Οι χειροκροτητές
Δεν πρέπει να έχει υπάρξει άλλη κυβέρνηση την τελευταία 20ετία -τουλάχιστον- που να απολαμβάνει τέτοιας εύνοιας από το σύνολο σχεδόν των μέσων ενημέρωσης, όπως αυτή της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Εφημερίδες, κανάλια, ιστοσελίδες, ραδιόφωνα έχουν επιδοθεί σε έναν απίστευτο..
ανταγωνισμό για το ποιος θα λιβανίσει καλύτερα τη νέα κυβέρνηση και ειδικά τον πρωθυπουργό.
Οι αρθρογράφοι τους δίνουν... ρέστα. Κάποιοι εξ αυτών απευθύνονται στον πρωθυπουργό στον πρώτο ενικό («άκου Κυριάκο»), επιδεικνύοντας μια οικειότητα που μπορεί να ταιριάζει σε κάποιον φίλο τού κ. Μητσοτάκη, σίγουρα όχι σε κάποιον που θέλει να αποκαλείται και να είναι δημοσιογράφος.
Το παζλ συμπληρώνεται και από τις εταιρείες δημοσκοπήσεων, οι οποίες με τη σειρά τους έχουν επιδοθεί σε αντίστοιχο αγώνα δημιουργίας ενός κυβερνητικού προφίλ τόσο εξωφρενικά επιτυχημένου που θα έβγαζε ακόμα και τον γνωστό για τη σάτιρά του Γιώργο Μητσικώστα από τα ρούχα του (όταν υποδυόταν γνωστή δημοσιογράφο της ΕΡΤ επί ΣΥΡΙΖΑ και την έβαζε να λέει πως η κυβέρνηση Τσίπρα ήταν η καλύτερη των τελευταίων 60 ετών)!
Το πρόβλημα με τις πάσης φύσεως «αγιογραφίες» είναι ότι συνήθως, αργά ή γρήγορα, τις διαδέχονται επικές κωλοτούμπες. Η κυβέρνηση ήδη έχει επιδοθεί σε κάποιες απ' αυτές. Είναι ζήτημα χρόνου λοιπόν να το κάνουν και οι μιντιακοί θαυμαστές της.
Ηδη, κάποια πιο «μετριοπαθή» έντυπα που στηρίζουν την κυβέρνηση της Ν.Δ. έχουν αρχίσει να πετάνε τις πρώτες «σπόντες», εστιάζοντας όχι ευθέως στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη αλλά σε κάποιες κυβερνητικές επιλογές γενικά και αόριστα. Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι αυτό γίνεται για να κρατηθεί κάποιο μέτρο, για να υπάρχει έστω κι ένα πρόσχημα κριτικής προς την κυβέρνηση.
Κατά βάση, όμως, αυτό που ισχύει είναι ότι η κυβέρνηση «τα σπάει», με την καλή έννοια. Εως και άρθρο-ύμνος για τη φιλοζωική διάσταση του πρωθυπουργού γράφτηκε για να αναδειχτεί μια άλλη, διαφορετική πτυχή του νέου ηγέτη της χώρας, του νέου «πατερούλη» του έθνους, έτσι για να χρησιμοποιήσουμε και δικές τους λέξεις, τις οποίες ξόδευαν αφειδώς -με αρνητικό βέβαια πρόσημο- όταν ήθελαν να μιλήσουν για τον Αλέξη Τσίπρα.
Ο πρωθυπουργός μπορεί να το απολαύσει όλο αυτό για όσο διαρκεί. Πρέπει να θυμάται όμως ότι τίποτε δεν διαρκεί για πάντα...
Εφημερίδα των Συντακτών / Άποψη
Δεν πρέπει να έχει υπάρξει άλλη κυβέρνηση την τελευταία 20ετία -τουλάχιστον- που να απολαμβάνει τέτοιας εύνοιας από το σύνολο σχεδόν των μέσων ενημέρωσης, όπως αυτή της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Εφημερίδες, κανάλια, ιστοσελίδες, ραδιόφωνα έχουν επιδοθεί σε έναν απίστευτο..
ανταγωνισμό για το ποιος θα λιβανίσει καλύτερα τη νέα κυβέρνηση και ειδικά τον πρωθυπουργό.
Οι αρθρογράφοι τους δίνουν... ρέστα. Κάποιοι εξ αυτών απευθύνονται στον πρωθυπουργό στον πρώτο ενικό («άκου Κυριάκο»), επιδεικνύοντας μια οικειότητα που μπορεί να ταιριάζει σε κάποιον φίλο τού κ. Μητσοτάκη, σίγουρα όχι σε κάποιον που θέλει να αποκαλείται και να είναι δημοσιογράφος.
Το παζλ συμπληρώνεται και από τις εταιρείες δημοσκοπήσεων, οι οποίες με τη σειρά τους έχουν επιδοθεί σε αντίστοιχο αγώνα δημιουργίας ενός κυβερνητικού προφίλ τόσο εξωφρενικά επιτυχημένου που θα έβγαζε ακόμα και τον γνωστό για τη σάτιρά του Γιώργο Μητσικώστα από τα ρούχα του (όταν υποδυόταν γνωστή δημοσιογράφο της ΕΡΤ επί ΣΥΡΙΖΑ και την έβαζε να λέει πως η κυβέρνηση Τσίπρα ήταν η καλύτερη των τελευταίων 60 ετών)!
Το πρόβλημα με τις πάσης φύσεως «αγιογραφίες» είναι ότι συνήθως, αργά ή γρήγορα, τις διαδέχονται επικές κωλοτούμπες. Η κυβέρνηση ήδη έχει επιδοθεί σε κάποιες απ' αυτές. Είναι ζήτημα χρόνου λοιπόν να το κάνουν και οι μιντιακοί θαυμαστές της.
Ηδη, κάποια πιο «μετριοπαθή» έντυπα που στηρίζουν την κυβέρνηση της Ν.Δ. έχουν αρχίσει να πετάνε τις πρώτες «σπόντες», εστιάζοντας όχι ευθέως στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη αλλά σε κάποιες κυβερνητικές επιλογές γενικά και αόριστα. Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι αυτό γίνεται για να κρατηθεί κάποιο μέτρο, για να υπάρχει έστω κι ένα πρόσχημα κριτικής προς την κυβέρνηση.
Κατά βάση, όμως, αυτό που ισχύει είναι ότι η κυβέρνηση «τα σπάει», με την καλή έννοια. Εως και άρθρο-ύμνος για τη φιλοζωική διάσταση του πρωθυπουργού γράφτηκε για να αναδειχτεί μια άλλη, διαφορετική πτυχή του νέου ηγέτη της χώρας, του νέου «πατερούλη» του έθνους, έτσι για να χρησιμοποιήσουμε και δικές τους λέξεις, τις οποίες ξόδευαν αφειδώς -με αρνητικό βέβαια πρόσημο- όταν ήθελαν να μιλήσουν για τον Αλέξη Τσίπρα.
Ο πρωθυπουργός μπορεί να το απολαύσει όλο αυτό για όσο διαρκεί. Πρέπει να θυμάται όμως ότι τίποτε δεν διαρκεί για πάντα...
Εφημερίδα των Συντακτών / Άποψη