Βέβαια το να απαιτείς..
ανεκτικότητα από την Ιερά Σύνοδο στο θέμα των αμβλώσεων, είναι σαν να απαιτείς από το ΚΚΕ ελαστική στάση απέναντι σε απολύσεις, αλλά ας δούμε τι έχει συμβεί.
Η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε ότι η πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα «θα είναι αφιερωμένη εις την προστασίαν της ζωής του Αγέννητου Παιδιού». Η σχετική απόφαση κάνει αποδεκτή εισήγηση της οργάνωσης «Αφήστε με να Ζήσω», που αυτοπροσδιορίζεται ως ένα «Κίνημα υπέρ της ζωής και εναντίον των εκτρώσεων». Η οργάνωση υποστηρίζει, επικαλούμενη χριστιανική προσέγγιση, ότι από τη στιγμή της σύλληψης, ο άνθρωπος είναι τέλειος «με ψυχή και σώμα». Συνεπώς η διακοπή της κύησης, σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο και αν γίνει, ισοδυναμεί με δολοφονία, ενώ η άμβλωση απορρίπτεται ακόμα και για τα θύματα βιασμού.
Με το ένα πόδι στο Βατικανό, με το άλλο στην Αλαμπάμα. Μη λέμε τα αυτονόητα, η συγκεκριμένη οπτική αντιμετωπίζει τη γυναίκα ως σκεύος αναπαραγωγής, χωρίς δικαιώματα πάνω στο ίδιο της το σώμα. Αν θέλετε να το δείτε αυτό δραματοποιημένο, παρακολουθήστε το The Handmaid’s Tale.
Αυτό, λοιπόν, που έχει ενδιαφέρον δεν είναι η θέση της Ιεράς Συνόδου κατά των αμβλώσεων. Είναι η ζέση, ο ζήλος που επιδεικνύει και η επιλογή της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής για να φέρει το θέμα στα φώτα της δημοσιότητας. Το ερώτημα έχει να κάνει με τη σκοπιμότητα. Σκοπεύουν οι Αγιοι Πατέρες να πιέσουν σχετικά την κυβέρνηση, θεωρώντας ότι οι περιστάσεις ευνοούν αυτήν τη συζήτηση ή μήπως σκοπεύουν να φέρουν σε δύσκολη θέση το Μαξίμου;
Κοντός ψαλμός. Θα το δούμε στη συνέχεια. Αν την επόμενη φορά που το θέμα επανέλθει στη δημοσιότητα θα είναι η πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα, ο διάβολος δεν θα έχει βάλει την ουρά του. Αν όμως δούμε και καμιά πρωτοβουλία για συγκέντρωση υπογραφών, τότε είτε η Εκκλησία εκτιμά ότι θα πάρει κάτι κατά των αμβλώσεων, είτε θα ζητήσει κάτι άλλο για να ξεχάσει το συγκεκριμένο θέμα.
Kώστας Γιαννακίδης / Protagon.gr
