Καρτερός και light

«Το θέμα είναι ότι για μας το γαρ πολύ της θλίψεως παράγει αυτό ακριβώς που τα εργοστάσιά τους θέλουν. Πολιτική -και προσωπική ενίοτε- κατάθλιψη και γκρίνια. Γιατί κάναμε εκλογές τον Ιούλιο, γιατί δεν τα μοιράσαμε εμείς, γιατί δεν κάνουμε δυναμική αντιπολίτευση, τι έκανε το οικονομικό επιτελείο, τι δεν έκανε το πρωθυπουργικό επιτελείο. Γιατί δεν παίζει στις μικρές οθόνες η μικρή Ελένη,..
που κάθεται και κλαίει...».
Aυτά γράφει σε σημερινό κείμενό του στην εφημερίδα Αυγή ο εμβληματικός αρθρογράφος του ΣΥΡΙΖΑ Θανάσης Καρτερός (λέτε να συμμετείχε στη σύναξη στο ρετιρέ του 4ου ορόφου στη σομόν πολυκατοικία του Χαλανδρίου;) και συμπληρώνει: 

«Το μήνυμά της εικόνας είναι ένα: Φτάνει με την κατάθλιψη, γιατί αυτοί έχουν ξεσαλώσει, δεν κρύβονται πια, κι έχουν βαλθεί να μας πάρουν και το νόμισμα που μας απέμεινε. Την υπομονή, την επιμονή και το θάρρος που χαρακτήριζαν πάντα την Αριστερά και τους αριστερούς σε καιρούς απείρως πιο σκοτεινούς από σήμερα.
Ως εκ τούτου... Μαγιακόφσκι: Μ' όλη μας τη φωνή. Κι αν είν' κανείς σας δίχως χέρια, να 'ρθεί να χτυπηθεί με κουτουλιές. Και με κουτουλιές, ναι.»

Πάντως το άρθρο του Καρτερού (o oποίος γράφει μετά από αρκετό καιρό) είναι light, δεν μπορεί να «συνεγείρει» κανέναν και αντιθέτως τροφοδοτεί τον φαύλο -κύκλο της πολιτικής κατάθλιψης όλων όσοι πίστεψαν και ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ (όχι τους συριζαίους) και δεν θυμίζει σε τίποτε τα παλαιότερα κείμενά του που γεννούσαν αστραπόβροντρα... Οχι ότι θα περιμενε κάποιος από ένα άρθρο να τον κάνει να νιώσει καλύτερα αλλά όμως, ούτε αυτό...