Ο ρεπόρτερ Χρήστος Ξανθάκης γράφει για το τι ψάρια θα πιάσουν οι μικροί των εκλογών της 7ης Ιουλίου και δίνει τα δικά του προγνωστικά (στις ευρωεκλογές έπεσε μέσα)
Κυρίες, δεσποινίδες και κύριοι, φτάσαμε πλέον στην τελική ευθεία
προς τις εκλογές και άρχισε σιγά σιγά να βράζει το νερό και να καίει το
σίδερο. Η μεγάλη αγωνία αφορά φυσικά στην πρωτιά (και στην προοπτική
της αυτοδυναμίας, ας μην κρυβόμαστε…), αλλά δεν έχει μόνο μεγάλα ψάρια στο ενυδρείο, έχει και μικρά.
Και αυτά θα παίξουν το ρόλο τους και αυτά θα δώσουν τον..
αγώνα τους και αυτά θα αγωνιστούν μέχρις τελευταίας ρανίδας του μπάτζετ τους για να μπουν στη Βουλή. Και μπορεί και να τα καταφέρουν κιόλας, τίποτε δεν αποκλείεται!
Να τα δούμε λοιπόν ένα ένα και να δώσουμε και τα σχετικά προγνωστικά. Όπως τα έδωσε ο ρεπόρτερ Ξανθάκης και πριν τις ευρωεκλογές και μέσα έπεσε, γιατί ήταν ο μόνος που είχε προβλέψει γκανιάν τον Βελόπουλο και πολύ κοντά τον Βαρουφάκη. Δεν πρόκαμε ο Γιάνης, το ξέρω, για ολίγες εκατοντάδες ψήφους, αλλά έχει τώρα μια δεύτερη ευκαιρία να τσαμπουκαλευτεί και να πάρει το αίμα του πίσω. Άλλο τώρα αν προσπαθεί διαρκώς να πυροβολήσει τον εαυτό του στο πόδι, που λένε και οι Αμερικάνοι…
Πάμε όμως πίσω από τους δύο κορυφαίους μονομάχους. ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ δεν θα έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα να πιάσουν το μέτρο του 3 % κι αυτοί που λένε ότι η φλεγόμενη έξοδος του Μπένυ θα στείλει την Γεννηματά εκτός Βουλής, καλόν είναι να κόψουν τα ληγμένα. Αν είχε τέτοια δύναμη ο Βενιζέλος, θα ήταν ακόμη αρχηγός στο κόμμα και δεν θα έδινε τηλεοπτικές συνεντεύξεις προσπαθώντας να παραστήσει το εθνικό κεφάλαιο. Όπου το ρήμα «συμβολίζω» έπαιζε τον πρώτο ρόλο, σε μια πρωτοφανή επίδειξη αλαζονικού εγωισμού!
Από εκεί και πέρα παλικάρια μου, έχουμε για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια την υπαρκτή προοπτική να μείνει εκτός κοινοβουλίου η Χρυσή Αυγή. Κι αυτό γιατί έρχεται με φόρα ο Κυριάκος Βελόπουλος να της τσουρνέψει την πελατεία. Ως γνωστόν, στο χώρο της πέραν της Νέας Δημοκρατίας δεξιάς δεν καταλαβαίνουν από αποχρώσεις του γκρίζου. Κατανοούν μόνο ποιος είναι αφεντικό και ποιος κλάταρε και αναλόγως κατευθύνουν τις ψήφους τους. Με δυο λόγια, του έριξε μια πρώτη φάπα του Μιχαλολιάκου ο Βελόπουλος στις ευρωεκλογές και πλέον ετοιμάζεται να του ρίξει και μία ακόμη. Μία ακόμη, πολύ πιο αποφασιστική…
Έμπειρος είναι άλλωστε, δεν είναι κανένα παιδάκι, ξέρει να χειριστεί και τη νίκη και τους δημοσιογράφους. Χαμηλό προφίλ κρατάει όλες τις τελευταίες μέρες, δεν προκαλεί, δεν βγαίνει να πανηγυρίσει ή να βγάλει γλώσσα. Στ’ αυγουλάκια του κάθεται και περιμένει να περάσουν οι μέρες. Διότι γνωρίζει πολύ καλά ότι ο ίδιος ανεβαίνει και οι αντίπαλοί του, όσοι καλάρουνε δηλαδή στο ίδιο κοινό, κατέρχονται. Και κατέρχονται ταχύτατα!
Όσο για το Γιάνη, επιδίδεται στο σπορ των μεταγραφών. Αλιεύοντας προσωπικότητες μικρομεσαίου βεληνεκούς από τις παρυφές του προοδευτικού χώρου και προσπαθώντας να επιδείξει πολυσυλλεκτικό προφίλ. Ότι δηλαδή δεν είναι μόνο ο ίδιος στο κόμμα, δεν είναι προσωπική του υπόθεση η διαδικασία, αλλά υπάρχει και άλλος πεφωτισμένος κόσμος που στηρίζει. Πράγμα το οποίο ίσως είχε μια λογική στον προηγούμενο αιώνα, αλλά δεν νομίζω ότι στην εποχή του Ίνσταγκραμ προσθέτει κάτι.
Ως εκ τούτου, προβλέπω ότι ο Βαρουφάκης την εξάντλησε τη δυναμική του στις ευρωεκλογές και δεν θα καταφέρει να κάνει το επόμενο βήμα. Όσο και να τον πουσάρουν τα κανάλια σαν να μην υπάρχει αύριο, όσο κι αν δηλώνει διατεθειμένος να συνεργαστεί ακόμη και με τον διάβολο. Άλλο πάρτυ ήταν εκείνο και άλλο πάρτυ είναι το τωρινό. Εκτός πια κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ κλιμακώσει τις προσπάθειες ομαδικής αυτοκτονίας…
Υ.Γ.: Γιάνη μου, έτσι στο εντελώς μεταξύ μας μια συμβουλή:
Όταν ζητάμε από έναν άνθρωπο να είναι υποψήφιος του κόμματός μας, του το λέμε πρόσωπο με πρόσωπο. Το τηλεφωνάκι, είναι ελαφρώς ασόβαρη προσέγγιση!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr με τίτλο «Τι ψάρια θα πιάσουν οι μικροί των εκλογών;»
αγώνα τους και αυτά θα αγωνιστούν μέχρις τελευταίας ρανίδας του μπάτζετ τους για να μπουν στη Βουλή. Και μπορεί και να τα καταφέρουν κιόλας, τίποτε δεν αποκλείεται!
Να τα δούμε λοιπόν ένα ένα και να δώσουμε και τα σχετικά προγνωστικά. Όπως τα έδωσε ο ρεπόρτερ Ξανθάκης και πριν τις ευρωεκλογές και μέσα έπεσε, γιατί ήταν ο μόνος που είχε προβλέψει γκανιάν τον Βελόπουλο και πολύ κοντά τον Βαρουφάκη. Δεν πρόκαμε ο Γιάνης, το ξέρω, για ολίγες εκατοντάδες ψήφους, αλλά έχει τώρα μια δεύτερη ευκαιρία να τσαμπουκαλευτεί και να πάρει το αίμα του πίσω. Άλλο τώρα αν προσπαθεί διαρκώς να πυροβολήσει τον εαυτό του στο πόδι, που λένε και οι Αμερικάνοι…
Πάμε όμως πίσω από τους δύο κορυφαίους μονομάχους. ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ δεν θα έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα να πιάσουν το μέτρο του 3 % κι αυτοί που λένε ότι η φλεγόμενη έξοδος του Μπένυ θα στείλει την Γεννηματά εκτός Βουλής, καλόν είναι να κόψουν τα ληγμένα. Αν είχε τέτοια δύναμη ο Βενιζέλος, θα ήταν ακόμη αρχηγός στο κόμμα και δεν θα έδινε τηλεοπτικές συνεντεύξεις προσπαθώντας να παραστήσει το εθνικό κεφάλαιο. Όπου το ρήμα «συμβολίζω» έπαιζε τον πρώτο ρόλο, σε μια πρωτοφανή επίδειξη αλαζονικού εγωισμού!
Από εκεί και πέρα παλικάρια μου, έχουμε για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια την υπαρκτή προοπτική να μείνει εκτός κοινοβουλίου η Χρυσή Αυγή. Κι αυτό γιατί έρχεται με φόρα ο Κυριάκος Βελόπουλος να της τσουρνέψει την πελατεία. Ως γνωστόν, στο χώρο της πέραν της Νέας Δημοκρατίας δεξιάς δεν καταλαβαίνουν από αποχρώσεις του γκρίζου. Κατανοούν μόνο ποιος είναι αφεντικό και ποιος κλάταρε και αναλόγως κατευθύνουν τις ψήφους τους. Με δυο λόγια, του έριξε μια πρώτη φάπα του Μιχαλολιάκου ο Βελόπουλος στις ευρωεκλογές και πλέον ετοιμάζεται να του ρίξει και μία ακόμη. Μία ακόμη, πολύ πιο αποφασιστική…
Έμπειρος είναι άλλωστε, δεν είναι κανένα παιδάκι, ξέρει να χειριστεί και τη νίκη και τους δημοσιογράφους. Χαμηλό προφίλ κρατάει όλες τις τελευταίες μέρες, δεν προκαλεί, δεν βγαίνει να πανηγυρίσει ή να βγάλει γλώσσα. Στ’ αυγουλάκια του κάθεται και περιμένει να περάσουν οι μέρες. Διότι γνωρίζει πολύ καλά ότι ο ίδιος ανεβαίνει και οι αντίπαλοί του, όσοι καλάρουνε δηλαδή στο ίδιο κοινό, κατέρχονται. Και κατέρχονται ταχύτατα!
Όσο για το Γιάνη, επιδίδεται στο σπορ των μεταγραφών. Αλιεύοντας προσωπικότητες μικρομεσαίου βεληνεκούς από τις παρυφές του προοδευτικού χώρου και προσπαθώντας να επιδείξει πολυσυλλεκτικό προφίλ. Ότι δηλαδή δεν είναι μόνο ο ίδιος στο κόμμα, δεν είναι προσωπική του υπόθεση η διαδικασία, αλλά υπάρχει και άλλος πεφωτισμένος κόσμος που στηρίζει. Πράγμα το οποίο ίσως είχε μια λογική στον προηγούμενο αιώνα, αλλά δεν νομίζω ότι στην εποχή του Ίνσταγκραμ προσθέτει κάτι.
Ως εκ τούτου, προβλέπω ότι ο Βαρουφάκης την εξάντλησε τη δυναμική του στις ευρωεκλογές και δεν θα καταφέρει να κάνει το επόμενο βήμα. Όσο και να τον πουσάρουν τα κανάλια σαν να μην υπάρχει αύριο, όσο κι αν δηλώνει διατεθειμένος να συνεργαστεί ακόμη και με τον διάβολο. Άλλο πάρτυ ήταν εκείνο και άλλο πάρτυ είναι το τωρινό. Εκτός πια κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ κλιμακώσει τις προσπάθειες ομαδικής αυτοκτονίας…
Υ.Γ.: Γιάνη μου, έτσι στο εντελώς μεταξύ μας μια συμβουλή:
Όταν ζητάμε από έναν άνθρωπο να είναι υποψήφιος του κόμματός μας, του το λέμε πρόσωπο με πρόσωπο. Το τηλεφωνάκι, είναι ελαφρώς ασόβαρη προσέγγιση!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr με τίτλο «Τι ψάρια θα πιάσουν οι μικροί των εκλογών;»
