Έξι χρόνια από το «μαύρο» της 11ης Ιουνίου 2013
Τη σημερινή μέρα, έξι χρόνια μετά την ντροπή για τη δημοκρατία, τη δημοσιογραφική ανεξαρτησία και την εργασιακή αξιοπρέπεια, η ΕΡΤ θυμάται και δημιουργεί.
Θυμάται το μαύρο παραπέτασμα που ξαφνικά, χωρίς -τελικά- λόγο και χωρίς πρόσχημα, έπεσε πάνω σε δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό..
και στις ζωές των ανθρώπων του, σε συνθήκες δημοκρατίας και πολιτικής ομαλότητας, αλλά με τρόπους που θυμίζουν άλλα καθεστώτα και άλλους ξεχασμένους -νομίζαμε- καιρούς.
Θυμάται την αυθόρμητη συμπαράσταση του κοινού, την καθημερινή αλληλεγγύη των απλών ανθρώπων που υπερασπιζόμενοι την ΕΡΤ δεν υπερασπίζονταν απλά και μόνο ένα τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό προϊόν, αλλά την ίδια την ελευθερία και τη δημοκρατία.
Θυμάται ποιοι την υπερασπίστηκαν με λόγια και ποιοι μόνο για τα προσχήματα.
Θυμάται την οργή και τη συμπαράσταση της δημοκρατικής Ευρώπης.
Θυμάται τον ασυμβίβαστο αγώνα των εργαζομένων, που κράτησε όρθια την ελεύθερη, δημόσια ραδιοφωνική και τηλεοπτική φωνή, και τελικά επέβαλε την αποκατάστασή της.
Η ΕΡΤ διδάσκεται από τα λάθη και τις επιτυχίες της, στα τέσσερα χρόνια της επαναλειτουργίας της. Πρωτοπορεί στις νέες τεχνολογίες, με την υβριδική τηλεόραση να την ξεχωρίζει από κάθε άλλη τηλεόραση στην Ελλάδα. Με το νέο αθλητικό κανάλι της φέρνει τον αθλητισμό, ελεύθερα, σε κάθε ελληνικό σπίτι. Με νέο ποιοτικό πρόγραμμα και πλουραλιστική ενημέρωση. Με την εδραίωση των Μουσικών Συνόλων της στη μουσική σκηνή της χώρας μας και στο εξωτερικό.
Η ΕΡΤ αντιμετωπίζει και σήμερα κρυφές και φανερές απειλές. Οι απειλές αυτές δεν την πτοούν. Η ΕΡΤ συνεχίζει και θα συνεχίσει τον δρόμο της προς ένα καλύτερο αύριο και η εγγύηση γι’ αυτό είναι η ποιότητα των προγραμμάτων της, ο επαγγελματισμός των εργαζομένων της, η στήριξη της κοινωνίας και, τελικά, η αποδοχή της από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, ακόμη και εκείνων που κάποτε επιχείρησαν να την καταργήσουν, αλλά απέτυχαν.
Τη σημερινή μέρα, έξι χρόνια μετά την ντροπή για τη δημοκρατία, τη δημοσιογραφική ανεξαρτησία και την εργασιακή αξιοπρέπεια, η ΕΡΤ θυμάται και δημιουργεί.
Θυμάται το μαύρο παραπέτασμα που ξαφνικά, χωρίς -τελικά- λόγο και χωρίς πρόσχημα, έπεσε πάνω σε δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό..
και στις ζωές των ανθρώπων του, σε συνθήκες δημοκρατίας και πολιτικής ομαλότητας, αλλά με τρόπους που θυμίζουν άλλα καθεστώτα και άλλους ξεχασμένους -νομίζαμε- καιρούς.
Θυμάται την αυθόρμητη συμπαράσταση του κοινού, την καθημερινή αλληλεγγύη των απλών ανθρώπων που υπερασπιζόμενοι την ΕΡΤ δεν υπερασπίζονταν απλά και μόνο ένα τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό προϊόν, αλλά την ίδια την ελευθερία και τη δημοκρατία.
Θυμάται ποιοι την υπερασπίστηκαν με λόγια και ποιοι μόνο για τα προσχήματα.
Θυμάται την οργή και τη συμπαράσταση της δημοκρατικής Ευρώπης.
Θυμάται τον ασυμβίβαστο αγώνα των εργαζομένων, που κράτησε όρθια την ελεύθερη, δημόσια ραδιοφωνική και τηλεοπτική φωνή, και τελικά επέβαλε την αποκατάστασή της.
Η ΕΡΤ διδάσκεται από τα λάθη και τις επιτυχίες της, στα τέσσερα χρόνια της επαναλειτουργίας της. Πρωτοπορεί στις νέες τεχνολογίες, με την υβριδική τηλεόραση να την ξεχωρίζει από κάθε άλλη τηλεόραση στην Ελλάδα. Με το νέο αθλητικό κανάλι της φέρνει τον αθλητισμό, ελεύθερα, σε κάθε ελληνικό σπίτι. Με νέο ποιοτικό πρόγραμμα και πλουραλιστική ενημέρωση. Με την εδραίωση των Μουσικών Συνόλων της στη μουσική σκηνή της χώρας μας και στο εξωτερικό.
Η ΕΡΤ αντιμετωπίζει και σήμερα κρυφές και φανερές απειλές. Οι απειλές αυτές δεν την πτοούν. Η ΕΡΤ συνεχίζει και θα συνεχίσει τον δρόμο της προς ένα καλύτερο αύριο και η εγγύηση γι’ αυτό είναι η ποιότητα των προγραμμάτων της, ο επαγγελματισμός των εργαζομένων της, η στήριξη της κοινωνίας και, τελικά, η αποδοχή της από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, ακόμη και εκείνων που κάποτε επιχείρησαν να την καταργήσουν, αλλά απέτυχαν.