του Χρήστου Ξανθάκη
Οπότε το αποφάσισε το σεβαστόν δικαστήριον ότι ο Κορκονέας,
συγγνώμη ο φονιάς Κορκονέας, που δεν
μετάνιωσε ποτέ για την πράξη του είναι μεν εγκληματίας αλλά έχει πρότερο
έντιμο βίο, έχει άσπιλο παρελθόν, έχει ιστορικό καλής..
διαγωγής και δεν μπορεί να κάνει φυλακή ούτε μια μέρα πάνω από δεκατρία χρόνια. Κι αφού είναι έντεκα μέσα και δεν έχει προκαλέσει ταραχές και καυγάδες στο σωφρονιστικό ίδρυμα, κάποιες μέρες μετράνε διπλές, οπότε όπου να ‘ναι βγαίνει. Για να αντικρίσει το φως της ημέρας, αυτό ακριβώς που ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος δεν θα ξαναδεί ποτέ. Στο σκοτάδι του τάφου από το 2008…
Και μπορούμε να τσακωνόμαστε όσο θέλουμε ότι καθυστέρησε όλως περιέργως η ποινή εκ μέρους του δικαστηρίου για να πέσει ο Κορκονέας πάνω στον καινούριο νόμο και να επωφεληθεί από τις ευεργετικές διατάξεις, αυτές τις ευεργετικές διατάξεις όμως που αύριο μεθαύριο ενδέχεται να ευεργετήσουν κάποιους άλλους εγκλείστους, κάποιους που θα βλέπουν τον κόσμο πίσω από τα κάγκελα γιατί τα βάλανε με τις δυνάμεις της τάξεως και τις δυνάμεις του νόμου και τις δυνάμεις της ασφαλείας και όχι για λεφτά αλλά για λόγους ιδεολογικούς, για λόγους ταξικούς, για την αναρχία ρε γαμώτο και για ένα κομμάτι ουρανό ίσως. Ναι μπορούμε να τσακωνόμαστε ώρες και μέρες.
Εν τω μεταξύ ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος δεν ξαναγυρίζει ανάμεσά μας. Εν τω μεταξύ μια ολόκληρη γενιά που κατέβηκε στο δρόμο πριν από έντεκα χρόνια, στέκει παγωμένη. «Αυτό είναι;», σκέφτονται. Κι ακόμη χειρότερα:
«Αυτό θα είναι; Αυτό θα είναι για πάντα; Δεν θ’ αλλάξει τίποτε;»
Παγωμένοι και μουδιασμένοι, παγωμένες και μουδιασμένες, σαν χορός σε αρχαία τραγωδία μετά απ’ τη σφαγή των πρωταγωνιστών. Εισερχόμεθα άλλωστε σε μια νέα εποχή όπου πάνω απ’ όλα, πάνω απ’ τις ελευθερίες, πάνω απ’ τα δικαιώματα, πάνω απ’ την αναπνοή την ίδια τοποθετείται η ασφάλεια. Ασφάλεια εκατό τοις εκατό, ασφάλεια με ανοιχτά παράθυρα, ασφάλεια με ξεκλείδωτες πόρτες, ασφάλεια με αστυνομία παντού.
Πώς έλεγε η παλιά διαφήμιση; Κάθε πόλις και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο! Ε τώρα θα το γυρίσουμε σε κάτι σαν κάθε πλατεία και κλούβα, κάθε τετράγωνο και περιπολικό…
Είναι απαίτηση των καιρών, ναι, μας πνίγει η ανομία, μας καταστρέφει, να κοιμηθούμε δεν μπορούμε απ’ την αγωνία, βγαίνεις απ’ το σπίτι σου και δεν ξέρεις από πού θα σου τη φέρουνε. Και τι σημασία έχει που σύμφωνα με τις στατιστικές οι παρανομίες είναι σε πτωτική πορεία, τι σημασία έχει που στην Αθήνα δεν έχει τα γκέτο και την τρέλα και το μακελειό άλλων ευρωπαϊκών πρωτευουσών, τι σημασία έχει που στην υπόλοιπη χώρα ενεργοποιούνται κυρίως στη γυναικοκτονία, τι σημασία έχει που εν τέλει πολύ πιο εύκολο είναι να σου τη φέρουν στα χρυσοποίκιλτα Βόρεια προάστια ή στα Νότια προάστια της χλιδής; Τα τσογλανάκια είναι ο στόχος!
Τα τσογλανάκια σαν τον Γρηγορόπουλο, που αποφασίζουν ένα βράδυ ότι δεν θα σεβαστούν το «καρούμπαλο» και τους εκπροσώπους του. Και βγάζουν γλώσσα και μιλάνε και κάνουν χειρονομίες.
Μπαμ και κάτω!
Αυτή είναι η τιμούλα της ασφάλειας κυρίες και κύριοι. Μπαμ και κάτω και εκπτώσεις δεν γίνονται. Το αποφάσισε το αφεντικό, αν θέλεις ασφάλεια θα πρέπει να πληρώσεις και κάτι, ο τζάμπας πέθανε. Και μαζί του πέθαναν κι άλλα πράγματα που μπορεί μια φορά κι έναν καιρό να έδιναν νόημα στη ζωή σου. Κρύψου τώρα κάτω απ’ την κουβέρτα και πάρε φρέσκες μπαταρίες για το φακό. Εντός ολίγων ημερών, ο Κορκονέας θα κυκλοφορεί ελεύθερος…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost
διαγωγής και δεν μπορεί να κάνει φυλακή ούτε μια μέρα πάνω από δεκατρία χρόνια. Κι αφού είναι έντεκα μέσα και δεν έχει προκαλέσει ταραχές και καυγάδες στο σωφρονιστικό ίδρυμα, κάποιες μέρες μετράνε διπλές, οπότε όπου να ‘ναι βγαίνει. Για να αντικρίσει το φως της ημέρας, αυτό ακριβώς που ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος δεν θα ξαναδεί ποτέ. Στο σκοτάδι του τάφου από το 2008…
Και μπορούμε να τσακωνόμαστε όσο θέλουμε ότι καθυστέρησε όλως περιέργως η ποινή εκ μέρους του δικαστηρίου για να πέσει ο Κορκονέας πάνω στον καινούριο νόμο και να επωφεληθεί από τις ευεργετικές διατάξεις, αυτές τις ευεργετικές διατάξεις όμως που αύριο μεθαύριο ενδέχεται να ευεργετήσουν κάποιους άλλους εγκλείστους, κάποιους που θα βλέπουν τον κόσμο πίσω από τα κάγκελα γιατί τα βάλανε με τις δυνάμεις της τάξεως και τις δυνάμεις του νόμου και τις δυνάμεις της ασφαλείας και όχι για λεφτά αλλά για λόγους ιδεολογικούς, για λόγους ταξικούς, για την αναρχία ρε γαμώτο και για ένα κομμάτι ουρανό ίσως. Ναι μπορούμε να τσακωνόμαστε ώρες και μέρες.
Εν τω μεταξύ ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος δεν ξαναγυρίζει ανάμεσά μας. Εν τω μεταξύ μια ολόκληρη γενιά που κατέβηκε στο δρόμο πριν από έντεκα χρόνια, στέκει παγωμένη. «Αυτό είναι;», σκέφτονται. Κι ακόμη χειρότερα:
«Αυτό θα είναι; Αυτό θα είναι για πάντα; Δεν θ’ αλλάξει τίποτε;»
Παγωμένοι και μουδιασμένοι, παγωμένες και μουδιασμένες, σαν χορός σε αρχαία τραγωδία μετά απ’ τη σφαγή των πρωταγωνιστών. Εισερχόμεθα άλλωστε σε μια νέα εποχή όπου πάνω απ’ όλα, πάνω απ’ τις ελευθερίες, πάνω απ’ τα δικαιώματα, πάνω απ’ την αναπνοή την ίδια τοποθετείται η ασφάλεια. Ασφάλεια εκατό τοις εκατό, ασφάλεια με ανοιχτά παράθυρα, ασφάλεια με ξεκλείδωτες πόρτες, ασφάλεια με αστυνομία παντού.
Πώς έλεγε η παλιά διαφήμιση; Κάθε πόλις και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο! Ε τώρα θα το γυρίσουμε σε κάτι σαν κάθε πλατεία και κλούβα, κάθε τετράγωνο και περιπολικό…
Είναι απαίτηση των καιρών, ναι, μας πνίγει η ανομία, μας καταστρέφει, να κοιμηθούμε δεν μπορούμε απ’ την αγωνία, βγαίνεις απ’ το σπίτι σου και δεν ξέρεις από πού θα σου τη φέρουνε. Και τι σημασία έχει που σύμφωνα με τις στατιστικές οι παρανομίες είναι σε πτωτική πορεία, τι σημασία έχει που στην Αθήνα δεν έχει τα γκέτο και την τρέλα και το μακελειό άλλων ευρωπαϊκών πρωτευουσών, τι σημασία έχει που στην υπόλοιπη χώρα ενεργοποιούνται κυρίως στη γυναικοκτονία, τι σημασία έχει που εν τέλει πολύ πιο εύκολο είναι να σου τη φέρουν στα χρυσοποίκιλτα Βόρεια προάστια ή στα Νότια προάστια της χλιδής; Τα τσογλανάκια είναι ο στόχος!
Τα τσογλανάκια σαν τον Γρηγορόπουλο, που αποφασίζουν ένα βράδυ ότι δεν θα σεβαστούν το «καρούμπαλο» και τους εκπροσώπους του. Και βγάζουν γλώσσα και μιλάνε και κάνουν χειρονομίες.
Μπαμ και κάτω!
Αυτή είναι η τιμούλα της ασφάλειας κυρίες και κύριοι. Μπαμ και κάτω και εκπτώσεις δεν γίνονται. Το αποφάσισε το αφεντικό, αν θέλεις ασφάλεια θα πρέπει να πληρώσεις και κάτι, ο τζάμπας πέθανε. Και μαζί του πέθαναν κι άλλα πράγματα που μπορεί μια φορά κι έναν καιρό να έδιναν νόημα στη ζωή σου. Κρύψου τώρα κάτω απ’ την κουβέρτα και πάρε φρέσκες μπαταρίες για το φακό. Εντός ολίγων ημερών, ο Κορκονέας θα κυκλοφορεί ελεύθερος…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost
