Είναι μερικοί ιδιοκτήτες ιστοσελίδων (και λοιπών μέσων μαζικής ενημέρωσης), που σπεύδουν να κατηγορήσουν άλλους, που λόγω της κρίσης ή επειδή ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να πάρουν το “μαύρο χρήμα” ή..
διότι ΔΕΝ έχουν νονούς επιχειρηματίες να τους πληρώνουν τα έξοδα και να τους μετατρέπουν σε «πιστόλια», ή επειδή παίρνουν κρατική διαφήμιση, αναγκάζονται ή να μειώνουν το προσωπικό τους ή και να κλείνουν τα ΜΜΕ που διαθέτουν.
Η μη πληρωμή και το κλείσιμο είναι εξαιρετικά δυσάρεστες καταστάσεις. Τις ζήσαμε άλλοι στο MEGA, άλλοι στα πρώην ΜΜΕ του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και του «Πήγασου», και όχι μόνο.
Σήμερα πολλοί συνάδελφοι εργάζονται με …τίποτα και αυτό το τίποτα ούτε που το εισπράττουν στο τέλος του μήνα. Κάντε ένα γύρo στα ελληνικά ΜΜΕ και θα διαπιστώσετε τις άθλιες συμπεριφορές που περιγράφω.
Είμαστε δέκτες φρικτών παραπόνων από απλήρωτους συναδέλφους που ψάχνουν απεγνωσμένα δουλειές σε ΜΜΕ που θα τους πληρώνουν, ως οφείλουν, στο τέλος του μήνα. Οι φίλοι μας στην ΕΣΗΕΑ σιωπούν και κάνουν… κηδεία όταν κλείσει ένα μέσο ενημέρωσης.
- από εκτενές κείμενο που υπογράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου στο hellasjournal (oλόκληρο ΕΔΩ)
