Δύο (που λέει ο λόγος) λόγια που έγραψα ως αποχαιρετισμό στον Βαγγέλη Καραγεώργο. Τα αφήνω εδώ, να υπάρχουν, για την ιστορία.
(Η φωτογραφία είναι η τελευταία που βγάλαμε ποτέ μαζί, κάπου μεταξύ ευρωεκλογών και βουλευτικών, στο Capitol)
Υπάρχουν κάποιοι λίγοι άνθρωποι που καταφέρνουν και κερδίζουν τους γύρω τους, κάνοντάς τα σχεδόν όλα σωστά. Είναι εκεί που πρέπει, όταν πρέπει, με τον τρόπο που πρέπει, είναι συνεπείς,
διακριτικοί, αφοσιωμένοι, ευγενικοί, προνοιακοί και όλα ετούτα με ένα σύστημα διανομής σοσιαλιστικό και δίκαιο, που ισορροπεί σωστά ανάμεσα στο βάρος και την ελαφρότητα. Είναι λίγοι, αλλά συναντά κανείς στη ζωή τους τέτοιους ανθρώπους και του την κάνουν πιο εύκολη.
Όμως, ας είμαστε ειλικρινείς: κανείς δε μπορεί να κοροϊδέψει κανέναν, όχι μέσα σε αυτή την αίθουσα. Ο Βαγγέλης δεν ήταν..
ένας από αυτούς τους ανθρώπους. Ο Βαγγέλης άνηκε σε μία ακόμα
πιο σπάνια κάστα ανθρώπων, που τα κάνει όλα πάντα με τον δικό της ανορθόδοξο τρόπο, που ανακατεύει με τρόπο ενοχλητικό την τάξη των σκέψεων, των πράξεων και των συναισθημάτων και σε καλεί να την παρακολουθήσεις και να τη συνοδέψεις με όπλο την λάμψη και το χάρισμα. Ο Βαγγέλης ήταν ένας άνθρωπος ελάχιστα απλός, αλλά όσο λίγοι, όσο ελάχιστοι, χαρισματικός. Ένας άνθρωπος τόσο λαμπερός, που το να στέκεσαι δίπλα του ενείχε πάντοτε τον κίνδυνο να καείς από τις ακτίνες του και έπρεπε πάντα να παίρνεις προφυλάξεις.
- διαβάστε τη συνέχεια στο μπλογκ agitatoras EΔΩ
 |
| Ανδρουλιδάκης - Καραγεώργος |
Υπάρχουν κάποιοι λίγοι άνθρωποι που καταφέρνουν και κερδίζουν τους γύρω τους, κάνοντάς τα σχεδόν όλα σωστά. Είναι εκεί που πρέπει, όταν πρέπει, με τον τρόπο που πρέπει, είναι συνεπείς,
διακριτικοί, αφοσιωμένοι, ευγενικοί, προνοιακοί και όλα ετούτα με ένα σύστημα διανομής σοσιαλιστικό και δίκαιο, που ισορροπεί σωστά ανάμεσα στο βάρος και την ελαφρότητα. Είναι λίγοι, αλλά συναντά κανείς στη ζωή τους τέτοιους ανθρώπους και του την κάνουν πιο εύκολη.
Όμως, ας είμαστε ειλικρινείς: κανείς δε μπορεί να κοροϊδέψει κανέναν, όχι μέσα σε αυτή την αίθουσα. Ο Βαγγέλης δεν ήταν..
ένας από αυτούς τους ανθρώπους. Ο Βαγγέλης άνηκε σε μία ακόμα
πιο σπάνια κάστα ανθρώπων, που τα κάνει όλα πάντα με τον δικό της ανορθόδοξο τρόπο, που ανακατεύει με τρόπο ενοχλητικό την τάξη των σκέψεων, των πράξεων και των συναισθημάτων και σε καλεί να την παρακολουθήσεις και να τη συνοδέψεις με όπλο την λάμψη και το χάρισμα. Ο Βαγγέλης ήταν ένας άνθρωπος ελάχιστα απλός, αλλά όσο λίγοι, όσο ελάχιστοι, χαρισματικός. Ένας άνθρωπος τόσο λαμπερός, που το να στέκεσαι δίπλα του ενείχε πάντοτε τον κίνδυνο να καείς από τις ακτίνες του και έπρεπε πάντα να παίρνεις προφυλάξεις.
- διαβάστε τη συνέχεια στο μπλογκ agitatoras EΔΩ
