Και τώρα κάτι ευχάριστο. «Πόρτα» κατάμουτρα έφαγε απ’ τον δήμο και οργανώσεις της Νέας Υόρκης ο νέος πρόεδρος της Βραζιλίας Ζαΐρ Μπολσονάρο.
Βραζιλίας – Αμερικής (Brazilian-American Chamber of Commerce) θα τον ανακήρυττε Άνθρωπο της Χρονιάς γιατί, λέει, «συνέβαλε στην ανάπτυξη των οικονομικών σχέσεων των δύο χωρών» κ.λπ.
Τον χορό έσυρε πρώτος ο Νεοϋορκέζος δήμαρχος Μπιλ ντε Μπλάζιο. «Είναι επικίνδυνος. Όχι μόνο για τον απροκάλυπτο ρατσισμό και την ομοφοβία του, αλλά γιατί δυστυχώς διαθέτει τη μεγαλύτερη δυνατότητα επιρροής στο μέλλον του Αμαζονίου» είπε. Ακολούθησαν ακτιβιστές οικολόγοι, προασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ΛΟΑΤΚΙ συλλογικότητες.
Η κατακραυγή οδήγησε σε στροφή 180 μοιρών το Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, σε αίθουσα του οποίου θα ελάμβανε χώρα η άσεμνη τελετή. Η διεύθυνση του μουσείου ακύρωσε την εκδήλωση και ακολούθησαν οι μέχρι τότε πρόθυμοι χορηγοί όπως η Delta Airlines και οι «Financial Times».
Και τώρα κάτι δυσάρεστο. Το κολοβό φίδι του μεταφασισμού κινείται όλο και πιο επιθετικά. Πίσω στη Βραζιλία ο 75άχρονος υπουργός Παιδείας Ρικάρντο Βέλες, ακροδεξιός καθηγητής θεολογίας, ανακοίνωσε ότι τα σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας θα αλλάξουν για να μαθαίνουν τα παιδιά ότι το αιμοσταγές πραξικόπημα του 1964 «ήταν ένα δημοκρατικό καθεστώς που επιβλήθηκε διά της βίας, απαραίτητο για εκείνη την εποχή». «Αυτά δεν γίνονται. Οποιαδήποτε αλλαγή στη διδακτέα ύλη στηρίζεται σε ευρεία επιστημονική έρευνα, όχι σε προσωπικές απόψεις» του απάντησε ο Καντίντο Γκρανζέιρο, πρόεδρος της βραζιλιάνικης Ένωσης Συγγραφέων Εκπαιδευτικών Βιβλίων, ενώ πληθαίνουν οι φωνές όσων αντιδρούν. Υπάρχουν αντιστάσεις. Υπάρχει ελπίδα.
Γιώργος Ι. Αλλαμανής / documentonews
