Καθίστε κυρίες και κύριοι να σας πει μια ιστορία ο ρεπόρτερ Ξανθάκης.
Είμαστε λοιπόν πριν από καμιά σαρανταριά χρόνια στο Φαληρικό Δέλτα, τότε που ήταν ακόμη ο Ιππόδρομος εκεί, πριν το πάρει ο Νιάρχος και το τιγκάρει στον πολιτισμό.
Και είναι ημέρα ιπποδρομιακή, τρέχουν τ’ αλόγατα, ανάβουν..
και κορώνουν οι αλογομούρηδες.
Οπότε φτάνουμε κάποια στιγμή στην τελευταία κούρσα και μέσα στους αναβάτες που ετοιμάζονται είναι και ο γηραιός μπάρμπα Δήμος (ας τον πούμε μπάρμπα Δήμο), ο γηραιότερος όλων των τζόκεϊ. Και ιππεύει τον Αστραχάν (ας τον πούμε Αστραχάν), ένα μουλάρι κανονικό, δυο βήματα πριν τον φορτώσουν για Ιταλία να τον κάνουν σαλάμι. Για φούντο εν ολίγοις το δίδυμο, είκοσι προς ένα το παίζανε κι αυτό επιεικώς…
Ξεκινάει τέλος πάντων η κούρσα, αρχίζει ο καλπασμός, στη μέση της διαδρομής είναι πέντε μήκη μπροστά ο μπάρμπα Δήμος με τον Αστραχάν!
«Τι διάολο συμβαίνει;», απορεί ο μπαρουτοκαπνισμένος τζόκεη.
Κι όπως τρέχει ακούει χαχανητά από πίσω του, ακούει τους άλλους αναβάτες να ξεκαρδίζονται στα γέλια και του φωνάζει ένας εξ αυτών:
«Άιντε μπάρμπα Δήμο, εσύ θα μας τα δώσεις σήμερα»!
Κι αυτό κυρίες και κύριοι είναι με λίγα λόγια το νόημα και το μήνυμα των μεθαυριανών εκλογών.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας και καλό βόλι.
Χρήστος Ξανθάκης / newpost
