Εκείνα τα παλιά χρόνια υπήρχαν δύο άκρα στα περιοδικά, στη δημοσιογραφία των περιοδικών.
Δύο άκρα, όχι μόνο από δημοσιογραφικής απόψεως, αλλά κυρίως από αισθητικής. Στο ένα άκρο ήταν ο Πέτρος Κωστόπουλος. Στο άλλο ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος. Στο ένα ήταν το ΚΛΙΚ και το Nitro,..
στο άλλο το 01 και το Symbol. Ο καθένας διέθετε το κοινό του.
Ανάμεσά τους μπήκε και ο Φώτης Γεωργελές. Πάντα εκεί ήταν βέβαια, δίπλα μάλιστα στον Κωστόπουλο. Αλλιώς το εννοώ, μπήκε ανάμεσά τους ως αυτόνομος πόλος και αυτός με τη σειρά του, γύρω στο 1996-97, αλλά και πιο μετά που έκανε τα αμιγώς δικά του πράγματα. Μπήκε και βρισκόταν προς την πλευρά του Τσαγκαρουσιάνου. Στην καλή όχθη δηλαδή με μία προσωπική, ξεχωριστή, παράλληλη, πορεία. Εξαιρετική θα έλεγα. Δεν είναι τυχαίος.
- διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου που υπογράφει ο Δ. Κανελλόπουλος στο e-tetradio EΔΩ
Δύο άκρα, όχι μόνο από δημοσιογραφικής απόψεως, αλλά κυρίως από αισθητικής. Στο ένα άκρο ήταν ο Πέτρος Κωστόπουλος. Στο άλλο ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος. Στο ένα ήταν το ΚΛΙΚ και το Nitro,..
στο άλλο το 01 και το Symbol. Ο καθένας διέθετε το κοινό του.
Ανάμεσά τους μπήκε και ο Φώτης Γεωργελές. Πάντα εκεί ήταν βέβαια, δίπλα μάλιστα στον Κωστόπουλο. Αλλιώς το εννοώ, μπήκε ανάμεσά τους ως αυτόνομος πόλος και αυτός με τη σειρά του, γύρω στο 1996-97, αλλά και πιο μετά που έκανε τα αμιγώς δικά του πράγματα. Μπήκε και βρισκόταν προς την πλευρά του Τσαγκαρουσιάνου. Στην καλή όχθη δηλαδή με μία προσωπική, ξεχωριστή, παράλληλη, πορεία. Εξαιρετική θα έλεγα. Δεν είναι τυχαίος.
- διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου που υπογράφει ο Δ. Κανελλόπουλος στο e-tetradio EΔΩ