Στον καιρό των ψηφιακών ΜΜΕ έχει αναδειχθεί ένα νέο είδος δημοσιογραφίας. Αν μπορεί κανείς να το πει δημοσιογραφία. Είναι αυτό του "τσοπανόσκυλου των social media". Οπου ένας συντάκτης καιροφυλακτεί πάνω από τα διάφορα Instagram, Facebook, Twitter και πάει λέγοντας, του οποιουδήποτε ανθυποσελέμπριτι και μόλις ο τελευταίος δημοσιεύει και την ελάχιστη πληροφορία, αυτή..αυτομάτως μετατρέπεται σε δημοσίευμα.
"Η Μενεγάκη χωρίς ρετούς", "Η Ηλιάνα γυμνή στο κρεβάτι μόνο με ένα ανεμιστήρα", "Η τρυφερή φωτογραφία από το γάμο της Νάνσυς", "το μήνυμα με πολλούς αποδέκτες του Ντάνου", "αντάλλαξαν βαριά λόγια Γιάννης, Νίνο", είναι μερικοί από τους σχετικούς τίτλους.
Το κοινό σημείο όλων αυτών των ειδήσεων; Δεν είναι ειδήσεις! Δεν αφορούν κανένα, δεν έχουν κάτι νέο να πουν, ο τίτλος είναι πολλαπλάσιας έντασης από το όποιο γεγονός (που δεν υφίσταται). Ο ταλαίπωρος συντάκτης αναγκάζεται μάλιστα να παράγει και 300αρια λέξεων για να συνοδεύσει την μια συνηθως φωτό, με συνεχείς επαναλήψεις, επίθετα, απίθανους χαρακτηρισμούς, αναφορές στο παρελθόν, κενολογίες, φιληναφήματα, εξωφρενικές διανοητικές κατασκευές και εικοτολογίες με αποτέλεσμα τη ολοκληρωτική χασμωδία.
Ο "τσοπανόσκυλος" βέβαια είναι δυστυχής καθώς ο ανταγωνισμός είναι σκληρός. Οπότε αναγκάζεται να καιροφυλακτεί για όλο και περισσότερους λογαριασμούς social media, ακόμη και παντελώς αγνώστων (4ο κλαρίνο σε ριάλιτι πενταετίας, 5η φωνή σε σκυλάδικο στη Χαλκιδική, μοντέλο σε τηλεπωλήσεις αλόης) για να γεμίσει η ροή. Και βέβαια πρέπει να παρακολουθεί τον ανταγωνισμό για το ποιος θα προλάβει πρώτος να δημοσιεύσει κάτι για να πέσουν όλοι επάνω να κοπιποστάρουν (νεολογισμός τελευταίας εσοδείας).
Ευτυχώς για τους "τσοπανόσκυλους" υπάρχουν τα σιγουράκια. Κάτι δηλαδή ανθυποσελέμπριτι που αν μη τι άλλο συστηματικά τροφοδοτούν την εικόνα τους. Συνήθως κοριτσόπουλα -αλλά και κάποιες πιο ώριμες- συνήθως με μπικίνι ή εσώρουχα ("έριξε το ίντερνετ"), συνήθως σε πόζες τελείως φυσικές (τακούνι σε παραλία, με 37 κοσμήματα, μαλλί κομμωτηρίου και μακιγιάζ ξενυχτάδικου) σε τυπικό ελληνικό περιβάλλον (πισίνα ξενοδοχείου με πορτοκαλοκιτρινομπλε κοκτέιλ στο χέρι), και βέβαια με λάγνο βλέμμα, όλο υποσχέσεις, του στυλ "ανοίξαμε και σας περιμένουμε", ή το πιο νεανικό "μπορείς να γίνεις και εσύ σαν και μένα".
Αποτέλεσμα; Μια ροζ απόχρωση να απλώνεται στο διαδικτυακό ενημερωτικό τοπίο, ροζ τσιχλοφουσκί, σε ευθύ ανταγωνισμό με τους παλαίμαχους παπαράτσι που βλέπουν να τους παίρνουν την μπουκιά από το στόμα, σε συνεχή κόντρα με τα καταξιωμένα εβδομαδιαία τρασοπεριοδικά (που βλέπουν την ύλη τους δημοσιευμένη από την παραμονή), σε κομβική σύγκρουση με το παραδοσιακό ρεπορτάζ για πολιτική, οικονομία και κοινωνία, που μπικίνι δεν φορά και αν το φορά δεν βλέπεται. Στην ουσία δηλαδή τα "τσοπανόσκυλα", χωρίς να το θέλουν, κόβουν και το ψωμί των συναδέλφων τους...
- από το fb του Χρήστου Κτενά
