάννη Βούρου που αν και άνθρωπος των Τεχνών..
-ηθοποιός γαρ- προφανώς δεν κατάλαβε τίποτε από την συμβολική κίνηση των κοριτσιών και εγραψε στο fb:
«Δυστυχώς τη μεγαλειώδη επέτειο της 28ης Οκτωβρίου στον Δήμο μας, της Ν. Φιλαδέλφειας- Ν. Χαλκηδόνας στιγμάτισε μια μικρή μερίδα γελοίων υποκειμένων χλευάζοντας και προσβάλλοντας τη μνήμη των πεσόντων στο έπος του '40 και μάλιστα υπό τη σκέπη της ελληνικής σημαίας. Τα άτομα αυτά φορώντας στολή παρέλασης παρεισέφρησαν από κάποιο στενό της Λεωφόρου Δεκελείας ανάμεσα στα σχολεία της πόλης που παρήλαυναν κανονικά. Η ταυτοποίηση αυτών των αξιολύπητων νεαρών κοριτσιών έχει ξεκινήσει καθώς ο Δήμος υποχρεούται να υπερασπιστεί στο ακέραιο την αξιοπρέπειά του.»
Ο Στρατής Μπουρνάζος από την πλευρά του έγραψε (στο fb) σχετικά:
Τα κορίτσια που παρέλασαν στον ρυθμό των Monty Python έκαναν μια συνειδητή παρέμβαση, μια πολιτική διαμαρτυρία και μαζί ένα δρώμενο-φάρσα. Έτσι, οι κραυγές για ασυδοσία, τους καθηγητές και τους γονείς που δεν τις κηδεμόνευσαν επαρκώς είναι εκτός τόπου και χρόνου. Τα κορίτσια, αντί να κάνουν πορεία ή να σηκώσουν πανώ, διάλεξαν αυτό τον τρόπο για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην παρέλαση, να χλευάσουν τον καθωσπρεπισμό και διάφορα άλλα (θα τα μάθουμε πιο συγκεκριμένα, αν μιλήσουν και οι ίδιες). Δεν είμαστε ασφαλώς υποχρεωμένοι να συμφωνούμε (ούτε και να διαφωνούμε, βέβαια) όλοι, αλλά μπορούμε να ορίσουμε μια βάση συζήτησης. Είναι σαφές λοιπόν για μένα ότι η παρέλαση αλά Ministry of Silly Walks εντάσσεται σε μια μακρά παράδοση όπου ανήκουν λ.χ. και οι συναυλίες "κλασικής μουσικής" των ντανταϊστών (που χτυπάγαν κατσαρόλες και γρατζουνάγαν μαχαιροπίρουνα, εξαγριώνοντας την καλή κοινωνία της Γενεύης τον Μεσοπόλεμο), τα –διόλου πολιτικώς ορθά– σκετς των Μόντυ Πάιθονς (βλ. το ποντικοόργανο, με έναν παράφρονα που βαράει ποντίκια κι αυτά σκούζουν κι έτσι δίνει... συναυλία) και πολλά άλλα.
Προσωπικά βρίσκω τον τρόπο τους εξαιρετικά ευρηματικό. Και θαυμάζω και την οργάνωσή τους (χρειάζεται να βρεις στολές, σημαία, να παραφυλάς να μπεις στην παρέλαση την κατάλληλη στιγμή) και το θάρρος τους. Δεν είναι καθόλου απλό να διακωμωδήσεις έτσι τα εθνικά και τα όσια μπροστά σε δημάρχους, μητροπολίτες και επισήμους. Φυσικά είναι πράξη προκλητική, χλευαστική και ιερόσυλη, αλλά από σπόντα· συνειδητά. Κι όταν εμπνέεσαι από τους Μόντυ Πάιθονς τι θα θέλαμε, να φιλήσουν ευσεβώς το χέρι του μητροπολίτη ή του τοπικού παράγοντα Χάρη Τομπούλογλου; Και είμαστε σίγουροι ότι εμείς θα το προτιμούσαμε; Εγώ πάντως όχι.
Επίσης ένας χρήστης του fb που δηλώνει εκπαιδευτικός, σημειώνει:
Ως εκπαιδευτικός θα ένιωθα άβολα, αν ήμουν παρών στην εν λόγω παρέλαση. Ασχέτως της προσωπικής μου άποψης για τις παρελάσεις. Ως πολίτης και ως άνθρωπος νιώθω απέραντη ντροπή και οργή διαβάζοντας έναν πολιτικό και άνθρωπο της τέχνης να χαρακτηρίζει εφήβους από δημόσιο βήμα ως "γελοία υποκείμενα" και "αξιολύπητους", να μιλά για "ταυτοποίηση" και να παραπέμπει σε εποχές όχι πολύ μακρινές. Αντιλαμβάνεστε κ. Δήμαρχε πως αυτό που ίσως είχαν στο μυαλό τους να πετύχουν, τελικά το πέτυχαν. Και απέδειξαν ποιος είναι ο αξιολύπητος, ο γελοίος, αυτός που χάνει τον έλεγχο όταν χάνεται ο τύπος και αμφισβητείται το βάθρο του.Η Mar. Mar. έγραψε:
ΒΑΘΙΑ ΑΝΑΣΑΟ συγγραφέας Γιώργος Χειμωνάς σε άρθρο του στο dailypost μεταξύ άλλων αναφέρει:
Χθες βράδυ, μόλις είδα αυτή τη φωτογραφία, ανάσανα. Ήμουν σίγουρη ότι θα γίνει της τρελής το πανηγύρι ή αλλιώς της .......το κάγκελο. Κι έγινε. Τι αφαίρεση της ιθαγένειας ακούσαμε για τα παιδιά και το σόι τους, τι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απο πίσω...τι για προσβολή μνήμης νεκρών...και ουκ εστι τέλος.
Και ρωτάω πρώτα απ’ολα τους οπαδούς της ευταξίας. Το χρυσοποίκιλτο ζεύγος που τράβαγε σέλφι αντί να στέκεται σούζα την ώρα της παρέλασης δεν τους πείραξε; Τα συνθήματα που κατά καιρούς ακούγονται δεν....ή είναι μέσα στα πλαίσια του πατριωτισμού η επίκληση ονόματος ανισόρροπου που μπορεί να ‘βάζε μπουρλότο σε λεπτές ισορροπίες εθνικής πια σημασίας. Και καλά, αυτούς τους ξέρουμε. Δεν πέφτουμε κι απο τα σύννεφα.
Αυτό όμως που με προβληματίζει είναι οι απόψεις προοδευτικών ανθρώπων. Όχι ιμιτασιόν. Ουσιαστικά προοδευτικών. Ανθρώπων που στις συζητήσεις είναι κατά των μαθητικών παρελάσεων με επιχειρήματα. Και ξαφνικά, ακόμα και γι αυτούς, θίχτηκαν τα ιερά και τα όσια της φυλής.
Και ξαναρωτάω. Το ότι βγήκαν νέοι άνθρωποι μπροστά, ξέροντας πολύ καλά ότι θα έχουν συνέπειες, βγάζοντας την γλώσσα στον καθωσπρεπισμό και στον «πατριωτισμό» που πουλάνε με το τσουβάλι παράγοντες ακροδεξιάς κοπής, βγάζοντας τη γλώσσα σ’αυτούς που δεν τολμάνε να προφέρουν τις λέξεις ναζισμός και φασισμός, βγάζοντας τη γλώσσα σ’αυτους που μιλούν για εθελοντισμό προσβάλλοντας μνήμες χιλιάδων νεκρών, που μας «χαλάει»; Εντάξει, κάπου καταλαβαίνω ότι η ηλικία, τα στερεότυπα που τόσα χρόνια βιώνουμε οι έχοντες κάποια ηλικία, κάτι αφήνουν. Αλλά όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσουμε ότι οι νέες γενιές έχουν διαφορετικούς κώδικες απ’τους δικούς μας, ότι πρέπει να τους αφήσουμε δρόμους ανοιχτούς χωρίς μονίμως να λέμε «ναι μεν αλλά», τότε θα υπάρξει ελπίδα. Ας κάνουμε λίγο πίσω επιτέλους! Σε ολους τους τομείς! Παντού!
Για όλα αυτά, λέω ότι πραγματικά ανάσανα.
(...) Ο απόλυτος ακτιβισμός. Ένα αυθεντικά ανατρεπτικό καλλιτεχνικό δρώμενο. Ένα ηχηρό ράπισμα στο αποκρουστικό πρόσωπο του νεοελληνικού συντηρητισμού. Στους «κυρ-παντελήδες» της χώρας που οι μόνες φορές που νιώθουν περήφανοι στην αδιάφορη και ταπεινή ζωή τους είναι κάθε 28η και 25η όταν απολαμβάνουν τις ταινίες του Τζέιμς Πάρις και τον «Παπαφλέσσα» αντίστοιχα. Στους υποκριτές που (και καλά) επικροτούν την κάθε μαύρη μαθήτρια που σηκώνει στη σημαία. Αρκεί βέβαια «Να μην φοράει μπούρκα». (...)Η Κωνσταντίνα Βούλγαρη σχολίασε σχετικά με τις αντιδράσεις:
Από τον ενθουσιασμό που βλέπω για την παρέμβαση των κοριτσιών στην παρέλαση, καταλαβαίνω ότι είχαμε τεράστια ανάγκη να δούμε ένα ψήγμα αμφισβήτησης, κάποιους να πάνε κόντρα στο νεοσυντηρητισμό και στον αυταρχισμό της κυβέρνησης...εκεί που τόσες μέρες βλέπουμε τα βίντεο από τη Χιλή και τα ρουφάμε σαν οξυγόνο που μας λείπει, έγινε και κάτι επιτέλους δίπλα μας, στη γειτονιά μας που λενε! Είδαμε πόσο ωραίο και ελπιδοφόρο είναι; Ας το κάνουμε κι εμείς, ας το κάνουμε συχνότερα! Νομιζω αυτό θα θέλανε και τα κορίτσια της παρέλασης,που τόσο αγαπάμε και θαυμάζουμε σήμερα!O Elikas Helix έγραψε:
Μπράβο κορίτσια, μπράβο θεάρες μου υπέροχες! Αυτή είναι η απάντηση που αξίζει σε όλη αυτή την εθνικιστική σοβαροφάνεια που μας έχει περικυκλώσει και μας μαυρίζει την ψυχή. Και που δεν αποτίει φόρο τιμής σε κανέναν ήρωα του '40 ή του '21, αλλά αντιθέτως δίνει αξία στους απόγονους δοσίλογων και μαυραγοριτών, που στέκονται σήμερα κορδωμένοι σε εξέδρες επισήμων ως θεσμικοί εκπρόσωποι μιας πολιτείας που ακόμα διατηρεί τις -φασιστικής έμπνευσης- μαθητικές παρελάσεις. Για να φανατίζει τα παιδάκια μέχρι το σημείο που κάποια άλλα παρήλασαν προχθές στην Κατερίνη φωνάζοντας συνθήματα για "Κατσίφα αθάνατο", τιμώντας δηλαδή έναν παράφρονα φασίστα που πυροβολούσε μέσα στους δρόμους με καλάσνικοφ χωρίς να βρίσκεται σε καμία άμυνα, αλλά για κάποιο λόγο είναι εθνικός ήρωας. Των νεοναζί, δηλαδή εκείνων που τα ινδάλματα τους εκτελούσαν Έλληνες πατριώτες και άφηναν παιδάκια να πεθαίνουν από ασιτία στην Κατοχή. Και όχι, δεν κοροϊδεύουν κανέναν ανάπηρο οι κοπέλες, ξεκολλάτε. Για όσους δεν έπιασαν την αναφορά, αλλά και για όσους έχουν καιρό να την απολαύσουν, Ministry of Silly Walks, Monty Python: https://www.youtube.com/watch?v=F3UGk9QhoIwH Aleka Zoumi πήρε θέση υπέρ των κοριτσιών:
Ακου τώρα να σου πω, αν θες το παιδί σου να γνωρίσει την ιστορία και να μάθει να σέβεται τους προγόνους σου που πολέμησαν τον κατακτητή, μάθε πως αυτό δε γίνεται με παρελάσεις στρατιωτικού βηματισμού και οπλικών συστημάτων. Να καταργήσεις τις παρελάσεις των «επισήμων» και της υποκρισίας, να τις αντικαταστήσεις με ιστορικούς περιπάτους στο Μπλοκ 15 και στα υπόγεια της Κοραή ή με εκδρομές στο Δίστομο. Να μη φοβάσαι να πεις ότι πολέμησες τον φασισμό και το ναζισμό. Και να μη φοβάσαι να θυμίσεις στο παιδί σου πως αυτή η μάχη δεν έχει τελειώσει.Και μια ανάρτηση από τον Δημήτρη Τσίρκα που τα λέει όλα:
Οι μαθήτριες στα Φιλαδέλφεια απλώς σου έκλεισαν περιπαικτικά το ματάκι γι αυτό και εξοργίζεσαι. Και έβγαλαν γλώσσα στα όσα επικίνδυνα ανιστόρητα γράφονται και λέγονται αυτές τις ημέρες. Από τον «λαϊκισμό» της Κεραμέως μέχρι τον «εθελοντισμό» της Μιχαηλίδου.
Οι νεολαίοι/ες προκαλούν και αμφισβητούν. Αυτό πρέπει να κάνουν. Οι αγκαλιές αυτών των παιδιών θα ανοίξουν για τους «κατατρεγμένους» αυτού του κόσμου. Θα γίνουν ωραίοι άνθρωποι αφού στα 16 τους.. γνωρίζουν τους Μόντι Πάιθον.
Να μην ντρέπεσαι, λοιπόν, για λογαριασμό τους. Να ντρέπεσαι για τα παιδιά που φωνάζουν συνθήματα υπέρ του Κατσιφά, να ντρέπεσαι για τους ελληνες οικογενειάρχες που έβλεπαν τον ιερέα να βιάζει ένα παιδί επί τρία χρόνια και δεν μιλούσαν, να ντρέπεσαι για εκείνα τα παιδιά που πετούν πέτρες στους μετανάστες και σκοτώνουν ζώα για να γελάσουν. Να ντρέπεσαι για τους ακροδεξιούς και τα ναζίδια που ψηφίζεις και τους αναθέτεις την εκπαίδευση των δικών σου παιδιών σου. Εχεις πολλούς λόγους να ντρέπεσαι... Και όχι, ένας από αυτούς δεν είναι το silly walk...
Δύο στιγμιότυπα από τις χθεσινές παρελάσεις. Μια ομάδα κοριτσιών στη Νέα Φιλαδέλφεια με στολές και σημαία, εισχωρούν στην παρέλαση και τη διακωμωδούν με αστείο βηματισμό. Μαθητές στην Κατερίνη, με άψογη στοίχιση και βηματισμό, φωνάζουν μπροστά από τους επισήμους «Κατσίφα ζεις, εσύ μας οδηγείς».Ο Χρήστος Ξανθάκης σχολιάζει:
Οι κοπέλες της πρώτης περίπτωσης αποδοκιμάζονται από όλο σχεδόν, το πολιτικό φάσμα και ζητείται η παραδειγματική τιμωρία τους. Οι μαθητές της δεύτερης περίπτωσης αποθεώνονται, όχι μόνο από την ακροδεξιά αλλά και από μεγάλο μέρος του πατριωτικού χώρου που στο πρόσωπο του ακροδεξιού wannabe Ράμπο βλέπει έναν αδικοχαμένο εθνικό ήρωα. Η τιμωρία τους είναι αμφίβολη, αλλά ακόμη και αν υπάρξει, θα είναι τυπική, ενώσω εκείνοι θα αισθάνονται ηθικά δικαιωμένοι, καθώς έπραξαν το «εθνικό» τους καθήκον.
Όσοι αναρωτιούνται για τον χαρακτήρα των παρελάσεων ας αναλογιστούν τα δύο αυτά στιγμιότυπα και την αντιμετώπισή τους. Οι μαθητικές παρελάσεις δεν είναι μια αθώα παράσταση των νέων για να τους καμαρώσουν οι παππούδες τους. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την ιδεολογία του εθνικισμού και της στρατοκρατίας.
Η υποχρεωτική συμμετοχή, το ομοιόμορφο ντύσιμο, το στρατιωτικό βήμα, ο χαιρετισμός των επισήμων και τα εμβατήρια συγκροτούν ένα τελετουργικό, η λογική και η αισθητική του οποίου παραπέμπουν ευθέως στον αυταρχισμό και τον μιλιταρισμό. Οι συμμετέχοντες σε αυτές, βιώνουν αναμφισβήτητα (και) μία εθνικιστική – μιλιταριστική εμπειρία, αν όχι πρωτοφασιστική.
Ασφαλώς, οι μαθητικές παρελάσεις έχουν και αμέτρητες συγκινητικές στιγμές όπου γονείς και παππούδες καμαρώνουν τα παιδιά τους, δεν αναιρούν όμως όλα τα παραπάνω. Το ότι εστιάζουμε σε αυτές, παραβλέποντας το πλαίσιο μέσα στο οποίο εκδηλώνονται, είναι η απόδειξη του πόσο ισχυρή είναι η εθνική ιδεολογία. Τόσο ώστε να μην την αντιλαμβανόμαστε καν, πόσο μάλλον να την επερωτούμε. Απλώς την ακολουθούμε επενδύοντάς την με «ανθρώπινες, προσωπικές» στιγμές που την εξωραΐζουν.
Θα ήμουν κόντρα στην περφόρμανς τύπου silly walks των κοριτσιών στην Νέα Φιλαδέλφεια, αν ήταν χυδαία ή ξεφτιλισμένη. Αντίθετα, όπως έδειξε και η επιστολή τους στην ΕφΣυν (ΕΔΩ), ήταν μια συνειδητή αντίδραση στον μιλιταρισμό και στον πατριωτισμό του καναπέ.
Ως εκ τούτου, τους αξίζει ένα μίνι χειροκρότημα και όχι βλακώδεις χαρακτηρισμοί τύπου "γελοία υποκείμενα". Στη χώρα του Αριστοφάνη, τα πιτσιρίκια μας βγάλανε ασπροπρόσωπους!
