Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Την πρώτη φορά που προσπάθησα να μπω σε «ακατάλληλο» ήταν κάπου εκεί στα τέλη της δεκαετίας του εβδομήντα. Τον «Τσιγγάνο» ευελπιστούσα να δω, με τον Αλαίν Ντελόν, όπου είχαν συρρεύσει όλα τα Τρίκαλα, θέλω κι εγώ μπάρμπα, άσε με σε παρακαλώ, κάνε μια χάρη. Δέκα άτομα είχαμε στηθεί στη σειρά κι εγώ προτελευταίος, με είδε ο ταμίας, χαμογέλασε, δώδεκα χρονών ήμουνα, βαριά δεκατρία, μου..
έκανε νόημα με το χέρι, «φύγε». Έφυγα…
Απωθημένο μου έμεινε από τότε, τη βρήκα την ταινία στο DVD πολλά χρόνια αργότερα και την παρήγγειλα απ’ το Amazon, ήρθε, έκατσα να τη δω, μια μαλακία ήταν. Κι ο Αλαίν Ντελόν στα χειρότερά του. Αλλά είχα να το λέω, στον εαυτό μου πρώτα απ’ όλα, ότι κέρδισα μια μικρή νίκη κόντρα στις δυνάμεις της λογοκρισίας και του σκότους. Στα κιρίζια που νομίζανε ότι αν απαγόρευαν στους πιτσιρικάδες να δούνε μπιστολίδι, θα τελείωνε και η σαπίλα στην κοινωνία μας. Και τα χρηστά ήθη δεν θα διεφθείροντο!
Από τότε πέρασαν σχεδόν σαράντα χρόνια, άλλαξε ο κόσμος, χαλάρωσε η φάση. Αλλά οι ρουφιάνοι δεν κοιμούνται ποτέ. Βλέπε και τις ιστορίες του γουικέντ με αφορμή την προβολή του «Τζόκερ» και την παρουσία στις αίθουσες ανήλικων θεατών. Πάμε στο ρεπορτάζ του Newpost:
«Ήρθε ένας τύπος με στολή και είχε ένα μπιστόλι μεγάλο σαν κανόνι!»
Αυτά συμβαίνουν όμως αν δεν κατέχεις από ίντερνετ. Αν δεν καταλαβαίνεις ότι στην εποχή του διαδικτύου, πέθανε ο καταναγκασμός και τα τίναξε τα πέταλα η απαγόρευση. Ό,τι θέλει να δει ο άλλος θα το δει και στις περισσότερες των περιπτώσεων αυτά που θα δει θα κάνουν τον «Τζόκερ» να μοιάζει με νεροπίστολο. Σήμερα το πρωί για παράδειγμα, όπως έκανα τη βόλτα μου στο ιντερνετάκι, αντίκρισα ρεπορτάζ των “Times” του Λονδίνου για την υποψία χρήσης βομβών λευκού φωσφόρου από την Τουρκία στο μέτωπο της Συρίας. Κομπλέ, με φουλ φρικιαστικό βίντεο, να μην ξέρεις αν θες να σπάσεις την οθόνη ή το κεφάλι σου. Εκεί να βλέπεις κτηνωδία, φιλαράκι…
Ας αφήσουν λοιπόν ήσυχα τα πιτσιρίκια οι ρουφιάνοι. Δεν θα τα διαφθείρει ο «Τζόκερ» ο κινηματογραφικός, την ώρα που κυκλοφορούν σημεία και τέρατα ένα βήμα απ’ το πληκτρολόγιό τους ή το τατς σκριν. Αντίθετα, λίγο μυαλό μπορεί να τους βάλει για το πώς μπορεί ένας άνθρωπος να κατακρημνισθεί στην κόλαση, αν διαλυθεί το ελάχιστο έστω δίχτυ ασφαλείας που τον δένει με την κοινωνία. Αυτά είναι κουμμουνιστικές προπαγάνδες όμως και πρέπει να τις πατάξομεν δια να πάει μπροστά η πατρίς. Η πατρίς, η θρησκεία, η οικογένεια και ο γύψος!
Υ.Γ.: Ακόμη κι ο Χρυσοχοΐδης τρόλαρε τα καρακόλια τουιτάροντας:
«Σήμερα το βράδυ θα πάω να δω με τον 15χρονο γιο μου το #Τζόκερ»…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost
Την πρώτη φορά που προσπάθησα να μπω σε «ακατάλληλο» ήταν κάπου εκεί στα τέλη της δεκαετίας του εβδομήντα. Τον «Τσιγγάνο» ευελπιστούσα να δω, με τον Αλαίν Ντελόν, όπου είχαν συρρεύσει όλα τα Τρίκαλα, θέλω κι εγώ μπάρμπα, άσε με σε παρακαλώ, κάνε μια χάρη. Δέκα άτομα είχαμε στηθεί στη σειρά κι εγώ προτελευταίος, με είδε ο ταμίας, χαμογέλασε, δώδεκα χρονών ήμουνα, βαριά δεκατρία, μου..
έκανε νόημα με το χέρι, «φύγε». Έφυγα…
Απωθημένο μου έμεινε από τότε, τη βρήκα την ταινία στο DVD πολλά χρόνια αργότερα και την παρήγγειλα απ’ το Amazon, ήρθε, έκατσα να τη δω, μια μαλακία ήταν. Κι ο Αλαίν Ντελόν στα χειρότερά του. Αλλά είχα να το λέω, στον εαυτό μου πρώτα απ’ όλα, ότι κέρδισα μια μικρή νίκη κόντρα στις δυνάμεις της λογοκρισίας και του σκότους. Στα κιρίζια που νομίζανε ότι αν απαγόρευαν στους πιτσιρικάδες να δούνε μπιστολίδι, θα τελείωνε και η σαπίλα στην κοινωνία μας. Και τα χρηστά ήθη δεν θα διεφθείροντο!
Από τότε πέρασαν σχεδόν σαράντα χρόνια, άλλαξε ο κόσμος, χαλάρωσε η φάση. Αλλά οι ρουφιάνοι δεν κοιμούνται ποτέ. Βλέπε και τις ιστορίες του γουικέντ με αφορμή την προβολή του «Τζόκερ» και την παρουσία στις αίθουσες ανήλικων θεατών. Πάμε στο ρεπορτάζ του Newpost:
«Το πρώτο συμβάν έλαβε χώρα το βράδυ του Σαββάτου στα Village στο mall Αμαρουσίου. Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά, αστυνομικοί μπήκαν στον κινηματογράφο και έκαναν έλεγχο, ενώ προχώρησαν και στη σύλληψη του υπευθύνου του κινηματογράφου, για τον οποίο σχηματίστηκε δικογραφία και αφέθηκε ελεύθερος κατόπιν εντολής εισαγγελέα. Μαρτυρίες που δεν έχουν επαληθευτεί επίσημα αναφέρουν ότι οι αστυνομικοί φέρονται να οδήγησαν στο τμήμα ανήλικους θεατές.Μάλιστα, αστυνομικές δυνάμεις μπουκάρανε στα σινεμά. Για να καταγράψουν ανηλίκους που βλέπανε τον «Τζόκερ». Και παίζει να τους πήγανε και τμήμα τους πιτσιρικάδες, να τους φτιάξανε και μητρώο ποινικό «συνελήφθη διότι παρακολουθούσε ταινία άνω των 18». Να πάνε σχολείο σήμερα τα δεκαπεντάχρονα και να πετάνε απ’ τη χαρά τους. Προσκύνημα θα πέφτει από τα κομενάκια στους παρτιζάνους και στις παρτιζάνες της ελευθερίας, κεράσματα, χειροκρότημα, ζήλεια πράσινη απ’ όσους και όσες έμειναν έξω απ’ το Τμήμα. Άγαλμα θα τους στήσουνε στο προαύλιο. Και δώστου διηγήσεις:
Το δεύτερο περιστατικό σημειώθηκε το απόγευμα της Κυριακής στον κινηματογράφο ΑΕΛΛΩ που βρίσκεται επί της λεωφόρου Πατησίων. Αστυνομικές δυνάμεις μετέβησαν στον κινηματογράφο, έπειτα από αίτημα του Υπουργείου Πολιτισμού για συνδρομή στην καταγραφή ανηλίκων μέσα στην αίθουσα όπου προβαλλόταν η ταινία. Αυτό επιβεβαιώνει η ελληνική αστυνομία.»
«Ήρθε ένας τύπος με στολή και είχε ένα μπιστόλι μεγάλο σαν κανόνι!»
Αυτά συμβαίνουν όμως αν δεν κατέχεις από ίντερνετ. Αν δεν καταλαβαίνεις ότι στην εποχή του διαδικτύου, πέθανε ο καταναγκασμός και τα τίναξε τα πέταλα η απαγόρευση. Ό,τι θέλει να δει ο άλλος θα το δει και στις περισσότερες των περιπτώσεων αυτά που θα δει θα κάνουν τον «Τζόκερ» να μοιάζει με νεροπίστολο. Σήμερα το πρωί για παράδειγμα, όπως έκανα τη βόλτα μου στο ιντερνετάκι, αντίκρισα ρεπορτάζ των “Times” του Λονδίνου για την υποψία χρήσης βομβών λευκού φωσφόρου από την Τουρκία στο μέτωπο της Συρίας. Κομπλέ, με φουλ φρικιαστικό βίντεο, να μην ξέρεις αν θες να σπάσεις την οθόνη ή το κεφάλι σου. Εκεί να βλέπεις κτηνωδία, φιλαράκι…
Ας αφήσουν λοιπόν ήσυχα τα πιτσιρίκια οι ρουφιάνοι. Δεν θα τα διαφθείρει ο «Τζόκερ» ο κινηματογραφικός, την ώρα που κυκλοφορούν σημεία και τέρατα ένα βήμα απ’ το πληκτρολόγιό τους ή το τατς σκριν. Αντίθετα, λίγο μυαλό μπορεί να τους βάλει για το πώς μπορεί ένας άνθρωπος να κατακρημνισθεί στην κόλαση, αν διαλυθεί το ελάχιστο έστω δίχτυ ασφαλείας που τον δένει με την κοινωνία. Αυτά είναι κουμμουνιστικές προπαγάνδες όμως και πρέπει να τις πατάξομεν δια να πάει μπροστά η πατρίς. Η πατρίς, η θρησκεία, η οικογένεια και ο γύψος!
Υ.Γ.: Ακόμη κι ο Χρυσοχοΐδης τρόλαρε τα καρακόλια τουιτάροντας:
«Σήμερα το βράδυ θα πάω να δω με τον 15χρονο γιο μου το #Τζόκερ»…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost