Είναι σαν να βρίσκομαι στο Σότσι από καμιά γωνία και να παρακολουθώ τον διάλογο ανάμεσα στον Ερντογάν και στον Πούτιν. Να λέει, να λέει, να λέει ο Ταγίπ, να τον ακούει ο Βλαδίμηρος, αμίλητος εντελώς, να περνάει η ώρα, να συνεχίζει ο Τούρκος πρόεδρος το μονόλογο, δώσε μπούρου μπούρου και μπλα μπλα και κάποια στιγμή να σηκώνει το φρύδι ο Ρώσος..
πρόεδρος και να απαντάει μονολεκτικά: «Νιέτ»!
Κι άντε πάλι απ’ την αρχή ο μεμέτης να προσπαθεί να τον ψήσει τον ομόλογό του ότι έχει δίκιο η Τουρκία, ότι μια χαρά τα έκανε όλα, ότι πρέπει να τη στηρίξουνε. Και δώσε «νιετ» ο πρώην Καγκεμπίτης, άλλη λέξη δεν έβγαζε ο στόμας του, αυτές τις έξι ώρες που κράτησε το μασλάτι. Ώσπου βαρέθηκε πια ο Βλαντιμίρ και γύρισε και είπε ο Βλαντιμίρ:
«Λοιπόν, άκου να σου πω τι θα γίνει. Πάρε χαρτί και σημείωνε».
Και όπως τα είπε γίνανε, όπως τα ήθελε γίνανε. Τριάντα χιλιόμετρα αποκλειστικά δική της ζώνη μέσα απ’ τα σύνορα με τη Συρία ήθελε η Τουρκία, δέκα πήρε κι αυτά σε κοινό περίπολο με τις ρωσικές δυνάμεις. Και τα υπόλοιπα είκοσι παραδόθηκαν σε συσκευασία δώρου στις δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ με τους Κούρδους να παίρνουν διορία κάτι ωρίτσες για να αποσυρθούν. Και να ζήσουν για να πολεμήσουν μια άλλη μέρα, άνευ άλλη επιλογής. Μιας και τους εγκατέλειψαν οι Αμερικάνοι και βρέθηκαν απ’ τα πούπουλα στο στόμα του λύκου…
Οπότε οι Τούρκοι χαρακτήρισαν τη συμφωνία «εξαιρετική» (τι άλλο δηλαδή θα μπορούσαν να ανακοινώσουν;) και οι Ρώσοι είπαν κάτι τετριμμένα για να περάσει η ώρα. Τι να πούνε δηλαδή, ότι από εκεί που λόγω Χίλαρι κινδύνευαν να χάσουν τη μοναδική ναυτική βάση τους στη Μεσόγειο θα βρεθούν τώρα να περιπολούν ως δύναμη ασφαλείας τα σύνορα νατοϊκής χώρας; Επαναλαμβάνω για όσους και όσες δεν το πρόσεξαν, οι New York Times το γράψανε αυτό και οι New York Times δεν μασάνε τα λόγια τους όταν πρόκειται για θέματα στρατιωτικής ισχύος των ΗΠΑ:
Οι Ρώσοι θα περιπολούν στα σύνορα νατοϊκής χώρας και θα φροντίζουν για την ασφάλειά της!
Με τους Τούρκους να δηλώνουν ότι δεν είχαν ποτέ όρεξη να ενθυλακώσουν συριακά εδάφη και τι δουλειά έχουν αυτοί σε ένα κράτος, η συνοριακή γραμμή τους είναι δεδομένη και γνωστή και λοιπά και λοιπά και λοιπά. Κι ο Πούτιν να γελάει κάτω απ’ τα μουστάκια που δεν έχει…
Λογικό είναι, δεν είναι παράλογο, μιας και αναδεικνύεται μετά από χρόνια πολύ προσεκτικών ελιγμών σε μεγάλο αφεντικό της περιοχής. Το έγραψαν οι Times του Λονδίνου αυτό, βγάζοντας βυτία ολόκληρα από χολή για τον Ντόναλντ Τραμπ. Και σημειώνοντας ότι οι Ρώσοι, από εκεί που ήταν οι φτωχοί συγγενείς στη Μέση Ανατολή τώρα κάνουν κουμάντα.
Πράγμα που μας φέρνει στα λόγια εκείνου του Ρώσου πρέσβη, ότι δηλαδή πρέπει να προσέχει η Ελλάδα μην την πατήσει όπως οι Κούρδοι. Μην την εγκαταλείψουν δηλαδή οι Αμερικανοί στην κρίσιμη την ώρα και βρεθεί με κατεβασμένα τα σώβρακα. Και τρέχει ύστερα στον Βλαδίμηρο για προστασία από τον Ταγίπ, ενώ τόσα χρόνια έτρεχε στην Ουάσιγκτον…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
