Κοντά σαράντα χρόνια σαν αστραπή, σαν ριπή ανέμου

Από το πρωί της Κυριακής προστέθηκε για το υπόλοιπο της ζωής μας μια ακόμα οδυνηρή ανάμνηση, μια νέα απουσία που πληγώνει, πλάι στις πολλές άλλες, συγγενών, φίλων, συναδέλφων, γνωστών. Φτάσαμε σε έναν ακόμα τερματισμό, σε ένα τέλος: στο τέλος της ζωής του Γιώργου! Και από το πικρό τέλος κάναμε βαθιά κατάδυση στις μνήμες της αισιόδοξης αρχής. Τότε που γνωριστήκαμε κάτω από..
δύσκολες συνθήκες. Τέλη δεκαετίας του '70:
Νέοι! Συναρπαστικά νέοι!
Δυναμικοί!
Πλούσιοι σε αντοχές!
Ζάμπλουτοι σε όρεξη!
Φτωχοί σε λεφτά!
Έναν χρόνο πριν με καλέσουν ο Γιώργος Βογιατζίδης και ο Γιάννης Λάβδας για να συνεργαστούμε, είχε κυκλοφορήσει μια νέα εβδομαδιαία ειδική αθλητική εφημερίδα –η δική τους– με έμφαση στο ποδοσφαιρικά προγνωστικά. Ήταν τόλμημα! Μια κίνηση με πολύ περίσσευμα άγνοιας κινδύνου...

- διαβάτε τη συνέχεια του κειμένου που υπογράφει ο Διονύσης Βραϊμάκης στο μπλογκ Harddog ΕΔΩ