Οσο μεγαλοπρεπώς ανακοινώθηκε πως θα δοθεί παράταση με σαφή ένδειξη την παρέμβαση στο εγχείρημα της προηγούμενης ηγεσίας τόσο αμήχανα μαζεύτηκε το θέμα της παράτασης της προθεσμίας συμπλήρωσης των μηχανογραφικών.
Η νέα ηγεσία του υπουργείου φαίνεται ότι μόλις πάτησε το πόδι της στο κτίριο του Αμαρουσίου θέλησε να κάνει κάτι εντυπωσιακό. Και ξεκίνησε από τις πανελλαδικές. Ηταν εντυπωσιακή επιπολαιότητα.
Ελλειψη εμπειρίας
Οι αντιδράσεις για την αναστάτωση των παιδιών που θα καλούνταν να ξανασυμπληρώσουν μηχανογραφικά -αφού η συντριπτική πλειονότητα είχε ολοκληρώσει τη σχετική διαδικασία-, η καταφανής έλλειψη εμπειρίας, γνώσης και σχεδιασμού, η αδυναμία διαχείρισης ακόμα και της ιδέας να ζητήσει στοιχεία από όλα τα ΑΕΙ, να τα μελετήσει και να καταργήσει τα τμήματα μέσα σε δύο ημέρες, ο κίνδυνος να ακροβατήσει σε θέματα συνταγματικότητας και ταυτόχρονα αυτοδιοίκητου των ΑΕΙ αποτέλεσαν έναν ικανό αριθμό λόγων να το πάρει πάλι από την αρχή το ζήτημα.
Τι θα μπορούσε, εξάλλου, να γίνει μέσα στην παράταση των δύο ημερών; Τίποτα! Και δεν έγινε. Εκτός κι αν η υπουργός πήρε απάντηση απ’ όλες τις διοικήσεις ότι τα τμήματα είναι έτοιμα να λειτουργήσουν και έτσι της λύθηκαν οι απορίες. Αν και αρκούσε η μελέτη που τα ίδια τα Ιδρύματα υποχρεωτικά είχαν καταθέσει για τη βιωσιμότητα των τμημάτων.
Ολα αυτά δεν αλλάζουν κάποιες αστοχίες της προηγούμενης ηγεσίας τις οποίες προφανώς ήθελε να καταδείξει η υπουργός, έστω και τόσο αδέξια. Μέχρι στιγμής, παρακολουθούμε μόνο μεγαλόστομες ανακοινώσεις και επιπόλαιες πρωτοβουλίες που ενίοτε προκαλούν και ζημιές.
Και με την Εκκλησία
Η κυρία Κεραμέως γλίτωσε τελευταία στιγμή τη ζημιά στις πανελλαδικές που, σημειωτέον, θα έπρεπε να γνωρίζει ότι κανείς δεν τις αγγίζει αν δεν πρόκειται για πραγματικά σοβαρή ανάγκη. Η δεύτερη ακροβασία επιχειρείται με την Εκκλησία.
Προχθές, στη συνάντηση με τον Ιερώνυμο στην Αρχιεπισκοπή, η κ. Κεραμέως διαβεβαίωσε για την πρόθεσή της να τα δώσει όλα. «Η πρόθεση της κυβέρνησης είναι να ξεκινήσει άμεσα η επανέναρξη του διαλόγου προκειμένου να συζητήσουμε όλα τα ζητήματα μεταξύ Πολιτείας - Εκκλησίας, πάντοτε με σεβασμό στους διακριτούς ρόλους» δήλωσε και συμπλήρωσε: «Επιδίωξή μας είναι η διασφάλιση των υφιστάμενων μισθολογικών, ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των κληρικών».
Τώρα, αν στις «τακτικές επαφές», που αποφασίστηκε να καθιερωθούν, απαιτήσει η Εκκλησία και κάτι παραπάνω, είτε στα σχολεία για τα Θρησκευτικά είτε, ενδεχομένως, άλλα που θα σκεφτεί -στα εθνικά, στα αμιγώς πολιτειακά ζητήματα-, τότε θα δείξει αν θα γίνει κι άλλη ζημιά.
Αννα Ανδριτσάκη / Εφημερίδα των Συντακτών