Σήμερα η δύναμη αυτής..
της συγκέντρωσης στο υπουργείο Υγείας ήταν μοναδική, εκφράζοντας τον αγώνα και την αποφασιστικότητα των ανθρώπων που προσπαθούν να απεξαρτηθούν, των απεξαρτημένων και των οικογενειών τους. Όλοι έκλεισαν στην αρχή με ταινία το στόμα τους για να καταγγείλουν την προσπάθεια φίμωσης του ΚΕΘΕΑ από την κυβέρνηση. Όμως, το παράθυρο του υπουργού Υγείας έμεινε κλειστό.
Γιατί η κυβέρνηση επέλεξε την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, την οποία υπογράφει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος; Μιας τακτικής που ακολουθείται όταν υπάρχουν έκτακτες συνθήκες. Αυτό, όμως, δεν ισχύει. Προφανώς ο κ. Μητσοτάκης δεν ήθελε να έρθει προς συζήτηση στη Βουλή.
Το πρόβλημα της εξάρτησης είναι διαταξικό, αγγίζει όλη την κοινωνία. Πολλοί είναι οι βουλευτές και υπουργοί που είχαν ή έχουν παιδιά που αντιμετώπισαν ή αντιμετωπίζουν θέμα εξάρτησης, άρα αυτή η παρέμβαση στο ΚΕΘΕΑ θα ήταν δύσκολο να περάσει από τη Βουλή.
Γιατί, όμως, τόση βιασύνη; Στην Σ/Τ του ΚΕΘΕΑ ειπώθηκαν πολλά από τους ανθρώπους που γνωρίζουν από μέσα τι συμβαίνει. Πρώτα απ’ όλα η ΠΝΠ καταργεί το άρθρο 56 του καταστατικού του ΚΕΘΕΑ για τον σκοπό λειτουργίας του, τη φιλοσοφία, τις μεθόδους του κλπ. Ίσως, λοιπόν, σχεδιάζεται η μείωση της κρατικής επιχορήγησης ή η εν μέρει ιδιωτικοποίησή του, ή η πολιτική των υποκατάστατων, η συνένωση μονάδων οι απολύσεις προσωπικού και οι προσλήψεις χωρίς αξιοκρατία, όπως γινόταν στο παρελθόν στο ΚΕΕΛΠΝΟ.
Στη συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Υγείας με συγκλόνισαν περισσότερο οι κραυγές των θεραπευτών, των ανθρώπων που έχουν τελειώσει το ΚΕΘΕΑ και τώρα βοηθούν άλλους στην απεξάρτηση. Ήταν απελπισμένη η κραυγή τους. Αλλά ο Μητσοτάκης και ο Κικίλιας δεν καταλαβαίνουν πως δεν μπορείς να παρέμβεις στη Διοίκηση αυτού του οργανισμού και να μην πειράξεις την ουσία του προγράμματος.
Είναι, ταυτόχρονα και ρατσιστικό. Με αυτή τη μεθόδευση αλλαγής της διοίκησης, τα παιδιά που βρίσκονται στις πιάτσες τι μήνυμα παίρνουν με μια κυβέρνηση που αφήνει υπονοούμενα για μη χρηστή διοίκηση στο ΚΕΘΕΑ; Γιατί τα παιδιά οδηγούνται στη χρήση όταν δεν αντέχουν την πραγματικότητα, την οικονομική κρίση, την πολιτιστική κρίση κλπ. Τώρα, λοιπόν, θέλουν να τους κλονίσουν την εμπιστοσύνη και σ’ έναν οργανισμό απεξάρτησης που προχωρούσε πάντα με διαφάνεια το πρόγραμμά του. Κανείς δε μπορεί να κατηγορήσει το ΚΕΘΕΑ για μαύρες τρύπες.
Όλο αυτό που επιχειρεί σήμερα η κυβέρνηση απαξιώνει τρομακτικά τον χώρο της απεξάρτησης, σε μια εποχή που η χρήση αγγίζει όλο και πιο μικρές ηλικίες νέων. Αντί, λοιπόν, η κυβέρνηση να φτιάξει προγράμματα θεραπευτικά, διαλύει προγράμματα. Κι όλη αυτή η σπουδή της, παραπέμπει στο πνεύμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, με ιδιωτικοποιήσεις, συγχωνεύσεις μονάδων, υποκατάστατα κλπ. Επιχειρείται, να μπουν οι κανόνες της αγοράς σε έναν θεραπευτικό χώρο.
Γι’ αυτό δεν μπορεί κανείς να μείνει αμέτοχος. Πρέπει να είμαστε εμείς αυτοί που θα πούμε την τελευταία λέξη.
Julie Tsiga (Fb)
*foto: Marios Lolos - KEΘΕΑ
