ανάπηρο ζωντανό –το κλωτσούσε μέτρα μακριά σαν μπάλα, ξανά και ξανά– και το άλλο βιντεοσκοπούσε τον ανδρισμό και το ανδραγάθημα του φίλου του. Ύστερα έφυγαν τρέχοντας και χοροπηδώντας με παιδική χάρη και με την ανεμελιά της αθωότητας. Όλα αυτά τα..
είδαμε (τα είδαν και άλλα παιδιά) σε πολλαπλές τηλεοπτικές προβολές και στο Διαδίκτυο.
Πόσες πιθανότητες έχουν, κύριε ψυχολόγε, ψυχίατρε ή κοινωνιολόγε, τα (όποια και όποιου) τερατάκια να μην γίνουν αύριο τέρατα στην κοινωνία;
- από το harddog