Ολιγωρία και καθυστερήσεις καταλογίζει στη σημερινή ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού, η τ. υπουργός Πολιτισμού Μυρσίνη Ζορμπά, με αφορμή διαφημιστική καμπάνια της Coca Cola με απεικονίσεις του Παρθενώνα και άλλων μνημείων που όπως καταγγέλλει η Μ. Ζορμπά πραγματοποιείται χωρίς άδεια, σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος.
Η ίδια σημειώνει ότι «η αλήθεια είναι απλή και κάθε μέρα που.. περνάει παράγονται πολιτικές και υπηρεσιακές ευθύνες με οσμή σκανδάλου, καθώς και σειρά ερωτηματικών που πρέπει να διερευνηθούν».
Aκολουθεί ολόκληρη τη δήλωση της Μυρσίνης Ζορμπά:
Στην περίπτωση της διαφημιστικής καμπάνιας της Coca Cola με απεικονίσεις του Παρθενώνα και άλλων μνημείων χωρίς προηγούμενη άδεια, η ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού αποπειράται με παραπλανητική ρητορική να ανατρέψει το ισχύον διαχρονικά θεσμικό πλαίσιο, αναφορικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις της χορήγησης άδειας απεικονίσεων για εμπορική εκμετάλλευση και διαφημιστικούς σκοπούς. Όχι μόνο καθυστερεί τους τρεις τελευταίους μήνες να εφαρμόσει τα όσα ο νόμος και οι υπουργικές αποφάσεις που βρίσκονται εν ισχύ ορίζουν, όχι μόνο δεν απαιτεί από την εταιρεία τα δημόσια έσοδα που προκύπτουν αλλά παραιτείται των αρμοδιοτήτων του περί αδειοδότησης με επίσημη ανακοίνωση στην ιστοσελίδα του υπουργείου, σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, ενώ κωλυσιεργεί παραπέμποντας σε μια ακόμη επιτροπή.
Όμως η αλήθεια είναι απλή και κάθε μέρα που περνάει παράγονται πολιτικές και υπηρεσιακές ευθύνες με οσμή σκανδάλου, καθώς και σειρά ερωτηματικών που πρέπει να διερευνηθούν, δεδομένου ότι:
1. Με το νόμο «Για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς», καθώς και με τις υπουργικές αποφάσεις που ακολούθησαν μετά το 2002, συμπεριλαμβανομένης της πιο πρόσφατης με ημερομηνία 4.7.2019, ορίζονται σαφώς οι όροι, οι προϋποθέσεις, τα όργανα και οι διαδικασίες χορήγησης άδειας παραγωγής, αναπαραγωγής και διάδοσης στο κοινό, με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο, αντιγράφων και απεικονίσεων μνημείων που ανήκουν στο Δημόσιο για εμπορικούς και διαφημιστικούς σκοπούς.
2. Η Υπουργική Απόφαση της 4.7.2019 εκδόθηκε μετά από προσεκτική επεξεργασία των νέων τεχνολογικών δεδομένων που αφορούν τις Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνίας, καθώς και πρακτικών που ισχύουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως ορίζει ο νόμος. Ο χρόνος που απαιτήθηκε καθώς και ο χρόνος έκδοσης είχε να κάνει αποκλειστικά με τη σχολαστική και συστηματική επεξεργασία που ήταν αναγκαία.
3. Η παραπάνω Υπουργική Απόφαση, κατ’ εξουσιοδότηση του νόμου, λαμβάνει ρητά υπόψη της το πλέγμα των προστατευτικών διατάξεων, ενώ δεν μεταβάλλει το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο για τον προσδιορισμό του ύψους των τελών.
4. Είναι ανάξιος σχολιασμού και στα όρια σαχλού παιδιαρίσματος ο ισχυρισμός περί «προληπτικής λογοκρισίας» σε έργα απεικονίσεων παιδιών, καθώς ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα και με οποιαδήποτε πρόβλεψη της Υπουργικής Απόφασης. Παρομοίως εκ του πονηρού είναι ο ανυπόστατος ισχυρισμός σχετικά με τη «λογοκρισία» των καλλιτεχνών, δεδομένου ότι το πλαίσιο γι’ αυτούς ρυθμίζεται από νόμο του 1980 και ουδεμία σχέση έχει με την πρόσφατη Υπουργική Απόφαση. Επειδή όλα τα παραπάνω αγγίζουν τον πυρήνα της προστασίας και τα αποκλειστικά δικαιώματα του Ελληνικού Δημοσίου στα μνημεία του ελληνικού κράτους, πράξαμε στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μας όλα όσα ήταν αναγκαία για το σεβασμό και τη διαφύλαξή τους, με γνώμονα την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος. Η ολιγωρία και οι καθυστερήσεις της σημερινής ηγεσίας του υπουργείου Πολιτισμού το εκθέτουν ανεπανόρθωτα.»
Η ίδια σημειώνει ότι «η αλήθεια είναι απλή και κάθε μέρα που.. περνάει παράγονται πολιτικές και υπηρεσιακές ευθύνες με οσμή σκανδάλου, καθώς και σειρά ερωτηματικών που πρέπει να διερευνηθούν».
Aκολουθεί ολόκληρη τη δήλωση της Μυρσίνης Ζορμπά:
Στην περίπτωση της διαφημιστικής καμπάνιας της Coca Cola με απεικονίσεις του Παρθενώνα και άλλων μνημείων χωρίς προηγούμενη άδεια, η ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού αποπειράται με παραπλανητική ρητορική να ανατρέψει το ισχύον διαχρονικά θεσμικό πλαίσιο, αναφορικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις της χορήγησης άδειας απεικονίσεων για εμπορική εκμετάλλευση και διαφημιστικούς σκοπούς. Όχι μόνο καθυστερεί τους τρεις τελευταίους μήνες να εφαρμόσει τα όσα ο νόμος και οι υπουργικές αποφάσεις που βρίσκονται εν ισχύ ορίζουν, όχι μόνο δεν απαιτεί από την εταιρεία τα δημόσια έσοδα που προκύπτουν αλλά παραιτείται των αρμοδιοτήτων του περί αδειοδότησης με επίσημη ανακοίνωση στην ιστοσελίδα του υπουργείου, σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, ενώ κωλυσιεργεί παραπέμποντας σε μια ακόμη επιτροπή.
Όμως η αλήθεια είναι απλή και κάθε μέρα που περνάει παράγονται πολιτικές και υπηρεσιακές ευθύνες με οσμή σκανδάλου, καθώς και σειρά ερωτηματικών που πρέπει να διερευνηθούν, δεδομένου ότι:
1. Με το νόμο «Για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς», καθώς και με τις υπουργικές αποφάσεις που ακολούθησαν μετά το 2002, συμπεριλαμβανομένης της πιο πρόσφατης με ημερομηνία 4.7.2019, ορίζονται σαφώς οι όροι, οι προϋποθέσεις, τα όργανα και οι διαδικασίες χορήγησης άδειας παραγωγής, αναπαραγωγής και διάδοσης στο κοινό, με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο, αντιγράφων και απεικονίσεων μνημείων που ανήκουν στο Δημόσιο για εμπορικούς και διαφημιστικούς σκοπούς.
2. Η Υπουργική Απόφαση της 4.7.2019 εκδόθηκε μετά από προσεκτική επεξεργασία των νέων τεχνολογικών δεδομένων που αφορούν τις Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνίας, καθώς και πρακτικών που ισχύουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως ορίζει ο νόμος. Ο χρόνος που απαιτήθηκε καθώς και ο χρόνος έκδοσης είχε να κάνει αποκλειστικά με τη σχολαστική και συστηματική επεξεργασία που ήταν αναγκαία.
3. Η παραπάνω Υπουργική Απόφαση, κατ’ εξουσιοδότηση του νόμου, λαμβάνει ρητά υπόψη της το πλέγμα των προστατευτικών διατάξεων, ενώ δεν μεταβάλλει το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο για τον προσδιορισμό του ύψους των τελών.
4. Είναι ανάξιος σχολιασμού και στα όρια σαχλού παιδιαρίσματος ο ισχυρισμός περί «προληπτικής λογοκρισίας» σε έργα απεικονίσεων παιδιών, καθώς ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα και με οποιαδήποτε πρόβλεψη της Υπουργικής Απόφασης. Παρομοίως εκ του πονηρού είναι ο ανυπόστατος ισχυρισμός σχετικά με τη «λογοκρισία» των καλλιτεχνών, δεδομένου ότι το πλαίσιο γι’ αυτούς ρυθμίζεται από νόμο του 1980 και ουδεμία σχέση έχει με την πρόσφατη Υπουργική Απόφαση. Επειδή όλα τα παραπάνω αγγίζουν τον πυρήνα της προστασίας και τα αποκλειστικά δικαιώματα του Ελληνικού Δημοσίου στα μνημεία του ελληνικού κράτους, πράξαμε στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μας όλα όσα ήταν αναγκαία για το σεβασμό και τη διαφύλαξή τους, με γνώμονα την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος. Η ολιγωρία και οι καθυστερήσεις της σημερινής ηγεσίας του υπουργείου Πολιτισμού το εκθέτουν ανεπανόρθωτα.»