Είναι η μέρα των ευρωεκλογών, μιλάω με το φίλο μου τον Βαγγέλη που είναι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.
Ας τον βαφτίσουμε Βαγγέλη, του προτέκτ δι ίνοσεντ που λένε και οι Αμερικάνοι.
Μιλάω με τον Βαγγέλη λοιπόν, είναι η ώρα επτά παρά δέκα το απόγευμα. Τον ρωτάω «τι κάνεις;»
«Ετοιμάζομαι να πάω Σύνταγμα,..
στο εκλογικό κέντρο», μου απαντάει. «Θέλω να τους καθησυχάσω».
«Να τους καθησυχάσεις από τι;», τον ξαναρωτάω.
«Ε να, ρε συ», μου λέει, «φοβούνται ότι κοντεύει διψήφια η διαφορά, ενώ είναι πέντε μονάδες και πέφτει διαρκώς».
«Βαγελλάκη μου, είσαι σίγουρος;», απορώ.
«Ναι ρε Ξάνθακα», μου απαντάει, «από τα ενδότερα του Μαξίμου την πήρα την πληροφορία. Από τον τάδε. Αποκλείεται να κάνει λάθος»!
Και πήγε ο Βαγγέλης στο Σύνταγμα και καθησύχασε τα συντρόφια και τα κάλμαρε και τα έβαλε σε δρόμο και σε μισή ώρα βγήκε ο Νικολακόπουλος στη μικρή οθόνη και είπε οκτώ μονάδες η διαφορά και ανεβαίνει. Κι άμα μολογάει ο Λιάκος, το βουλώνει ακόμη κι η χοντρή στην όπερα…
Ο Βαγγέλης έγινε ρόμπα στα συντρόφια, κάποιοι εξ ημών που μασήσαμε το σότο του Βαγγέλη γίναμε ρόμπες στους συναδέλφους μας, στο Μαξίμου βάλανε τα μαύρα τα κρέπια. Γιατί τόσον καιρό, είχανε την εντύπωση ότι τα γκάλοπ πουλάγανε παραμύθα και ψεύδονταν και οι δικοί τους οι ειδικοί και τεχνοκράτες κατείχαν την αλήθεια και η διαφορά θα τσούλαγε στις δύο, άντε στις τρεις μονάδες.
Οπότε χάνεις μεν, αλλά χάνεις με ψηλά το κεφάλι και ύστερα προκηρύσσεις εκλογές όχι με ψυχολογία λούζερ αλλά σαν σκυλί ατάιγο που λένε και στην Πάτρα. Και σε ακούει ο άλλος να έρχεσαι από πίσω του βολίδα και αναρωτιέται πότε θα τον προφτάσεις και θα τον δαγκώσεις. Και θα τον ξαποστείλεις στο χρονοντούλαπο της ιστορίας να κάνει παρέα στο φάντασμα του Μιλτιάδη Έβερτ!
Αυτά γίνονται όμως αν έχεις πληροφόρηση σωστή και αν πηγαίνεις στον πόλεμο απολύτως προετοιμασμένος. Αν, πάλι, περιμένεις βροχή και έρχεται καύσωνας, δεν φταις εσύ που κυκλοφορείς με τις ομπρέλες. Φταίει αυτός που σου πούλησε το ίνφο και μάλιστα ήταν και απολύτως σίγουρος και στη σχετική σύσκεψη που βγήκε κάποιος τρίτος σπεσιαλίστας και είπε «παιδιά μαζευτείτε, θα πλησιάσει τις δέκα μονάδες η διαφορά» μόνο απ’ το μαλλί δεν τον άρπαξε, να του βγάλει τις τρίχες μία μία. Τόση σιγουριά ρε φίλε, τόση απόλυτη βεβαιότητα, τέτοιο γκαραντί εκατό τοις εκατό, μη μασάς από μαλακίες, ξέρω τι σου λέω, θα δικαιωθείς. Και ρούφηξε το αυγό…
Κάπως έτσι την πατάς την μπανανόφλουδα και βρίσκεσαι να κρέμεσαι στο γκρεμό γαντζωμένος απ’ το αγριολούλουδο. Κάπως έτσι αναρωτιέσαι γιατί σχεδίασες τη συγκεκριμένη προεκλογική στρατηγική, που αντί να οδηγήσει εσένα ξανά στην εξουσία μπορεί να οδηγήσει τον απέναντι στην αυτοδυναμία. Κάπως έτσι σκέφτεσαι ότι είχε δίκιο ο σερ Φράνσις Μπέικον που έλεγε ότι η γνώση είναι δύναμη και ότι άμα δεν την κατέχεις αυτή τη γαμημένη τη γνώση είσαι αδύναμος σαν τα κλωσσόπουλα. Και κάπως έτσι προσπαθείς να σώσεις τα άσωστα, μέσα σε τριάντα μέρες και κάτι. Έχω την εντύπωση ότι ακόμη και ο Αλαντίν με το λυχνάρι του, κάπως θα δυσκολευόταν να τα καταφέρει!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
