Εξηγούμαι όμως, για να μην παρεξηγούμαι. «Χαρτάκι» στην μπάλα είναι να δίνει ο πρόεδρος, ο τεχνικός διευθυντής, ο μάνατζερ,..
κάποιος τρίτος τέλος πάντων, τη σύνθεση της ομάδας στον προπονητή. Αυτούς θα βάλεις να παίξουν, αυτούς θα αφήσεις στον πάγκο και πάει λέγοντας. Καμιά φορά του υποδεικνύουν και πότε θα κάνει τις αλλαγές, τι σύστημα θα παίξει, ένα σωρό πράγματα, να μη σας απασχολώ τώρα με τεχνικές λεπτομέρειες που λένε και οι σπορτκάστερ.
Κάποιοι προπονητές λένε «ΟΚ, κανένα πρόβλημα» και το παίρνουν το «χαρτάκι» χωρίς να βγάλουν κιχ απ΄το στοματάκι τους. Σιγά και τι τους νοιάζει, τα μισθά να πέφτουνε και άντε και αντίο. Κάποιοι άλλοι, πάλι, λένε «μια άλλη φορά, φίλε» και το «χαρτάκι» το κανουν πολλά μικρά κομματάκια. Ασε που στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων το έχουν ξεκαθαρίσει από την αρχή πως δεν δέχονται παρεμβάσεις. Συμβουλές ναι, υποδείξεις γιατί όχι, αλλά παρεμβάσεις και τσαμπουκάδες ξεχάστο το.
Τα σκέπτομαι όλα τα ανωτέρω, όταν έμαθα ότι ο Νίκος Χρυσολωράς αποφάσισε να παραμείνει διευθυντικό στέλεχος του Bloomberg και να μην επιστρέψει στην πατρίδα για να αναλάβει το Αθηναϊκό / Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Γιατί όταν είχε πει το «ναι», αναρωτιόμασταν όλοι και όλες πόσο θα κρατούσαν η ειρηνική συνύπαρξη και η αγαστή συνεργασία με κάτι παλικάρια που είχαν βάλει στο μάτι την μπίζνα του πρακτορείου. Αλλά είχαν σκάσει στη διαδρομή κάτι προσκόμματα και δεν τους έβγαινε το φύλλο να το αναλάβουν απευθείας. Και το βλέπανε να δίνουν «χαρτάκι» κάθε πέντε λεπτά...
- από τη στήλη του Χρήστου Ξανθάκη "Media News" στο Εθνος της Κυριακής (08.9.2019)
