Αντάλλαξε τη λογοκρισία με παροχές σε εκδότες και δημοσιογράφους

Ο Θεολόγος Νικολούδης με φόντο το πορτρέτο του δικτάτορα Mεταξά

Το μεσημέρι της 4^ης Αυγούστου 1936 αστυνομικοί πραγματοποίησαν έφοδο στα γραφεία και τυπογραφεία των εφημερίδων. Στόχος να σταματήσουν τη διαδικασία έκδοσης των φύλλων της επόμενης μέρας.
Στους ιδιοκτήτες και διευθυντές έδωσαν μια έκθεση για το ρόλο του Τύπου και τη θέση του απέναντι στο νέο καθεστώς. Όλα τα δημοσιεύματα θα περνούσαν από επιτροπή λογοκρισίας..
που θα έδινε την έγκρισή της για τη δημοσίευσή τους. Απαγορευόταν κάθε αναφορά σε αύξηση τιμής προϊόντων, εγκλήματα, ακόμα και φυσικές καταστροφές.
Στο τέλος του μήνα ιδρύθηκε το Υφυπουργείο Τύπου με επικεφαλής τον Θεολόγο Νικολούδη, στενό φίλο του Μεταξά και εκδότη της εφημερίδας «Πολιτεία». Σε λίγο ένας πολύπλοκος μηχανισμός θα αναλάμβανε τη προβολή του καθεστώτος.
Πρώτο μέτρο της νέας κυβέρνησης στο χώρο του τύπου ήταν η απαγόρευση της κυκλοφορίας του «Ριζοσπάστη». Ο αρχισυντάκτης της Παναγιώτης Κορνάρος φυλακίστηκε.
Στη Θεσσαλονίκη διέκοψε την κυκλοφορία του ο «Ελληνικός Βορράς». Ειρωνεία: Χρόνια αργότερα, σε ένα άλλο πραξικόπημα αυτό της 21^ης Απριλίου, η εφημερίδα αυτή όχι μόνο δεν έκλεισε, αλλά πανηγύρισε με την… ψυχή της την επιβολή της χούντας
Οι άλλες εφημερίδες συνέχισαν την έκδοσή τους. Αρκετές όμως αντιμετώπισαν προβλήματα.
Η «Ελευθέρα Γνώμη» σταμάτησε να εκδίδεται στις 27 Ιανουαρίου 1937. Αιτία ένα άρθρο του εκδότη της Ι.Δ.Κοκκινάκη με τον τίτλο «Βορβοροφάγοι» που ο Μεταξάς θεώρησε ότι στρεφόταν εναντίον του.
Οι υπόλοιπες υποχρεώθηκαν να φιλοξενούν άρθρα τα οποία έστελνε το Υφυπουργείο Τύπου κι εξυμνούσαν το καθεστώς. Νικολούδης και Μεταξάς ήξεραν πως να βάλουν στο γύψο τον Τύπο και να είναι και ευχαριστημένος. Συνδύασαν τη λογοκρισία με παροχές!
Οικονομικά δεν τις συνέφερε, πλέον, να σταματήσουν. Με τον Αναγκαστικό Νόμο 23/36 της 16^ης Αυγούστου οι ιδιοκτήτες των εφημερίδων αποκτούσαν φορολογικές απαλλαγές, ατέλειες στο χαρτί, οι δημοσιογράφοι κατοχύρωναν την αργία της Κυριακής και μπορούσαν να εργαστούν σε πολλές κρατικές θέσεις που θέσπιζε το καθεστώς για τον καλύτερο έλεγχό τους, ενώ η κατώτατη τιμή πώλησης των εφημερίδων οριζόταν στις 2 δραχμές (από μία) γεγονός που σήμαινε κέρδη για τους ιδιοκτήτες τους.
Ως εκδότης και δημοσιογράφος ο υφυπουργός Τύπου Νικολούδης (φωτογραφία αριστερά με τον Μεταξά) ήξερε τον τρόπο να «δέσει» εκδότες και δημοσιογράφους. Εκτός από τις φοροαπαλλαγές και τις οικονομικές ενισχύσεις τροφοδοτούσε με άρθρα τις εφημερίδες της περιφέρειας οι οποίες είχαν πλέον πλούσια – προπαγανδιστική – ύλη. Καθιέρωσε το «μητρώο» Τύπου. Όλα τα έντυπα έστελναν αντίτυπα του στο Υφυπουργείο όπου ειδική ομάδα μελετούσε κάθε γραμμή τους.

- πηγή: pasatempo.wordpress - διαβάστε περισσότερα και δείτε φωτογραφίες ΕΔΩ