Μέρες χαράς, μέρες χαμόγελου, μέρες κρασιού και τριανταφύλλων για τους σημιτόδουλους ανάμεσά μας:
Στο αρχείο η υπόθεση για ξέπλυμα μαύρου χρήματος εκ μέρους του πρώην πρωθυπουργού!
Με λεπτομέρειες κόπυ πάστε από το lawandorder.gr, γιατί νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και το..
μεροκάματο πρέπει να βγαίνει μια ώρα αρχύτερα:
«Αρχειοθετείται, σύμφωνα με πληροφορίες, από την Αρχή Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Εγκληματικές Δραστηριότητες ο φάκελος που αφορά στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, μέλη της οικογένειάς του καθώς και άλλους κυβερνητικούς παράγοντες που υπηρέτησαν στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης επί των ημερών του. Η αρχειοθέτηση του συγκεκριμένου φακέλου έρχεται κατόπιν έρευνας που διενεργούσε από τον περασμένο Νοέμβριο η Αρχή Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Εγκληματικές Δραστηριότητες αναζητώντας στοιχεία για τυχόν ξέπλυμα μαύρου χρήματος».Αθώα λοιπόν περιστερά ο κύριος Κώστας μας και έτοιμος για νέες υποδείξεις στους απανταχού κουφιοκέφαλους ανά την μαμά πατρίδα. Όπως η προ ολίγων εικοσιτετραώρων ελεγεία του, ότι άμα κατεβάσουμε το βρακί στα εθνικά θέματα θα μας στηρίξουν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι…
Και θα το ξανανοίξει το στοματάκι του εντός των ημερών, κλειστό αποκλείεται να το κρατήσει. Θα βρει μια αφορμή να μας υπενθυμίσει την παρουσία και το πόσο χρήσιμος φάνηκε στον τόπο. Όταν κατέστη ισχυρή η Ελλάδα και τα σκυλιά τα δένανε με αλυσίδες Καρτιέ γιατί τα λουκάνικα δεν τα καταδέχονταν. Όταν τρέχανε ποτάμι τα φράγκα στο Χρηματιστήριο!
Τέτοια εποχή ήταν, πριν από είκοσι χρόνια, πριν από δυο δεκαετίες ακριβώς. Που ανέβαινε ο δείκτης μέρα με την ημέρα και σε μια βδομάδα μέσα διπλασίαζες τα λεφτά σου. Κι έβγαινε ο Γιάννος ο παινεμένος και δήλωνε ότι η μάνα του Χοσέ δεν έκλαψε ποτέ κι έβγαινε τραπεζίτης συστημικός και προέβλεπε ότι η αγορά θα πάει στις επτά χιλιάδες μονάδες κι έβγαιναν δημοσιογράφοι ουκ ολίγοι και προέτρεπαν τον κόσμο να καταθέσει τις οικονομίες του σε μετοχές, διότι έτσι θα πήγαινε μπροστά ο τόπος και θα πρόκοβαν οι οικογένειές τους. Και οι δημοσιογράφοι, ως γνωστόν, δεν λένε ψέματα ποτέ…
Όλα αυτά βεβαίως, πριν το κραχ του φθινοπώρου που προκάλεσε τον πρώτο μεγάλο πανικό κι έστειλε κόσμο και κοσμάκη στον κουβά. Αλλά και πάλι θα μπορούσαν κάποιοι να γλυτώσουν αν δεν έχωνε τα αποθεματικά των ταμείων στα μπλου τσιπς η κυβέρνηση Σημίτη, για να κρατήσει τον δείκτη πάνω από τις τέσσερεις χιλιάδες μονάδες και να κάνει εκλογές τον Απρίλιο του 2000. Και να τις πάρει τις εκλογές όπως τις πήρε και ύστερα να πει «αντίο» στη Σοφοκλέους και να ξεκινήσει η κατηφόρα η μεγάλη που ξεφτίλισε δεκάδες χιλιάδες οικογένειες. Και μερικές, ακόμη δεν έχουν ξελασπώσει.
Αναρωτιέμαι, επί παραδείγματι, τι συνέβη με τη φαμίλια του μανάβη μας στα Τρίκαλα, που κέρδιζε ο άνθρωπος εξήντα εκατομμύρια ζεστές δραχμούλες κάποια στιγμή και έφτασε να χάνει άλλα τόσα σε διάστημα λιγότερο των δώδεκα μηνών. Από καρδιά πήγε και η σύζυγός του, προσπαθώντας να μεγαλώσει δύο μικρά παιδιά το δούλευε το μανάβικο με προσωπική εργασία δεκαοκτώ ώρες την ημέρα. Ώσπου κλάταρε κι αυτή και κατέβασε ρολά…
Παράπλευρες απώλειες σε έναν ακήρυχτο πόλεμο. Σε ένα πάρτι κερδοσκοπίας, που δεν αποκλείεται να ξαναδούμε σιμά κοντά. Ποιος ξέρει, ίσως τότε να ξαναεμφανισθεί ο Σημίτης και να διεκδικήσει δάφνες πατρότητος. «Εγώ σας τα έμαθα αυτά», μπορεί να βγει να πει και να μας ζητήσει να του φιλήσουμε το χέρι. Ως ένας άλλος ντον του παλιού καιρού, που μας έκανε μια πρόταση που δεν γινόταν να αρνηθούμε.
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι το newpost.gr
